Wszędzie dobrze, ale u cioci najlepiej

Nowoczesny dworzec kolejowy. Jak to w Japonii, nieprawdaż? Pociągi stąd jeżdżą wszędzie, do każdego miasta, miasteczka.

Dzisiaj o godzinie 15:05 przyjechał pociąg z Kioto do Yokohamy. Z pociągu wysiadło dużo ludzi. Pracujący, nie pracujący, wracający do domu lub i też nie. W tym tłumie również był Takeshi Hatsuri, który przyjechał do Yokohamy, żeby pójść do Akademii Cross i uczyć się dalej. Przed wyjazdem, jego matka powiedziała, że właśnie w Yokohamie ma ciotkę, u której może się zatrzymać na pewien czas. Podała adres, gdzie mieszka mało wspomniana przez matkę ciotkę. Wysiadł z pociągu i od razu poszedł do dworcowej ławki, żeby jakoś ogarnąć się, bo w pociągu, przez całą drogę spał. Więc... Musiał trochę ogarnąć się. W sumie to nie miał poczochranych włosów, ale musiał zrobić mały porządek w swoim bagażu.
Miał jedną dużą przenośną walizkę i torbę. Wyrzucił śmieci w torby do śmietnika i napisał się wody. Po śnie był spragniony. Zdjął bluzę, pod nią miał bluzkę z trzy czwartym rękawem. Schował bluzę i wodę do torby. Westchnął rozglądając się po przechodzących ludziach. Wyciągnął w tylnej kieszeni spodni kartkę, na której był zapisany adres ciotki. Wziął swoje dwa bagaże i poszedł na postój taksówek.
Wsiadł do środka pojazdu i podał kierowcy kartkę z adresem. Kierowca od razu ruszył pod wskazany adres. Przemieszczenie się taksówką z Dworca do miejsca zamieszkania ciotki trwało trzy godziny wliczając korki w mieście.
Gdy dotarli na miejsce, Takeshi zapłacił kierowcy tyle ile pokazywał licznik. Wysiadł z samochodu, potem bagaże i wyprostował się. Nie spodziewał się, że ciotka będzie mieszkała w willi. Młodzian był nie co zaskoczony. Swoje zaskoczenie wyraził podrapaniem się z tyłu głowy.



Willa Aurore Hemmings. W tym budynku jest nie zliczoną liczbą pokoi. A z tyłu jest ogromny piękny ogród.

Po chwili wziął swój bagaż i podszedł do drzwi wejściowych. Zadzwonił dzwonkiem, a później zapukał kołatką znajdującą się przy drzwiach. Zaglądał do bocznych okienek przy drzwiach wypatrując, czy ktoś nie idzie. Od wrócił się i patrzał przed siebie, ponawiając swoją czynność czyli, drapanie się z tyłu głowy. Bagaże stały na posadzce.