Sklep ze słodyczami

Po co wnikać w skład słodyczy? Od jednego ciastka nie powinno być źle, a przynajmniej w przypadku Nene. Wampirzyca miała błyskawiczny metabolizm, że wszelkie cukry nie zdążą, nawet przeistoczyć się w tłuszcz na bokach, zresztą przy jej ruchliwym życiu! Nene nie umie usiedzieć na miejscu! Więc jak to ma przytyć?
- Jak nie wiesz, zamknij oczy, zakreć się o trzysta sześćdziesiąt stopni i wskaż palcem jakąś słodycz. Los wybierze za ciebie! - Co za mądrość prawiona, a przy tym strasznie poważna minka.
Nie wiedziała o istnieniu wampirów? Spokojnie! Nene też brała wszystko co nadprzyrodzone za kosmitów, ona zresztą też jest jednym z nich i czasami.... nie... bardzo często zdarza się jej zapomnieć kim została. Więc Lelek taki luz, gorzej jednak jak wpadnie na jakiś psychopatyczny pomysł i nie uraczy się przed nim powstrzymać. Zobaczymy, czy wtedy Ismena zechce nadal poznawać to dziecko.
- Nie torcik? - Zmarszczyła lekko nosek, acz szybko przedstawiła się na zimny deser. Uderzyła pięścią w otwartą łapkę.
- Tak! Rolada! To wspaniały pomysł! Ja płacę! - Pisnęła pełna szczęścia, podbiegając do kasy. Zakupiła całą rolade o smaku śmietankowo, truskawkowym polaną czekoladką.
- Idziemy do mnie! Mieszkam bardzo niedaleko! - Szybko postanowiła, nie chcąc słuchać żadnych protestów. Ba, zaprasza kogoś, nawet nie wiedząc jak ma na imię. Wszak Nene nie ma czasu nigdy na szczegóły i pierdoły, gdy może zabawa trwać.

Niektórzy po prostu dbają o linię albo chcą zdrowo się odżywiać, żeby wydłużyć sobie długość życia lub odrobinę poprawić poziom swojej atrakcyjności. Nene powinna to uszanować, bez względu na to, co o nich sądzi. Zresztą... Ismena nie jest na tyle rąbnięta, żeby połykać jaja tasiemca, więc to takich nastolatek powinno się czepiać.
- Wiesz... Nie wiem, czy to taki dobry pomysł. - ujęła najdelikatniej jak mogła dziewczyna. - Poza tym ja już wybrałam - wskazała głową na roladę, mieszczącą się w lodówce.
Ależ oczywiście, że Is o niczym nie wiedziała! Co prawda, przeżyła już spotkanie z wampirem, nawet trzema, ale sama o tym nie wiedziała. Wymazano jej pamięć, przez co nie mogła pamiętać wydarzeń sprzed kilku godzin przed spotkaniem z Lelkiem.
Sang uśmiechnęła się lekko, gdy usłyszała, jak dziewczynka się ucieszyła. Sprawiła jej przyjemność i o dziwo bardzo jej się to uczucie, emanujące wprost od małej, spodobało. Nie zaprotestowała, gdy wampirzyca zaoferowała się, że zapłaci. Niech ma coś z życia, blondynka nie będzie psuć jej zabawy.
Nastolatce trochę nie leżało wchodzenie do cudzego domu, gdzie zastanie zapewne rodziców tego dziecka, którzy będą się tylko zapytywać, czemu przyprowadza do domu obcych i na dodatek starszych od niej samej. Ale coś jej się przypomniało. Ponoć w parku, przy Alei Kwitnącej Wiśni jest organizowany jakiś festyn. Nie ogarniała dokładnie jaki, ani z jakiej okazji, jednak coś jej się kiedyś obiło o uszy, że będzie tam masa ludzi. Dlaczego by tam nie pójść? Dobra atmosfera, można by też pogadać...
- A co powiesz na uczestnictwo w super, hiper fajnym festynie? Mogłybyśmy porobić bardzo dużo fajnych rzeczy! - udała, że się ekscytuje i wykonała wymowny gest ręką. Może się zgodzi?

Tak, tak... już wiedziała co dziewczyna chce. Nene ochoczo zapłaciła za nie obie i co mogła zauważyć ludzka nastolatka? Złote karty płatnicze! Wszystkie podjebała Willemu! On i tak ich nie potrzebuje, przecież nie ma nigdy siły na wychodzenie do sklepów, więc to Lelek zajmuje się zakupami. Po potwierdzeniu zakupu, Nene odebrała ładnie zapakowaną roladę. Natychmiast rzuciła swój miodowy wzrok na ludzką dziewczynę. Biedaczka, nawet nie wie z jakim Lelekim ma do czynienia.
Skąd mogła wiedzieć o to z kim mieszka panna Nene? Nie, ona już dawno uciekła od rodziców, miała mały problem z przybranym ojciec Kyubim, a teraz mieszka z najwspanialszym, lecz zajebiście leniwym wampirem! Ismena mogłaby go poznać, tak dokładnie! Mochi przecież tak bardzo lubi gości... gryźć. Nie raz, nie dwa musiała odciągnąć jego cielsko od sąsiadów tudzież listonosza, żeby oderwał się zębiskami od biedaka szyi. No ale skoro uznała, że festyn jest lepszy... Nene zmarszczyła śmiesznie nosek, drapiąc się lekko po policzku.
- Dobrze! Prowadź! - Pisnęła, ciągnąć Is w stronę wyjścia, a później do busa i heja na imprezę w parku! Może będą rzucać w przechodniów mirabelkami?

zt x2

Piszesz pierwsza <3