Wyjazd na Majorkę

Mimo iż rozumiał, t jak było po nim widać, nie umiał się pogodzić ze słowami Fabianny, którą pokochał. Mimo iż zranił tak delikatną istotę to żałował tego i jak widać sam teraz dostaje baty za to, że zakochał się w swojej ofierze. A może Fabio to specjalnie zrobił? Widząc, że Lucjusz żałuje, to to wykorzystał rozkochując Lucjusza w sobie, po czym bezczelnie go odrzucił? Mimo wszystko Lucjusz nie wie jak to jest na prawdę, a gniew jaki kryje mimo wszystko jest, lecz schowany za maską spokoju. Teraz wystarczy czekać, aż maska spokoju rozsypie się w pył ukazując potwora, tylko nie wiadomo czy to się stanie przy Fabiu, czy kiedy Lucjusz będzie sam, przytłoczony myślami. Lucjusz ukrywał wiele emocji, nie tylko gniew, ale i smutek, zawiść, a może nawet poczucie odrzucenia, jednak Fabio nie może być pewny, co tak na prawdę czuł Lucjusz. Mógł się domyślać ino po jego zachowaniu, jak i słowach. Jedno było pewne jeśli Lucjusz wyjdzie z tego doła, a na pewno da rade, to zapewne stanie się zimnym skurwysynem niedopuszczającym do siebie żadnego ciepłego uczucia.
Z myśli w których się pogrążył Lucjusz wyrwał go płacz Fabia, przez co objął Fabianne czulej, nie chcąc by ten płakał. Zaczął go głaskać po plecach, lekko. Słysząc jego pytanie, wziął głębszy oddech po czym złapie Fabia za podbródek i jeśli ten pozwoli, skieruje jego twarz ku swojej i lekko go pocałuje.
-jeśli pytasz tylko dlatego by poprawić mi humor, czy też dlatego, bo się litujesz nade mną, to nie chciałbym.- odparł szczerze, jednak w jego oczach było widać nadal ten smutek.
-Fabio miłość nie jest dla mordercy, jak i gwałciciela. Widocznie nie zasłużyłem na miłość i zapewne nie zasłużę. Mając życie usiane krwią i śmiercią wielu osób, byłem głupcem, że dałem sobie nadzieje. Ale jak to się mówi nadzieje, matką głupich. Musiałem dotknąć i się skaleczyć, by się o tym przekonać. - odparł ze smutkiem i wziął głębszy oddech. - Tak widocznie miało być. Nie psujmy sobie wyjazdu i spędźmy miło czas. chce to dobrze zapamiętać. Nie będę krzyczał czy coś gorszego. Odpocznij po podróży...- Mruknął i przytulił go zaś do siebie, patrząc w bok, w okno.

Ciężko będzie spędził miło czas. Chyba, że zaczną się traktować przyjacielsku, a może wtedy lepiej wszystko obydwaj zniosą? Fabio spojrzał na Lucjusza smutnie, pociągając noskiem. Przykro było, że tak się potoczyło, a nie inaczej. Teraz będzie ciążyć i Lucjusz na sumieniu wampirka. Niestety, tak musiało właśnie być.
Pozwolił się lekko pocałować, lecz przymknął oczy na ten moment. Dopiero po słowach wampira otworzył je, mając też głupie wrażenie iż bez sensu jest kusić żeby później porzucić. Komu pomoże? Sobie? Bo zaspokoi smutek? Nie, wspólny seks byłby czymś okrutnym wobec Lucjusza.
- Masz racje. Lepiej nie ciągnąć dłużej pieszczot, bo i tak nic z tego nie wyjdzie a tylko Tobie zaszkodzę. - westchnął cichutko, nie chcąc ciągnąć tematu. Ale jeśli wampir zgodzi się, spędzą razem naprawdę przyjemne chwile.
Nie mógł też zgodzić się z opinią wampira. Nie zasługiwał na uczucia? Pokręcił przecząco łebkiem.
- To nie jest prawdą, Lucjuszu. Zakochałeś się po prostu w niewłaściwej osobie. W ofierze... Powinieneś ogarnąć swoje życie i zapomnieć o mnie. - czy miał rację? Niech Lucjusz określi. Fabio zaś zamknie oczki i wzdychnąwszy lekko, załka. Taki ciężar zaś na sobie nosił.
- Jak sobie życzysz. - rzeknie i jeśli Lucjusz nic nie uczyni, Fabio ułoży się na poduszkach, chcąc odpocząć. Jednak ciężko odpocząć mając tak wypełnione po brzegi sumienie. Zbyt delikatny na tak straszne tematy jak zranienie drugiej osoby. Czuł się z tym wyjątkowo źle.

Tak... To będzie ciężkie, zwłaszcza dla Lucjusza, który oczekiwał coś więcej, a mimo to dostał kopa w dupę. I to nie byle jakiego. Może wyglądał na spokojnego i przyjął wszystko z dumą, ale mimo to czuł gniew i chciał go wyrzucić, ale nie na Fabiu. Nie potrafił, nie chciał go skrzywdzić mimo iż przez młodszego wampira, Lucjusza serce szlag trafił.
Mimo wszystko mruknął mu cicho w usta, kiedy pozwolił się pocałować. Lecz nie pogłębiał pocałunku, obawiał by się że przeszło by do to czegoś więcej. nie chciał tego, mimo iż czuł coś do tej istoty, którą miał obecnie w rękach to starał się by jego uczucia nie wyszły na jaw.
-Fabio myślisz, że zapomnę o osobie którą pokochałem? - Zapytał smutno słysząc jego słowa. Dotyk go nieco. Miał niby zapomnieć? Miłość nie wybiera, a odepchniecie jej jest ciężkie, zwłaszcza jeśli jest to nieodwzajemniona miłość.
Widział, że i Fabia to dotknęło, ale nie tak jak Lucjusza bo to pod nim zapadł się lud i spotkał się z zimną cieczą, lodowatą. Lepiej by ten odpoczął. Nie chciał już kontynuować tego tematu. Dlatego tez patrzył na Fabia, jak ten kładzie się obok, na poduszkach. Okrył go kołdrą i przybliżył się do niego. Nie wiedział czemu, ale objął go lekko w tali, by po chwili tak otulonego w kołdrze ułożyć na swoim torsie.
-Dobranoc...- mruknął smutno i zacznie głaskać go po głowie, patrząc w sufit. Nie mógł spać.