Beatrice "Belladonna" Nebbia
Vampire Knight :: Offtop :: Archiwum
Strona 1 z 1
Beatrice "Belladonna" Nebbia
by Gość Nie Maj 20, 2018 5:33 pm
 BEATRICE NEBBIA  B e l l a d o n n a INFORMACJE PODSTAWOWE:  Imię i Nazwisko: Beatrice Nebbia Przydomek: Belladonna Wiek: Wizualnie około 25. W rzeczywistości liczy sobie kilkaset lat. Krew: Czysta (B) [Uśpiona Szlachetna] Zajęcia: Brak. Wykształcenie: Jej pierwszą miłością była alchemia, którą w późniejszych stuleciach pogłębiała jako chemię. Równolegle studiowała botanikę, by następnie zająć się medycyną (obecnie w dwóch specjalizacjach: interna i pediatria). Nie obce są jej również nauki prawnicze, ekonomiczne i historyczne. Cóż, ostatnie sama widziała na własne oczy. Zawód: Obecnie nauczycielka historii w Akademii Cross. Rodzina: Liczna, rozrzucona po całym świecie. W Yokohamie przebywa jednak tylko kilka jej członków - trzy córki; Malice, Shiningami i Lilith (niemająca pojęcia o tym, że Belladonna jest jej biologiczną matką) wraz z wnuczętami Beatrice - Vivi oraz Levim. Reszta daleko lub nie ma z nimi kontaktu.  APARYCJA I CHARAKTER: Wygląd: Jeśli chodzi o wzrost i budowę ciała, to jest ona niczym się nie wyróżniającą szczupłą kobietą mierzącą równe sto siedemdziesiąt pięć centymetrów. Przez lata noszenia niewygodnych i ciasno sznurowanych gorsetów talia Beatrice uległa zdeformowaniu, stając się węższa (jednak nie na tyle, by wyglądało to niezdrowo), przez co jej biust wydaje się większy, a biodra szersze niż w rzeczywistości. Jednak to nie figura jest tym, co sprawia, że wampirzyca została nazwana Belladonną, a jej twarz. Jednocześnie piękna i zimna, porcelanowa i niewzruszona niczym u lalki. Lekko zadarty nosek i blade usta tylko wzmacniają ten efekt. Na szczególną uwagę zasługują jednak oczy, duże i otoczone gęstymi czarnymi rzęsami, a przede wszystkim – dwukolorowe, będące jakby połączeniem drzemiących w Beatrice dzikości i chłodu. Lewa tęczówka jest zielona, natomiast prawa niebieska. Na szczególną uwagę zasługują też długie, lśniące włosy w kolorze srebra. Belladonna posiada również kilka blizn. Mniejsze, niemalże niewidoczne na prawej dłoni są efektem poparzenia wodą święconą. Kolejna, na brzuchu, idąca wzdłuż pępka to skutek odniesionej przez wampirzycę rany, gdy przez krótki okres swojego życia była człowiekiem. Po ponownej przemianie w krwiopijcę blizna nie zniknęła, jedynie stała się bledsza i cieńsza, jednak wciąż widoczna. Plecy zawsze trzyma prosto, a głowa nigdy nie przestaje być dumnie uniesiona. Nie przepada za makijażem, jednak od czasu do czasu pozwala sobie go użyć. Oczywiście, w niewielkich ilościach, podkreślając jedynie oczy, czy usta. Jeśli chodzi o ubiór, Beatrice z racji swojego wysokiego wzrostu nie przepada za butami na wysokim obcasie (co nie oznacza, że w ogóle ich nie nosi). Ubiera się skromnie i elegancko, zgodnie ze współczesną modą. Stałym elementem jej garderoby są spódnice, koszule oraz sukienki, rzadziej natomiast zakłada spodnie. Uważnie dobiera swoje ubrania, starając się, by nie pokazywały zbyt wiele, równocześnie dbając, by nie wyglądały zbyt cnotliwie. Włosy zwykle upina w wysoki kok lub zaplata w warkocz, nie pozwalając im pozostać rozpuszczonymi. Charakter: Okrutna intrygantka, której zależy jedynie na osiągnięciu własnych celów. Oczywiście, nigdy się nie ujawni ze swoimi prawdziwymi motywami, grając prawą kobietę. Jest agresorem, który wprowadza harmonię tylko po to, aby stopniowo sączyć jad w serca innych, doprowadzając tym samym do konfliktów między nimi, w które sama, rzecz jasna, nie angażuje się. Cierpliwie czeka aż zasiane przez nią