Komisariat policji

Czy było mu intymnie? Raczej nie, kraty trochę psuły nastrój no i nie mógł zapalić fajki. Czy sielsko? To chyba lepsze określenie i to akurat mu nie przeszkadzało. Dopóki ktoś im nie zwróci uwagi będzie udawał sobie, że leży w gabinecie ot co. Przymknął oczy ledwo co czując dłonie Esmeraldy przez co gdzieś w środku obudził się w nim mały diablik. Kurewski Samuro to jego wina. Oczywiście odkąd coś się z nim stało mniej czuł ból, ale teraz gdy przyszło mu ocenić kobiecy dotyk... Westchnął ciężko słysząc pytanie.
-Nie, tak jest odkąd wepchnęliśmy tlen w płuca tego skurwysyna.- powiedział patrząc się teraz w ścianę. Cóż miał więcej powiedzieć, kobiety obwiniać nie chciał. Milczał chwilę by zebrać w miarę odpowiednie słowa.
-Ale są też plusy, prawie nie czułem tych kulek.- dodał.
Może i by jeszcze sobie pogadali, ale nagle otwarły się drzwi do ich celi. Eric uniósł brew patrząc się temu z lekkim zdumieniem, faktycznie trochę za wcześnie jak na przesłuchanie czy posiłek. A może w końcu przynieśli im kawę? Ech ta niesłowna policja. Jednak do wnętrza wlazł jakiś typ w białych ciuchach w masce i z bronią, rzucił tobołki na ziemię... kiedy Esmeralda z niego zeszła on również się podniósł. Sięgnął po koszulkę i wciągnął się na siebie słuchając dość krótkiej acz konkretnej przemowy.
-I pierwszy raz ktoś nazwał mnie ofiarą na trzeźwo.- dodał zaraz po kobiecie i uśmiechnął się pod nosem przeczesując dłonią włosy. Kiedy Esme capnęła swój tobołek Eric nie spuszczał wzroku z mężczyzny. Łowcy muszą sobie pomagać?
-Grigorij o tym wie?- zapytał dość chłodno. Proste pytanie prawda? Ciekawy był też czy otwarli dokładnie wszystkie cele czy tylko ich. Poza tym jeśli wkopie się tu to szefo będzie miał pełne prawo by odesłać go do Ameryki gdzie znajduje się jego macierzysta Oświata... a jemu zaczynało się właśnie tu podobać.

Zaniepokoił ją fakt, że odwampirzanie szlachetnego przyniosło łowcy takie skutki. Czy już kiedyś zdarzyło się coś podobnego? Odruchowo zacisnęła palce na skórze mężczyzny, spodziewając się typowego syku – reakcji świadczącej, iż nie zrobiła tego z wyczuciem i delikatnością. Sam fakt, że Eric „przefarbował” się na blond stanowił niejako ewenement. A teraz to…
- Zbadam Cię dokładniej jak wrócimy do Oświaty. - rzadko zdarzały się procesy nieodwracalne, dlatego po cichu liczyła, że i tym razem skończy się tylko na chwilowym strachu. Zawsze istnieją jakieś sposoby. Maści, magiczne zaklęcia… Bez różnicy, ważne żeby działało!
- Przestań żartować. I tak mam wyrzuty sumienia. - gdyby nie zachęciła go niegdyś do udziału w odwampirzaniu, wszystko mogłoby wyglądać zupełnie inaczej. Trudno cofnąć czas, dlatego musieli sobie radzić ze skutkami feralnego wieczoru. W głowie czerwonowłosej pojawiało się wiele pytań, a niewyparzony jęzor nie był w stanie się pohamować nawet ten jeden raz.
- Wszędzie jesteś… taki gruboskórny? - zapytała z czystej i nieskażonej zboczeniem ciekawości, choć oczywiście mogło to zabrzmieć dość dwuznacznie. Powoli układała receptury, zastanawiając się jakie zioła dobrać, aby skóra jasnowłosego powróciła do dawnej formy.
Po pojawieniu się nieznajomych była przekonana, że odeśle ich z kwitkiem. Był to jeden z pierwszych i poważniejszych pobytów w pierdlu, dlatego nie planowała uciekać i tym samym zmuszać dowódcę do tuszowania śladów. Odczekać swoje i wyjść jak biały człowiek. Oto motto dnia, które rozłamało się miliony kawałeczków, zaraz po tym jak do uszu Płomiennowłosej doszło słowo „Rada Wampirów”. Przez chwilę czas się zatrzymał, a ona… szukała w zachowaniu mężczyzny potwierdzenia. Blefował? Nie wyglądał na osobę mogącą zadać sobie tyle trudu dla głupiego żartu. Alkohol dawno opuścił jej organizm, dlatego trzeźwe podejście do sytuacji nakazywało zaufać temu facetowi. Dla kogo pracował? Nie to się teraz liczyło… W jednej sekundzie zdała sobie sprawę w jak wielkim znalazła się niebezpieczeństwie i wszelkie puzzle w układance wreszcie zaczęły do siebie pasować. Atak wampirów nie był przypadkiem…
- Przekonałeś mnie. - stwierdziła i zabrała z worka wszystkie swoje rzeczy, które prędko zasiliły wyposażenie łowczyni. Brała pod uwagę, że to również jest pułapka, ale co mogła teraz stracić? Posłusznie wyszła, pozostawiając za sobą nieświadomość, że wszystko co ją do tej pory spotkało było zwykłym zbiegiem okoliczności.
- Jeśli jakimś cudem Cię namierzą, powiedz im, że zostałeś przesłuchany i wypuszczony. I nie znasz mnie. Widziałeś mnie pierwszy raz. - powiedziała szeptem do Erica. Jeśli będzie trzeba Vladislau zatrze ślady, ale najpierw trzeba dotrzeć do Oświaty. W pewnym momencie Esmeralda poczuła wibrację, dlatego wyciągnęła telefon odczytując wiadomość.
- Kurwa. - syknęła, a podróż w bezpieczne rejony właśnie przestała być aktualna.

