Levy Leander.

Imię i Nazwisko: Levy Leander.

Wiek: Dziewiętnaście lat.

Zajęcia: Brak.

Wygląd:
Dziewczę niewysokie, metr siedemdziesiąt wysokości, do tego wazy pięćdziesiąt kilogramów. Ma dosyć szczupłą sylwetkę, jednak niezwykle wyrobioną, poprzez miłość dziewczyny do wszelkich sportów. Najlepsze efekty ćwiczeń mają brzuch, uda i pośladki. Levy ma strasznie jasną, skórę - chociaż u wampirów to akurat jest normalne. Ma długie, ciemnoróżowe włosy które sięgają jej bioder, oraz duże oczy z czarnymi wręcz źrenicami. Wampirzyca  ma bardzo delikatne rysy twarzy oraz piękny uśmiech - który swoją drogą pojawia się bardzo często. O włosach zostało już wcześniej wspomniane, jednak chciałabym tylko dodać, że często mając rozpuszczone robi sobie jedną, lub dwie kitki osadzone na czubku głowy. Sposoby jej ubioru zależą od samopoczucia Leander. W jej szafie gości dużo sukienek o przeróżnych krojach, kolorach, sporo butów na obcasach, dużo torebek i tym podobnych. Drugą część jej szafy zajmują ubrania wygodne, na okazje takie jak wyjazd w góry. Krótkie rękawy, koszulki na ramiączkach, ciasne jeansy, legginsy, tuniki, trampki, bluzy z kapturem i zwykłe jedwabne sweterki. Bielizna jest również przeróżna. To zwykłe, w jednym kolorze, inne w słodkich wzorach, jeszcze inne należą do tych bardziej wyzywających i są przyozdobione koronką. Nie odpuszcza sobie również kosmetyków. Eyelinery, szminki o mocnej czerwieni, ewentualnie ciemnym różu.
Zawód: Fotograf.

Wykształcenie: W trakcie studiów.

Charakter:
Levy należy do osób spokojnych. Poważnie, wiele osób z domu dziecka od zawsze chwalili jej niesamowite opanowanie, w momentach, kiedy Leander była zaczepiana przez dosyć brutalnych chłopców tylko dlatego, że ją lubili. Nic dziwnego, wampirka ma niezwykłą urodę, no i jest kochana - w większej części. Lubiła wszystkie dzieci, bez żadnych wyjątków. Przyjaciół stawiała ponad wszystko i zawsze była im oddana. Słynęła z poczucia humoru i wiecznego, pięknego uśmiechu którym obdarowywała nawet swoich największych wrogów. Levy od zawsze była jedną wielką przylepą, co wie chyba każdy, który robił jej za poduszkę albo przytulankę. Najbardziej chyba jej jedyna, prawdziwa przyjaciółka, która bardzo dobrze wiedziała o jej wampiryzmie. Jak to mówią, medal ma dwie strony, więc w czeluściach jej pogodnej, spokojnej i kochanej osoby schowało się coś, o co nikt by jej chyba nie posądzał. Otóż Leander ukrywa w sobie cichego, uśpionego zabójcę który tylko czeka na impuls żeby się przebudzić. Dzikość jak u zwierzęcia, instynkt łowcy. Póki co można jednak być spokojnym. Jedyne co może wpłynąć na małą zmianę w jej zachowaniu to strach. Duża ilość strachu, bez znaczenia nawet dla wampirki.

Rodzina:
Porzuciła Levy, kiedy ta miała dopiero roczek. Cały dom dziecka był jej rodziną.

Sługa/Pan: Brak.

Krew: Czysta (C)

Moc/e + krótki opis i ograniczenia:
~ Kontrola nad żywiołem powietrza - według niej ta magiczna moc jest w żadnym stopniu przydatna. Otóż jedyne co może zrobić to zwiększyć powiew wiatru - zależnie od swoich emocji, ewentualnie na krótką chwilę zmienić jego kierunek. (Czas trwania 3 posty, odnowa też 3)

~ Teleportacja - Levy może się przemieścić o 100-200 metrów do miejsca które zna. Dosyć przydatny sposób ucieczki. (Czas trwania 1-2 posty, odnowa 2-3 posty)

Słabości:
~ Słaba głowa do alkoholu.
~ Strach przed ogniem i piwnicami.

Pozostałe ważne informacje:
~ Została porzucona mając zaledwie rok, od tamtej pory wychowywała się w sierocińcu, gdzie tratowano ją dosyć dobrze.
~ Nie pali, nie ćpie a alkoholu zażywa tylko i tylko okazyjnie. Jeśli jednak już po niego sięgnie, to głównie sake.

