Serenity

Go down

Serenity Empty Serenity

Pisanie by Gość Wto Sie 07, 2018 5:11 pm


Informacje podstawowe
Serenity V6hag59

Imię i nazwisko: Victorique Arie Léglise
Pseudonim: Serenity
Wiek: Wygląda na osiemnaście lat i w wyniku amnezji zachowuje się, jakby dokładnie tyle miała. W rzeczywistości zbliża się do trzydziestu.
Krew: Czysta (C)
Zajęcia: Nocne.
Zawód: Brak.
Wykształcenie: Jest w trakcie zdobywania średniego.
Rodzina: Ma tylko matkę, Cornelię, która obecnie przebywa w Norwegii. O ojcu wie tylko tyle, że był Szlachetnym wampirem pochodzącym z Europy. Nie zna jednak jego nazwiska, ani nie wie jak wygląda. Dalszych krewnych brak.  

Wygląd

Sprawiająca wrażenie efemerycznej postać Victorique mierzy sobie zaledwie 149 centymetrów przy wadze 41 kilogramów, co jest powodem jej nieustannych kompleksów, jak można bowiem brać na poważnie takiego skrzata? Jej figura natomiast przypomina bardziej dziecięcą, aniżeli kobiecą; rączki i nóżki jak patyki, biust lichy, a wcięcie w talii niewielkie – było to powodem do licznych przytyków ze strony rówieśników w okresie dojrzewania, co doprowadziło ją do obecnego stanu, czyli nielubienia samej siebie. W Japonii za to została okrzyknięta mianem loli.
Skóra Serenity jest blada jak mleko, do tego próżno dopatrzeć się na niej jakichkolwiek śladów ingerencji; żadnych blizn, dziurek po kolczykach i tym podobnych.
Na szczęście (według wampirzycy) jej twarz wygląda już znacznie lepiej, bo doroślej, choć wciąż po dziecięcemu jest zaokrąglona w okolicach żuchwy. Ma mały nosek oraz bladoróżowe usteczka, ale to oczy przykuwają całą uwagę – zielone, ale mieniące się złotym blaskiem. Zupełnie jak u kota.
Również lśniące włosy Victorique wyróżniają się z tłumu. Są one w tak jasnym odcieniu blond, że aż sprawiają wrażenie srebrnych. Do tego zadziwiają swoją długością, gdyż sięgają Senerity aż za pośladki.
Zwykle, to znaczy wtedy, kiedy nie nosi szkolnego mundurka, ubiera się w jeansy (najlepiej z dziurami, mnóstwem dziur!) i luźnie, niekiedy za duże na nią koszulki z logami jej ulubionych zespołów black metalowych, a na drobnych stópkach lądują glany (swoją drogą, robione na zamówienie, gdyż nikt nie pomyślał, by zacząć produkować tak mały rozmiar). Paznokcie zaś malowane są naprzemiennie na trzy odcienie – czarny, czarniejszy i najczarniejszy.
Do niedawna używała mocnego makijażu, próbując wyglądać doroślej, jednak przy  jej drobnej budowie ciała wyglądało to groteskowo, przynosząc efekt odwrotny od zamierzonego, dlatego przestała. Obecnie maluje się bardzo delikatnie, w taki sposób, że właściwie nie widać, że to zrobiła.
Ulubioną biżuterią Serenity są pieszczochy i czokery, noszone oczywiście poza zajęciami.

Charakter

Nie obraża się za określenie „cofnięta w rozwoju”, bo tak po części jest – straciła większość wspomnień z ostatnich dziewięciu lat, przez co jej mentalność zatrzymała się na okresie, który pamięta jako ostatni, to jest osiemnaste urodziny.  Jest bardzo małomówna, przez co nowo poznane osoby często sądzą, że dziewczyna jest niemową. Pojawił się kiedyś pomysł i to całkiem poważny, by policzyć wszystkie słowa, jakie wampirzyca wypowiedziała od przyjazdu do Akademii Cross.   Jako, że bliżej jej do śmieszka (choć się z tym nie afiszuje, przy innych starając zachować powagę), aniżeli poważnej młodej kobiety, często robi sobie z tego żarty. Specjalnie nawet nauczyła się języka migowego.
Jest marzycielką, która wiecznie chodzi z głową w obłokach, przez co często zdarza się jej coś zgubić, albo o czymś zapomnieć. Bezkonfliktowa, nie robi dram (bo też i nie ma o co). Właściwie, to bardzo uległa, jeśli chodzi o rozwiązania problemów. Można odnieść wrażenie, że nic ją nie obchodzi, co jest błędem. Serenity niczym kameleon łatwo dostosowuje się do nowych sytuacji, toteż uważa, że nie ma sensu walczyć, skoro wkrótce i tak przyjdzie jej akceptacja.
Ma wręcz anielską cierpliwość do ludzi (oprócz dzieci, za którymi nie przepada z wzajemnością zresztą), tolerując to, przy czym inni wołają o pomstę do nieba. Bardzo spokojna i jednocześnie pilna uczennica, przez co wielu bierze ją za najbardziej nudną osobę na świecie. Jest niesamowicie ciekawa świata i tego, jak działa. Najbardziej jednak ludzi – jej matka niegdyś była człowiekiem, przez co sama Victorique jeszcze mocniej chciałaby wiedzieć jak to jest nim być, z zazdrością obserwując uczniów Dziennej Klasy.
Wbrew temu, co myślą na jej temat inni, Serenity potrafi podnieść głos i pokazać pazurki. Na przykład wtedy, kiedy ktoś robi jej głupie przytyki z powodu wzrostu i budowy ciała. Być może jest lekko przewrażliwiona na tym punkcie, ale jest to tylko i wyłącznie efekt ciągłego słuchania żartów na temat swojego wyglądu.