nasiona niezgody zakiełkują, dzięki czemu będzie mogła zagarnąć wszystko dla siebie. Pragnie wszystko wiedzieć i nad wszystkim mieć kontrolę. Nie znosi, gdy coś jest przed nią ukrywane. Sama jednak zachowuje dyskrecję, nie powtarza powierzonych jej tajemnic, a tym bardziej plotek. Bierze się to z jej przekonania o neutralności jako kluczu do zdobycia cennego zaufania. Nie lubi być w centrum uwagi, zamiast tego woli działać nieco wycofana, knuć w ukryciu. Pomimo swoich mrocznych ambicji i dążenia do nich po trupach, nigdy nie zdejmuje maski osoby chłodnej i opanowanej, która trzeźwo pojmuje rzeczywistość. Swoje emocje trzyma na wodzy, uważnie pilnując, by nie przejęły nad nią kontroli. Uważa także, że zemsta najlepiej smakuje na zimno, a jako kobieta pamiętliwa i mściwa ma mnóstwo okazji do planowania rewanżu. Według Belli żadna, nawet najmniejsza zniewaga nie może zostać odpuszczona. Jest okropnie zazdrosna o sukcesy innych do tego stopnia, że gdy nie może dokonać czegoś równie lub bardziej wielkiego, to za wszelką cenę stara się zniszczyć cudze osiągnięcia. Bywa cyniczna, jednak nigdy nie wyraża głośno swojego niezadowolenia. Przynajmniej nie przy kontaktach z wampirami od niej silniejszymi, bądź jej równymi, a także innymi ważnymi dla danej sprawy osobami. Wprawna manipulantka. Owija się niczym wąż wokół swojej ofiary, podburzając jej serce tak długo, aż wykona to, na czym Beatrice aktualnie zależy. Inteligentna. Dokładnie analizuje każde słowo swojego rozmówcy, starając się wybadać nie tylko jego zamiary, ale także cechy osobowości, czy też pochodzenie na podstawie zasobu słownictwa oraz akcentu. Z równą precyzją będzie obserwować reakcje jego ciała, wsłuchiwać się w ton głosu, czy wyłapywać inne sygnały, przez które szczerość jego wypowiedzi może wydawać się wątpliwa. Oczywiście, że Belladonna nie jest w tym nieomylna, dlatego zawsze zachowuje ostrożność w postaci dystansu. Wobec mężczyzn zimna i nieczuła, ale potrafi wcielić się w rolę idealnej kochanki, jeśli tylko widzi w tym swoją korzyść. Belladonna dąży do bycia perfekcyjną, twierdząc, że okazywanie uczuć (zwłaszcza tych pozytywnych) jest w tym zbędne, czyniąc ją niedoskonałą. Nie jest jednak niezdolna do odczuwania miłości, nie mniej spycha tą emocję na dalszy plan, twierdząc, że to powód słabości. Udaje altruistkę, w rzeczywistości ma za nic życia innych. Dopóki śmierć nie ociera się o nią, ani kogoś, kto coś dla niej znaczy, jest dla Beatrice tylko statystyką. Nie przywiązuje się do nikogo, nawet do własnych dzieci (co nie znaczy, że nie interesuje się losem swoich potomków), twierdząc, że to zbędne, skoro w końcu i tak zostaną rozdzieleni przez los. Uważa się za lepszą od wampirów niższej krwi oraz ludzi, jednakże unika wypowiadania na głos swoich przekonań. Do zaleceń Rady Wampirów dostosowuje się tylko na pokaz. W rzeczywistości pała niechęcią do tej organizacji, z premedytacją łamiąc niektóre z przepisów ustanowionego przez nią kodeksu. Wszystko odbywa się po cichu, w taki sposób, by nie można było przypisać winy Belladonny. Najczęściej wciągając w to osoby trzecie. Dla swoich uczniów w Akademii Cross stara się być wzorem do naśladowania. Trzyma dyscyplinę, równocześnie dbając o dobro swoich podopiecznych, jednak, jak zostało wspomniane wyżej, jest to tylko gra, mająca na celu przedstawić Belladonnę w jak najlepszym świetle. W społeczności wampirów kreuje się na łaskawą, aczkolwiek surową matkę, służącą radą, ale też i dezaprobującą niesubordynację dzieci nocy. Tylko nieliczni z najstarszych wampirów mieli okazję poznać siedzącą w Beatrice żmiję, jednak wygląda na to, że żaden z nich nie zawitał jeszcze do Yokohamy…  MOCE: ➢ Mgła - Belladonna na przemienia się w srebrną mgłę i w tej formie może przemieszczać się przez trudno dostępne miejsca (szyby wentylacyjne, ciasne przejścia etc). ⋆ Jako mgła staje się niewrażliwa na ataki wrogów, ale sama również nie może atakować. ⋆ Przez pierwszy post odpoczynku odczuwa zawroty głowy i nie może użyć innej mocy. ⋆ Czas trwania - 2 posty, odpoczynek - 5 postów.  ➢ Urok - Beatrice poprzez spojrzenie w oczy swojej ofierze sprawia, że ta postrzega ją jako niezwykle atrakcyjną. Poddana urokowi osoba natychmiast zaczyna pożądać Bellę, w związku z czym pragnie się jej przypodobać, przez co staje się podatna na jej wolę. ⋆ Nie działa na Szlachetne wampiry oraz osoby posiadające barierę mentalną. ⋆ Nie zadziała, jeśli nie dojdzie do kontaktu wzrokowego między Beatrice a jej ofiarą. ⋆ Jednocześnie mocy może zostać poddana jedna osoba. ⋆ Rozkazy Belladonny, które w jakiś sposób mogą zaszkodzić innej osobie będą wydawane tylko i wyłącznie za wcześniejszą zgodą graczy bądź decyzją MG. ⋆ Czas trwania: 3 posty, odpoczynek – 4.  ➢ Władza nad elektrycznością - dzięki tej umiejętności Beatrice jest w stanie okiełznać nie tylko prąd elektryczny, ale i sama tworzyć wyładowania, które następnie może skierować w stronę wroga. W wyniku defektu spowodowanego odwampirzeniem, są one koloru fioletowego. ⋆ Pioruny tworzone przez Belladonnę nie są w stanie zabić drugiej osoby. Wyładowania powodują jedynie zacisk mięśni, sprawiając, że przeciwnik staje się bezbronny na jeden post. ⋆ Piorun nie podąża za celem, tylko trafia w jedno, uprzednio wskazane miejsce, zatem możliwe jest jego uniknięcie. ⋆ Czas trwania: 3/3   INFORMACJE DODADKOWE: Słabości: ➢ Beatrice nie potrafi zjeść ludzkiego jedzenia. Może natomiast przyjmować płyny (woda, alkohol etc) jednak w niewielu ilościach. ➢ Zapach papierosów – niesamowicie ją irytuje i nie pozwala się skupić. ➢ Paniczny lęk przed symbolami religijnymi. ➢ Słaba głowa. Strasznie łatwo ją upić. ➢ Wyostrzony zmysł słuchu. Hałas powoduje u niej okropne migreny, nie mówiąc już o pojedynczych nieprzyjemnych dźwiękach. Pozostałe ważne informacje: ➢ Belladonna oznacza po włosku „piękną kobietę”. Jest to również nazwa trującej rośliny – wilczej jagody. ➢ Za czasów bycia Szlachetną, jej czwartą mocą była telekineza. ➢ Była jedną z najwybitniejszych trucicieli w Europie. ➢ Miała 28 mężów, dzieci znacznie więcej, jednak z mało którą latoroślą ma obecnie kontakt. ➢ Jazda konna, łucznictwo oraz szermierka nie stanowią dla niej wyzwania. ➢ Świetny strzelec. Trudno się dziwić, z bronią palną miała do czynienia niemalże od początków jej istnienia. ➢ Urodziła się 10 czerwca. ➢ Trzykrotnie skazywana na stos za rzekome czary. Za każdym razem udawało jej się uciec. ➢ Przez bardzo krótki okres czasu należała do Rady Wampirów. ➢ Jest właścicielką kilku posiadłości na całym świecie – w Rosji, Norwegii, Francji oraz Włoszech. ➢ Zna szesnaście języków: włoski, łacinę, angielski, francuski, niemiecki, duński, norweski, fiński, rosyjski, japoński, chiński, rumuński, węgierski, polski, hiszpański oraz walijski. W związku z tym zdarza się, że myli je sobą, często wtrącając słowa lub konstrukcje gramatyczne z innego języka, niż ten, w którym obecnie mówi. ➢ Potrafi grać na harfie, lutni oraz pianinie. ➢ Nie umie tańczyć, dlatego jak ognia unika najróżniejszych balów, czy innych przyjęć. ➢ Miała pięciu starszych braci, z czego trzech to przyrodnie rodzeństwo, którego nigdy nie poznała.  