Historia postaci: Pochodzi z londyńskiej rodziny, która i tak ją porzuciła więc jednym słowem jest nie ważna. Porzucili ją podczas jednej z podróży, gdzie akurat wtedy przebywali w Japonii. Dzień w którym trafiła do sierocińca był bardzo deszczowy i nie przyjemny. Dodatkowo Levy nie miała jakiegoś konkretniejszego okrycia więc było jej dwa razy bardziej zimno. Kobieta która ją znalazła była akurat opiekunką na zmianie. Była niesamowicie przerażona, kiedy dotykając skóry Levy poczuła jeden wielki chłód. Z najgorszymi myślami nie wiedziała co robić. Levy mająca tylko roczek ani się nie ruszała, była zimna jak trup więc wszystkie oznaki życia po prostu spłynęły. W końcu jednak kobieta się uspokoiła, kiedy usłyszała cichy płacz dziewczynki, który domagał się jedzenia. Wszystko było okej, gdyby zimno dziecięcego ciała nie dręczyło jej przez cały ten czas. Mimo, że była okryta kocykami, była blisko kominka to wciąż temperatura jej ciała była niska. Na początku myślała o tym sama, kiedy jednak popytała inne opiekunki czy jest możliwe posiadanie temperatury dużo niższej od 36,6 stopni, te tylko widocznie rozbawione odpowiadały - chyba tylko trupy taką temperaturę mają. Kobieta później zaczęła coraz więcej artykułów archiwalnych przeglądać, co by się dowiedzieć więcej na temat. W końcu trafiła na przeróżne bloki i artykuły o wampirach i wampiryzmie. Wtedy wszystko się wyjaśniło, jednak zamiast kolejnego porzucenia Leander, opiekunka postanowiła ją wychować po ludzku. Zdrowo ją odżywiała, traktowała ją jak własną córkę. Levy powoli wyrastała na śliczną dziewczynkę. Inne dzieci w końcu przestały się bać koleżanki z sierocińca i zaczęli się z  nią bawić. Od tamtego czasu wszystko było ok, dopóki różowo-włosa nie skończyła czternastu lat. Jej koleżanka z pokoju miała rozległą depresję, miewała mnóstwo myśli samobójczych,a pewnego wieczoru, kiedy Levy była w stanie spoczynku, jej koleżanka postanowiła się samo-okaleczać. Zapach krwi działa na wampira jak narkotyk. Oczy przybrały kolor szkarłatu, a zęby kaleczą wargi, żeby tylko się bardziej wysunąć. Leander znalazła się przy koleżance błyskawicznie. Wpatrywała się w jej rany z wielkim pożądaniem. Można powiedzieć, że walczyła wtedy sama ze sobą. Tego dnia jej współlokatorka poznała sekret, który był utrzymywany te czternaście lat przez opiekunkę. Nie przeszkadzało jej to zbytnio. Od lat interesowała się wampirami, więc mieszkanie z jednym z nich był ciekawy. Współlokatorka nawet anonimowo dawała na spróbowanie swojej krwi, ale nie trwało to długo. Krótko po tym tamta popełniła samobójstwo skacząc z dachu. Tylko dlatego, że opiekunka postanowiła ją zabrać do siebie, utrzymując z dala od reszty dzieciaków, a zwłaszcza tamtej jednej, problematycznej dziewuchy, która zniszczyła dietę Levy. Później chodzenie do szkoły i zagłębianie się w ludzki świat sprawiło, że Leander stała się jeszcze bardziej śmiała i chętna do zawierania przyjaźni. Bestia która objawiła się tamtej nocy została ukryta głęboko w czeluściach umysłu dziewczyny. Uczyła się i dorastała, aż do stanu pełnoletności, w którym przeprowadziła się do Yokohamy, gdzie sobie teraz żyje.

Inne wasze konta: Finny

Pamiętaj, żeby nie tworzyć żadnych huraganów ani tornad : )

Wampiry krwi C mają jedną słabość, a masz w sumie... 3. Jesteś pewna, że chcesz te wszystkie słabości?

Zapamiętam i jestem pewna. Według mnie będzie to ciekawe ubarwienie fabuły. Plus ogień i piwnice będą mogły w przyszłości wpłynąć w jakiś sposób na charakter I zachowanie Levy.

Jasna sprawa, zatem... Akcept!