Jacob Namikaze

Chłopak mierzy około 168cm wzrostu i ma lekką niedowagę. To widocznie przez wzgląd na wychowanie i warunki w jakim się obraca. Jego włosy posiadają kolor raz granatowy raz czarny. W zależności od padania światła. Oczy niebieskie, od różnego padania światła, tęczówki stają się jaśniejsze to ciemniejsze. Z wyglądu bardziej zachował rysy matki. Z ojca odziedziczył część charakteru i kolor włosów.
W większości jego wyraz na twarzy przejawia melancholię, spokój, opanowanie. Na pierwszy rzut oka można stwierdzić że jest osobą bezkompromisową, miłą a jednocześnie leniwą, jakby znudzoną czymś w swoim życiu lub z otaczającego ją miejsca. Jacob posiada duże umiejętności inteligencji. Dość dobry jest w podejmowaniu rozmów luźnych i dyplomatycznych. Ze zdaniem szkoły podstawowej nie miał żadnego problemu. Nie potrzebował pomocy przy odrabianiu lekcji. Jego matka i tak na to czasu nie miała, często nocami pracując poza domem. W większości chłopak sam o siebie dbał. Patrząc na jego rodziców, można przypuszczać, że jest ich zupełnym przeciwieństwem. Kiedy ich jest pełno, jego praktycznie jest mało. Towarzyski, lubi zawierać nowe znajomości. Odpowiedzialny , opiekuńczy i uczynny. Cóż więcej o nim powiedzieć? Lepiej przekonać się spotykając go gdzieś przypadkowo.

WPISZ  

WPISZ  

Urodził się i wychowywał w Norwegii. Od dziecka znał tylko matkę i jej rodzinę oraz przyjaciółki, które dość często przychodziły do niej do domu. Zajmowali oboje skromne mieszkanie. Mimo trudnych warunków, kobieta dała radę wychować Jacoba i utrzymać siebie. Łatwo jednak nie było. Chłopak od dziecka przejawiał talent do rysowania. Emma zawsze mogła go w spokoju zostawić samego i udać czy to do sklepu czy do pracy. Nigdy chłopak nie sprawiał jej problemów.
Gdy skończył dziesięć lat, niespodziewanie sprzątając kącik u matki w pokoju, trafił na zdjęcie nieznajomego mu mężczyzny. Wypytał ją o niego a tak rzekła w odpowiedzi: "To Twój ojciec'. Te słowa mu mocno utkwiły w głowie. Miał ojca a ona mu o nim nic nigdy nie mówiła. Wyjaśniła dlaczego. Marcus był kiedyś jej klientem. Widywali się dwa, trzy razy aż doprowadziło to do nieplanowanej wpadki z jej strony. Rozumiał to jakby był nieplanowanym dzieckiem, a mimo tego Emma go urodziła. Całymi dniami wpatrywał się w zdjęcie swojego ojca. Mama pozwoliła mu je wziąć.
Mijały lata a chłopak na własną rękę szukał o nim informacji. Kim jest, gdzie mieszka i pracuje. Po nazwisko nie było to trudne. Mając dwanaście lat opuścił dom bez słowa i zebrawszy jakieś pieniądze poleciał do Japonii. Niestety starczyło mu na bilet w jedną stronę. Po tygodniu tułaczki, żebraniu i spaniu w śmiechach, znalazł ojca. Marcus nie mógł z początku w to uwierzyć. Po rozmowie telefonicznej z Emmą, z jakiej wyszła sprzeczka, dowiedział się prawdy. Zadbał o Jacoba, dał mu trochę pieniędzy, co starczyłoby mu nie tylko na powrót ale i utrzymanie. Odesłany z Japonii wrócił do matki. Jak ojciec mu tłumaczył, dla jego bezpieczeństwa będzie lepiej jak zostanie w domu.
Niestety po dwóch latach przebywania z matką, chłopak miał dość życia w takich warunkach, gdzie to ostatnimi dniami matka wracała zupełnie inna. Jakby była pod wpływem alkoholu albo narkotyków. Tym razem napisał jej list , zabrał część oszczędności i znów wyleciał do Japonii. Tam zaś ponownie próbuje odnaleźć ojca i wbrew jego woli, zostać z nim.

Wiedząc kim jest jego ojciec, bardziej posługuje się nazwiskiem matki. Tak samo jest z imieniem. Wymyślił sobie jakieś dla zmyły otoczenia, a jest nim Ekiguchi. Pełne jego dane jakimi się przedstawia to: Ekiguchi Chikuma.
    Pochodził z biednej rodziny. Matka prostytutka, tylko w taki sposób na siebie zarabiała i Jacoba.
   Posiada umiejętności kreatywne. Potrafi szkicować tak dobrze, że bez problemu odtworzy portret osoby jaką ujrzy na ulicy.
   Posiada bardzo dobrą pamięć fotograficzną.
   Lubi koty, szczury i chomiki.
   Urodził się i wychował w Norwegii.
   Zna tylko dwa języki: norweski (ojczysty) i japoński.
   Ojca spotkał mając dwanaście lat. Pobył z nim niecałe dwa tygodnie, po czym został odesłany do matki. Miało to cel zapewnienie mu bezpieczeństwa. Według Marcusa dobrze było, jak nikt o nim nie wiedział. Dlatego też cały czas chłopak posługuje się swoimi fałszywymi danymi osobowymi.
   To może być zaskoczeniem, ale nie lubi luksusu i przepychu. Preferuje skromne i normalne życie.
   Alergik. Uczulony na wszelkiego rodzaju pyłki.