HISTORIA POSTACI:  Urodziła się pod koniec XIV wieku we Florencji, jako trzecie i ostatnie dziecko z wówczas znanego oraz szanowanego wampirzego rodu Nebbia. Jako długo wyczekiwana córka, była rozpieszczana przez swoich rodziców oraz uwielbiana przez starszych, już dorosłych braci. Ale tylko na nich skończyło się adorowanie Beatrice. Wszystkiemu był winien mały mankament jej urody, choć współcześnie uważany za coś wyjątkowego, dla współczesnych Belli było to coś nie do zaakceptowania, nawet przez wampiry. Otóż dziewczynka urodziła się z heterochromią, która w połączeniu z jej srebrnymi włosami przyciągała wzrok. Lękano się jej, nazywając pomiotem diabła. Wielu nie zważając na to, że mają do czynienia z małą Szlachetną, nie omieszkało wytykać jej wyglądu wprost. O ile jako dziecko niespecjalnie to odczuwała, co było zasługą braci, którzy szybko rozprawiali się z ostentacyjnymi krytykami, tak z wiekiem, gdy zaczynała rozumieć coraz więcej, zaczęło ją to coraz bardziej dotykać. Jako jeszcze młoda wampirzyca celowo unikała picia krwi, głodząc się po kilka dni pod rząd, tak, aby jej tęczówki przybrały odcień szkarłatu, jednak blask w jej oczach trwał zbyt krótko, by nie odstraszyć potencjalnego rozmówcy, a oczy szybko wracały do swoich naturalnych kolorów. Z tego powodu popadła w głębokie kompleksy, które podsycane przez następne lata, zmieniły się w jej niechęć do otaczających ją osób. Wydano ją za mąż dość wcześnie jak na krwiopijcę, bowiem w wieku 24 lat. Pierwszy mąż Beatrice zdawał się nie okazywać lęku ze względu na jej wygląd. Początkowo nawet okazywał jej szacunek i zwracał się do niej czule, co było nietypowe, zwłaszcza dla małżeństwa mającego być sojuszem pomiędzy dwoma wampirzymi rodami. Trudno powiedzieć, czy go kochała. Na pewno jej młode, niedoświadczone serce zabiło szybciej (o ile można się tak wyrazić w przypadku dziecka nocy) dla wampira, który, jak się później okazało, nie dość, że był zaborczy, to w swojej hipokryzji sam zdradzał Bellę na każdym kroku. Zrozpaczona i upokorzona przysięgła zemstę. I o ile już wcześniej pozbawiona była ciepła, tak od tamtego momentu stała się całkowicie nieczuła dla mężczyzn.  Od zawsze interesował ją otaczający świat. Prosząc o wytłumaczenie zjawisk fizycznych nigdy nie przyjmowała odpowiedzi „magia” lub „tak już jest”. Nawet swoje moce próbowała wyjaśnić w racjonalny sposób. Nic dziwnego, że gdy tylko wyzwoliła się od znienawidzonego już męża (któremu zresztą zupełnie „przypadkiem” się zmarło) zajęła się nauką alchemii. Na wiele lat zerwała kontakt z rodem Nebbia, by przebrana za mężczyznę podróżować po Europie i studiować na pierwszych uniwersytetach oraz pobierać nauki od doświadczonych alchemików. W tamtym okresie zainteresowała się również truciznami, których zaczęła używać by pozbywać się swoich wrogów. Przy ich sporządzaniu najczęściej sięgała po owoc wilczej jagody, zwany również Belladonną, dzięki czemu zawdzięcza swój przydomek. Jej wampirze moce połączone z wiedzą sprawiły, że wkrótce zaczęto nazywać ją czarownicą. Ludzie zwracali się do niej po pomoc w najróżniejszych przypadkach – od „rzucenia uroku na nielubianą sąsiadkę”, przez pozbywanie się niechcianych ciąż, po ratowanie zdrowia i życia. Wszystkich tych ludzi łączyło jedno – przynosili sakwy pełne brzęczących monet, które były muzyką dla uszy Belli. Jednak oprócz tych „w potrzebie”, interesowała się nią też lokalna władza. By uniknąć prześladowań przenosiła się z miejsca na miejsce. W ten sposób zwiedziła całą Europę oraz część Afryki i Azji. Wielokrotnie wychodziła za mąż, wydała też na świat wielu potomków. Trzykrotnie złapana przez Inkwizycję i oskarżona o czary zawsze uciekała. Przez to, że zawsze starała się zacierać ślady swojej działalności, Rada zdawała się o niczym nie wiedzieć. A przynajmniej nie miała pojęcia o największych wybrykach Belladonny, dzięki czemu na początku XVIII wieku została do niej przyjęta. Początkowo miała być tylko zastępstwem za swojego zmarłego brata, jednak została w Radzie na kilka lat.  