Apartament Corneliusa Weidenhards Nętara

Właściwie... To spodziewał się odpowiedzi w takim stylu. Jednakże to jedynie sprawiło, że odczuł zawód i pewnego rodzaju niezadowolenie. Niespecjalnie wiedział, czym kierował się Cornelius w tym momencie... Pozostawało domyślanie się. Ale najbardziej obstawiał, że mu nie ufał i tyle.
Zaś z drugiej strony... Nie. Po prostu nie wiedział co już o tym wszystkim myśleć i jakie tamten miał spojrzenie na to wszystko. Teoretycznie mógł się po prostu już wszystkiego spodziewać i zakładać wiele.... Ale co byłoby właściwie? Nie wiedział.
Przewrócił oczami, słysząc jego słowa. Już sobie nawet podarował upominanie go o słowa czy też zwrócenie uwagi, że go po prostu obraził. Raczej obstawiał, że tamten wiedział... Co myślał o tym wszystkim wampirek. Przynajmniej póki co...
- Jutro? Już? - szybkość akcji go zaskoczyła. Nie spodziewał się, że takie zmiany zostaną wprowadzone tak szybko w jego nieco przydługawe życie. Odczuł lekki dreszcz przerażenia. Dłonie, które już zmieniły swoje położenie tak, by były na jego kolanach, zacisnęły się na nich mocno. - Nie wiem czy nie za szybko. Zwłaszcza, że nie powiedziałeś mi, czego mam się spodziewać.
Uniósł rękę i wziął od niego naczynie, po czym upił niemalże od razu dwa łyki. Nawet nie dociekał co to było. Chyba kwestia zaufania tym razem...
- Dzięki za gościnę - mruknął, poprawiając szalik. - Doceniam. Naprawdę - równie dobrze mógł wrócić do domu i pojawić się kolejnego dnia, nie? A tak... To skoro mógł, to chętnie z tego skorzysta i tyle. - Jak i to wszystko, co robisz dla mnie, Will - zacisnął nieco mocniej palce na szklance, po czym upił kolejny łyk. - Nie spodziewałbym się, że spotkanie ciebie może doprowadzić do takiego rezultatu - uśmiechnął się niemrawo.

Mógł czuć niezadowolenie, jednak Cornelius nie lubił się otwierać przed kimś i spowiadać z tego, kto jest kim dla niego. Był nieufny i pod jakimś względem dziki. Camilio zapewne domyślał się tego i minie jeszcze trochę czasu, zanim zaufa wampirowi na tyle by powiedzieć mu więcej o sobie. Teraz jednak był bezpośredni, zarówno w stosunku do Katy, jak i odnośnie samego wampira. Nie powinien mieć mu tego za złe, w innym wypadku musiałby się z nim obchodzić jak z dzieckiem, a nie był nim, dlatego też traktował go poważnie. Widząc zeskocznia chłopaka uniósł brew.
-A na co mam czekać?
Zapytał go poważnie i obserwował go wyczekująco. Nie widział powodu by czekać, zwłaszcza jeśli czas mógłby zniechęcić chłopaka, który bałby się zmian. Już poniekąd to się dzieje. Na kolejną cześć wypowiedzi wampira, jedynie się uśmiechnął, lecz ten gest nie wróżył nic dobrego.
- Jutro się przekonasz, dziś odpocznij.
Nie zamierzał go straszyć, ani mu spolerować to co będzie na ich treningu. Mógł się niepokoić, jednak skoro łowca zdecydował się na szkolenie wampira, to chyba nie po to by w pierwszym dni go zabić, bądź coś gorszego.
-Do rezultatu?
Dopytał, nie do końca wiedząc o jakim rezultacie jest mowa. Co do podziękować ino skinął głową, choć tak na prawdę nie miał za co mu dziękować, jeszcze. No chyba że za to że sponiewierał nim nie raz i okradł z kilku szalików. Siedział spokojnie w fotelu teraz i popijał swój trunek. Wampir nie musiał się obawiać, nie było w nim niczego poza alkoholem.
-Zobaczysz, jeszcze odzyskasz równowagę.
Zapewnił go, bo jednak skoro teraz nie wiele mógł zdziałać w oświacie, to chociaż tutaj mógł pomóc. Choć musiał przyznać, odkąd wziął urlop, czuł się dziwnie, taki niepotrzebny, a nawet ze zdziwieniem mógł stwierdzić że brakowało mu dogryzania się z Rudym Skurwielem. Pewnie go zahaczy i tak, gdy wróci do Oświaty.

Na co...? Dobre pytanie... Jednakże Cam uważał, że taka decyzja nie powinna być podjęta w krótkim momencie. Mimo wszystko dotyczyło to jego przyszłości, nie? A decyzja podjęta pod wpływem chwili... Mogła być taką, którą żałowałby w przyszłości. Prawdę mówiąc, nadal nie wiedział... Co myśleć o tym. Wahał się. Żyć jak dotychczas, ale mając zarazem świadomość, z czym się to wiąże czy próbować coś nowego... Co może okazać się zarówno dobre jak i złe?
- Sam wiesz dobrze, o co chodzi - burknął więc w odpowiedzi, krzywiąc się delikatnie. Niespecjalnie palił się do dalszych wyjaśnień... Nie. Nie ma tak dobrze. Niech tamten się domyśla o co chodzi i tyle, jeśli jeszcze nie wiedział.
Mimo wszystko, zrozumiał już, że nie mógł liczyć dzisiaj na cokolwiek więcej. Tylko, że... Niepewność jedynie narastała. Aż wątpił, że zdoła zasnąć tej nocy... Tylko będzie się zamiast tego, zadręczać tym, co miało nadejść niebawem.
- Do tego, co jest teraz - sprecyzował swoje słowa, zarazem delikatnie wzruszając ramionami. Wampir dostrzegał nieco więcej tych "milszych" działań niż Cornelius mógł sądzić. Ale jakich dokładnie? To... To już pozostanie delikatną tajemnicą.
- Kto wie... Zobaczymy - wzruszył lekko ramionami, pijąc dalej. Niespecjalnie się spieszył z tym, na dodatek póki co czuł się całkiem dobrze. - Naprawdę mi nie zdradzisz, czego właściwie mam się spodziewać? - spytał go jeszcze z nutką niepewności.

Cornelius był realistą i podchodził do wszystkiego zaczem zbyt pochopnie, jednakże był to tylko pozór. Nie cackał się z wyborami, a jeżeli chodziło o treningi, to nie widział powodu do zwłoki. Nawet jeżeli Camilio chciałby zrezygnować z pracy nad swoim charakterem to jednak trening nawet zwykłej samoobrony mógł się wydać cenną lekcją.
-Nie bądź jak baba i nie każ mi się domyślać.
Stwierdził stosunkowo oschle, a zarazem karcąco. Nie po to pytał się wampira, by ten unikał odpowiedzi, poza tym sam się prosił o wnikanie w temat. Nie zdradzał mu co będzie się działo na jutrzejszym treningu, co mogło jedynie przyprawiać o lęk.
-Nie zdradzę Ci, niemniej masz czas na przemyślenie swojej sytuacji. Prześpij się z tym, a ja tymczasem muszę wyjść. Jeżeli zechcesz uciec, nie licz że będę cię szukał...
Choć ich relacje były cieplejsze, to jednak Cornelius nadal był oschły, a może i nawet chłodny. Nie zamierzał tego jednak zmieniać, bo jako mentor, nie widział siebie innego. Jak powiedział tak też zrobił. Dokończył swojego drinka, po czym zapoznał chłopaka powierzchownie z domem, zamykając przed nim najważniejsze pomieszczenia. Po czym jednak postanowił się ewakuować.

z/t