Moce
x. Reminiscencja – przywracanie wspomnień
Dzięki tej umiejętności Victorique zdolna jest przywrócić  wspomnienia do góra pięciu dni od ich utracenia, a sama wampirzyca jest w stanie zobaczyć je oczami osoby poddanej mocy. Im więcej czasu upłynęło od wymazania pamięci, tym obrazy są coraz bardziej mgliste, a dźwięki stają się przytłumione. Piątego dnia są to jedynie pojedyncze obrazy, przypominające filmowe kadry.  Korzystanie z mocy nie jest jednak obojętne dla Serenity i negatywnie się na niej odbija – leci jej krew z nosa, pękają żyłki w oczach, w niektórych przypadkach nawet mdleje, dlatego używa Reminiscencji tylko gdy naprawdę jest potrzebna.
*Serenity używa mocy przykładając dłoń do czoła drugiej osoby.
*Nie zadziała, jeśli osoba poddana mocy użyje bariery mentalnej.
*Nie może użyć mocy na samej sobie.
*Do 24h od wymazania pamięci jest w stanie przywrócić ofierze wszystkie wspomnienia, w efekcie czego tylko krwawi z nosa i ma lekko popękane żyłki. (interwencja MG możliwa, aczkolwiek niewymagana)
*Powyżej 24h wspomnienia są bardziej mgliste, a efekty uboczne większe (wymaga interwencji MG celem określenia ile i jakie wspomnienia odzyskuje postać, a także jakie skutki ponosi Victorique).
*Przez dwa pierwsze posty odpoczynku jest zbyt zmęczona i rozkojarzona, by użyć drugiej mocy.
*Jednocześnie mocy może zostać poddana jedna osoba.
*Czas trwania – 1 post, odpoczynek 5.

x. Obsydian
Victorique sprawia, że  spod ziemi wybija się lśniący obsydian, któremu może nadać dowolny kształt – na przykład kolców, czy ściany służącej za tarczę.
*Maksymalna odległość obsydianu od Serenity – 8 metrów, maksymalna wysokość/ grubość obsydianowej ściany – 180 cm/10 cm.
*Moc nie działa w budynkach.
*Po tym, jak upłynie czas działania mocy, obsydian rozsypuje się na drobne kawałki przypominające piasek.
*czas trwania: 3/3


Słabości
x. Cierpi na bezsenność, w efekcie czego zmuszona jest brać leki nasenne.
x. Lęk przed ciasnymi i ciemnymi pomieszczeniami.
x. Lęk przed mężczyznami - może nie paniczny, ale Serenity boi się wejść w jakiekolwiek relacje, a dłuższa rozmowa sam na sam z przedstawicielem płci przeciwnej przyprawia ją o mdłości.
x. Bardzo wrażliwa skóra - Victorique jest alergiczką, przez co musi korzystać jedyne ze specjalnych środków czystości oraz kosmetyków, w innym wypadku pojawia się wysypka.
x. Nie znosi smaku substytutów krwi, zatem nie może ich spożywać bez przerwy przez dłuższy okres. Od czasu do czasu musi wypić prawdziwą krew.
x. Lęk wysokości.


Informacje dodatkowe
x. Aseksualna. A przynajmniej tak o sobie myśli.
x. Zna aż cztery języki, z czego w tylko dwóch umie mówić płynnie - norweski i japoński. W pozostałych dwóch, czyli francuskim i angielskim umie się dogadać, ale jej zasób słownictwa jest mocno ograniczony.
x. Kocha zwierzęta, z kolei nie przepada za dziećmi.
x. W dzieciństwie uczyła się grać na skrzypcach, ale przestała ze względu na sytuację finansową.
x. Nauczyła się języka migowego, by żartować sobie z jej rzekomego bycia niemową.
x. Całkiem dobrze idzie jej matematyka, gorzej przedmioty humanistyczne.
x. Okres, o którym całkowicie zapomniała nazywa "śpiączką".
x. Jest niepłodna (nie mylić z bezpłodnością!).
x. Jej ulubionym kwiatem jest niezapominajka, której nazwy wiecznie zapomina.
x. Ma słabość do gotyckich budowli.
x. Jako, że wychowała się w Norwegii, kraju black metalem płynącym, słucha głównie tego gatunku.
x. Uwielbia słodycze, zwłaszcza czekoladę.
x. Dyrektor Akademii, Kaien Cross, jest jedynym mężczyzną, któremu Serenity ufa.