To, co się później stało, było tylko i wyłącznie jej winą, choć nie potrafi dopuścić do siebie myśli o porażce. Od zawsze pragnęła władzy i pieniędzy, pragnęła również stać na czele Rady i rządzić całą wampirzą społecznością. W tym celu tworzyła swoją własną armię z ludzi, których przemieniała w wampiry. Taki wzrost krwi D w okolicy, w której wówczas stacjonowała Rada, wydał się niezwykle dziwny dla jej pozostałych członków. Belladonna przeliczyła się co do wierności swoich sług. Zdradziła ją dziewczyna, która przysięgała jej oddanie. Za karę Beatrice została wydalona z Rady, usunięto jej wszystkie wspomnienia z nią związane, a samą Szlachetną wampirzycę wydano w ręce łowców. Początkowo miała zostać skazana na śmierć, jednak ówczesny dowódca Oświaty będąc pod wrażeniem jej wiedzy oraz doświadczenia wydał rozkaz, by oszczędzić Bellę i zamiast uśmiercić – odwampirzyć ją. Od tamtego czasu zaczęła żyć ludzkim życiem, szkolona na łowczynię. Zmodyfikowano jej pamięć, wmawiając, że na początku była człowiekiem, przemienionym później w wampira i dopiero teraz odzyskała śmiertelne ciało. I może uwierzyłaby w te kłamstwa, gdyby na jej drodze nie stanął Atsushi Kuroashita – Szlachetny wampir, który dołączył do Rady na miejsce Beatrice. Zaintrygowany historią swojej poprzedniczki postanowił dowiedzieć się co się z nią stało. Wywiązał się między nimi romans, w wyniku którego Belladonna ponownie stała się wampirem – tym razem krwi B, co było dla niej niezwykle upokarzające. Odzyskała część wspomnień, jednak te związane bezpośrednio z Radą miały na zawsze pozostać dla niej tajemnicą. Niedługo potem na świecie pojawiła się córka Belli i Atsushiego – Lilith. Maleńka wampirzyca została oddana pod opiekę żony Szlachetnego, Megumi, a biologiczna matka na zawsze miała pozostać „ciotką Belladonną”, widzianą raz na kilkanaście lat.  „Była wściekła” to za mało powiedziane. Ogarnęła ją złość tak wielka, że cudem można nazwać powstrzymanie w sobie żądzy zniszczenia. Zamiast tego skupiła się na obmyślaniu planu zemsty na Radzie oraz całej łowieckiej społeczności. Wiedziała jednak, że osłabiona nie ma szans na wcielenie go w życie, dlatego ostatnie lata poświęciła na odnalezieniu sposobu na to, by mogła ponownie stać się Szlachetną. Ponownie zwiedziła niemalże cały świat w poszukiwaniu tego, który mógłby jej pomóc. Ciężko jednak o pomoc, kiedy spali się za sobą wszystkie mosty. Na początku XX wieku postanowiła zmienić taktykę – zamiast walczyć uśpić czujność wroga. Wejść w jego szeregi niczym wilk między owce, zdobyć jego zaufanie i wyniszczyć od środka. Niedawno pojawiła się w Yokohamie, by wziąć w karby swoją niesforną córkę Lilith i poznać jej dzieci, a swoje wnuczęta. Przy okazji postanowiła się zbliżyć do Kaiena Crossa jako nauczycielka historii w jego Akademii. Jaki ma w tym cel? Niech to na razie pozostanie tajemnicą Belladonny… |
Ostatnio zmieniony przez Belladonna dnia Sob Cze 02, 2018 4:10 pm, w całości zmieniany 1 raz
Gość- Gość
Re: Beatrice "Belladonna" Nebbia
by Gość Sob Cze 02, 2018 4:05 pm
Belladonna napisał:Jednocześnie mocy może zostać poddanych dwóch ludzi lub jeden wampir.
Tylko jeden człowiek. Popraw.
- Gość
- Gość
Vampire Knight :: Offtop :: Archiwum
Strona 1 z 1
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach|
|
|