Galeria sztuki

Ktoś zastukał. Pierw z grzeczności, następnie z gniewem. Trzy porządne kopy od strony pasażera kabiny pociągnęły za sobą groźby i rozliczne bluzgi pana, który zdaje się miał ochotę zamknąć magiczny przybytek. No to trochę się zasiedział. Powiedzmy że do chwili, w której pozostał jedynym gościem galerii i jeszcze trochę. Czy można mieć mu to za złe? Odrobinę przymulony utratą krwi przepuścił między rudą czupryną kilka kolejnych słów pana ochroniarza. Grubego i mało mobilnego staruszka, któremu do kompletu brakowało pączka w gębie.
Zakasłał. Krew zlizał. Nie ma co się marnować skoro i tak oddał solidną porcję w myśl pomocy ubogim. Powstał, otworzył i odepchnął typa od siebie. Półtorej głowy niższy grubasek odgrażał się, straszył policją i egzorcystą. Vicious bez pośpiechu przeczesał swe delikatne włosie, wydając z ust krótki ryk. Urwawszy nieudolną próbę śmiechu pokręcił głową z zażenowania i wcisnąwszy panu jakiś pomięty, sporawy nominał wyłonił się z toalety. Było naprawdę ciemno. I głodno. Szczególnie głodno. Zakasłał ponownie. Cholernie głodno.
- Odbierz mnie spod galerii. - Telefon w kieszeń. Na rodzinę zawsze można liczyć. Odczekawszy trochę za długo pod budynkiem wsiadł w taksówkę, której to kierowca wydał mu się znajomy. Pan od magicznej opowieści? Wredne dziecko. Stwierdziwszy, iż zapamięta sobie tę zniewagę, zakasłał po raz trzeci. Tak dla pewności że nadal ma co odkrztuszać. Wsiadł do auta i odjechał gdzieś daleko

[ z/t ]