Historia postaci

To, kto był panem Cornelii Léglise i jednocześnie ojcem jej dziecka chyba do końca pozostanie tajemnicą, którą wampirzyca zabierze do grobu. Pojawienie się na świecie Victorique nie było planowane – jej istnienie jest efektem nawet nie romansu, a chwilowym zapomnieniem pana swojej matki, w czego efekcie kobieta zaszła w ciążę. Równocześnie w ciąży była żona Szlachetnego, zatem gdyby się to się wydało wybuchłby okropny skandal, w którego efekcie mężczyzna mógł wiele stracić. Wyjście było jedno.
Cornelia dostała pieniądze na to, by przeprowadzić aborcję za granicą, jednak, jak nietrudno się domyślić, w ostatniej chwili spanikowała, zrezygnowała i upozorowała swoją własną śmierć, przenosząc się do miejsca, w którym były już pan nie będzie jej szukał, czyli do Norwegii, gdzie urodziła córkę.
Victorique dorastała bez ojca, ani podstawowej wiedzy o nim. Gdy pytała o niego matkę, ta zawsze ją zbywała. Wszystko, co młoda wampirzyca wiedziała o swoim rodzicielu to to, że był Szlachetny, był panem jej matki, pochodził z Europy i tak ona miał bardzo jasne włosy. Każda próba rozmowy na jego temat kończyła się kłótnią, przez co w okresie młodzieńczego buntu Victorique, jej stosunki z rodzicielką mocno podupadły.
Któregoś dnia, po jej osiemnastych urodzinach, oświadczyła, że chciałaby odnaleźć swojego ojca. I tak jak poprzednio, obie kobiety się pokłóciły, podczas gdy młodsza z nich wyszła z domu, by już do niego nie wrócić.
Tamtego dnia została uprowadzona przez wampira wyższej krwi, który zachwycony jej urodą postanowił uczyć z niej swoją zabawkę. To, co jej robił przetrzymując przez długie dziewięć lat w swojej piwnicy jest zbyt okrutne, by przytaczać  to w tym miejscu. W każdym razie dopiął swego i uczynił z Serenity swoje zwierzątko, ze złamaną wolą, odebraną godnością i pozbawione nadziei na wolność.
I chociaż on sam, przeczuwając, że Oświata depcze mu po piętach (w końcu zajmował się niekoniecznie legalnymi interesami i nie do końca przestrzegał prawa) usunął wampirzycy większość wspomnień, tak niektóre z nich, zwłaszcza te najbrutalniejsze, wracają do niej w niespokojne noce pod postacią koszmarów, doprowadzając Victorique do bezsenności.
Została odbita przez łowców zupełnie przypadkiem, podczas przeszukiwania domu jej byłego właściciela, którego w ogóle nie pamiętała. Nawet jego nazwisko ujawnione na przesłuchaniu nic jej nie mówiło, szybko nawet zapomniała jak ono brzmiało. Zastanawiała ją tylko jedna rzecz – czy rzeczywiście była dla niego tak mało ważna, skoro zacierając za sobą ślady usunął jej pamięć, zamiast po prostu zabić? Tego, podobnie jak tożsamości ojca, chyba nigdy się nie dowie.
Pomimo utraty wspomnień pozostały w niej nieuzasadnione fobie i lęki, które obecnie uprzykrzają jej życie.
Oszczędźmy sobie opisu dramatycznego powrotu do matki, bo zabraknie chusteczek. W każdym razie po długiej i szczerej rozmowie, Cornelia w końcu wyjawiła córce prawdę na temat jej pochodzenia i powód niechęci do rozmowy o jej ojcu. Serenity doszła do wniosku, że skoro mężczyzna się jej wyparł, mało tego, chciał jej śmierci, to jest niczego niewartym śmieciem, którego nie zamierza szukać. Jednocześnie zaczęła coraz bardziej doceniać matkę.
To właśnie ona wysłała ją do Akademii Cross, sugerując, że Victorique powinna odpocząć, no i przede wszystkim skończyć szkołę, którą przerwało porwanie. Nie bez powodu padło na placówkę w Japonii – w końcu uczą się tam zarówno ludzie, jak i wampiry, do tego dyrektorem jest były łowca. Czy można znaleźć bezpieczniejsze miejsce dla dziewczyny?
avatar

Gość
Gość



Powrót do góry Go down

Serenity Empty Re: Serenity

Pisanie by Gość Wto Sie 07, 2018 8:11 pm

Akcept
avatar

Gość
Gość



Powrót do góry Go down

Powrót do góry


 
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach