Bar "Mebel"

Delka jakoś pozbierała się po ataku Ryon'a. Unikała co prawda nocnych schadzek po lesie i nie zapuszczała się na ogół w te mniej ciekawsze dzielnice miasta, starając się w ten sposób wyminąć jakiegokolwiek niebezpieczeństwa. Zrozumiała po prostu, że w tłumie może czuć się bezpieczniej. W centrum rzadko kiedy dochodzi do otwartych ataków. Przynajmniej tak było do momentu w którym burmistrz nie postanowił uświadomić społeczeństwa o tym, że nocne istoty naprawdę żyją pośród nich. Ludzie z czasem przestali odbierać to za zwykłą bujdę. Tyle wydarzyło się w końcu w Yokohamie! Wampiry w jakiś sposób przestały dziwić. Przerażają, budzą strach, najgorsze lęki uroczych małolat, jedna z drugiej strony stały się codziennością. Człowiek zwyczajnie stał się świadom sytuacji i polityki jaka panuje w mieście. Tym samym już nigdzie nie jest bezpiecznie. Gerard obiecał ją bronić. Ponoć jest łowcą. Wiekowym, potężnym - przepadł jak kamień w wodę pozostawiając rudą na pastwę lasu. Właśnie dlatego szwendała się teraz po obleśnych slumsach, łamiąc swoją zasadę 'przebywania w tłumie'. Trudno, najwyżej znowu wpadnie w jakieś kłopoty. Ciężkie jest życie rudych i do tego piegowatych, oh.
- Szlag. - warknęła, omijając szerokim łukiem zapijaczonego menela leżącego przed wejściem do baru. Prychnęła kpiąco, po czym nie oglądając się za siebie wlazła do podrzędnego, taniego lokalu. Rozejrzała się po jego wnętrzu, odnajdując wolny stolik gdzieś na uboczu. Szybko ruszyła w jego stronę, wręcz dopadając do krzesła aby nikt nie zajął jej miejsca. Pierwsza je wypatrzyła, więc jako pierwsza ma do niego prawo, o.

Co racja, to racja! Delce urody nie można odmówić. Chociaż są gusta i guścik, nie każdemu musi się przecież podobać. Niemniej ruda ma bardzo przyjemną dla oka buzię przyozdobioną drobnymi piegami, pełnymi, naturalnie wiśniowymi ustami, wąskim noskiem i co najlepsze - dużymi, złotymi tęczówkami, które notabene otaczają wachlarze gęstych, czarnych rzęs. Jest bardzo apetyczną, młodą kobietą. Zgrabna sylwetka, wcięcie w tali, delikatne zaokrąglenia są tam gdzie być powinny. Z pewnością wyróżnia się z tłumu. Chociażby dlatego, że nie jest Japonką, a jej uroda stanowczo odbiega od panującego tutaj kanonu piękna. Coby jednak nie rozczulać się już zbytnio nad wyglądem panny, przejdę do momentu w którym pojawił się przed nią Oz (wielki i potężny, yo) Zmarszczyła mimochodem brwi, spoglądając na łowcę (?) spod kurtyny nieznacznie wywiniętych do góry rzęs.
- Skoro nalegasz. - mruknęła bez większego entuzjazmu, wzruszając przy tym niedbale ramionami. Chciał stawiać alkohol - niech stawia, Delorie wybrzydzać nie będzie. Po co ma wydawać swoje pieniądze, kiedy ktoś tak ochoczo chce to zrobić za nią? Nie wpadła na pomysł, że koleś chce jej coś dorzucić. Była w życiu już na tylu imprezach i do tej pory nie miała styczności z taką akcją, że przestała wierzyć w to, że taka sytuacja może przydarzyć się akurat jej. Na nią w końcu napadają tylko wampiry, tylko i wyłącznie.  
- Odsuń się. Masz dużo miejsca, nie musisz włazić prawie że na mnie. - warknęła, wymownie spoglądając na dzielącą ich odległości. No kurczę, wyglądało to dziwnie. Pewnie gdyby mógł, to by wpieprzył się jej na kolana, żeby być jeszcze bliżej. Fujka. Chociaż te jasne włosy. Del lubi zadbanych mężczyzn z przydługimi, jasnymi włosami.
Upiła łyk piwa, odwracając wzrok od Oz'a. Ot, zerknęła na drugą stronę sali, przysłuchując się jednak uważnie jego gadce szmatce.
- Wnioskuje, że już nigdzie nie jest bezpiecznie. Co za różnica czy będę siedzieć tu czy tam. - wymamrotała cicho, nadal nie spoglądając na mężczyznę.