-Oczywiście pani doktor.- uśmiechnął się pod nosem i przymknął oczy rozkoszując się masażem. Chociaż czy rzeczywiście można było nazwać to rozkoszą? Jakoś nie do końca czuł co też wyrabiała Esmeralda. No tak... nie powiedział jej jeszcze o problemie z pobieraniem krwi. Może nie będzie jej teraz tym męczyć? Spiął wyraźnie mięśnie kiedy kobieta nacisnęła jeden z sińców. Czyli, że co... musiał być poobijany by czuć dotyk płci piękniejszej? Cudownie.
-Wyrzuty? Daj spokój Esmeraldo, przecież jestem dużym chłopcem. Było wezwanie więc przybyłem, stało co się stało umrzeć chyba nie umrę.- odpowiedział jej nieco poważniej by wybiła sobie z głowy podobne pomysły. Podjął decyzję, mógł się przecież nie zgadzać. Co do skóry... z pewnością wizyta w szpitalu nie zaszkodzi zwłaszcza, że nadal nie przeprowadzono mu pewnych badań.
Kolejne słowa łowczyni wywołały na twarzy Erica uśmiech, niemal śmiech! Och gdyby tylko mógł teraz na nią spojrzeć pewnie puściłby jej oko, a tak pozostawały słowa i cichy rechot.
-Jak będziesz mnie badać w szpitalu to może sama się przekonasz.- czy zrozumie żart? Trudno powiedzieć w każdym razie jemu jego suchar jak najbardziej się podobał. Kurczę dochodził w nich do istnej wprawy!
Sielanka sielanką jednak obowiązki wzywały. Eric westchnął ciężko i podniósł swój worek z ekwipunkiem. Noże, kajdanki, kluczyki komórka... zdawało się niczego nie brakować. Chociaż uniesione w ich stronę bronie palne średnio przypadły mu do gustu...
-Skoro wie.- wzruszył ramionami nagle tracąc poważną minę. Ot cały Eric! Oleju to na pewno w głowie troszkę by mu się przydało, ale skoro drzwi stały otworem i Grigorij o tym wiedział. Więcej mu do szczęścia nie trzeba było.
-Jasne, nie martw się.- machnął ręką wybierając numer na komórce.
-Raczej mnie nie znajdą, zaszyję się na kilka dni u kumpla i opróżnię mu szafkę z whisky.- uśmiechnął się pod nosem i napisał sms. Coś w stylu "Podjedź pod komisariat, trzeba się zmywać."
-A mój motor macie czy muszę się włamać na parking policyjny?- rzucił kiedy Esme odczytywała swojego smsa. Spojrzał na nią kątem oka gdy zaklęła, nie śmiał jednak wypytać co się stało. W sumie... był gotowy do wyjścia.

SMS odebrał kiedy tylko zatrzymał się z Anais w sklepie by kupić trochę alkoholu i cygaretek. Z treści zasępił się lekko, zwłaszcza że chodziło o komisariat. Potrzebował alibi z okazji pobicia? Wandalizm? Zabójstwo, wampira czy nie ale jak zobaczy to zwykły człowiek może się zasępić.
- Sorry maleńka, idź do domu. Ja mam do załatwienia jedną sprawę. – Westchnął i poprawił kapelusz, odebrał kurtkę od Anais i zawrócił. Na szczęście byli niedaleko więc zaraz podjechał. Broń w pokrowcach, alkohol w bagażniku, cygara jak zwykle wszędzie powtykane jakby kiedyś miało ich zabraknąć. Zatrzymał się tam gdzie Eric tego chciał. Zostawił motur na włączonym, aby w razie problemu wskoczyć i spierdolić.
Nie widział nikogo temu niepokoił się, że trzeba będzie robić zadymę i to w miejscu gdzie lepiej nikogo nie drażnić. Zwłaszcza jak nie ma się czołgu (jeszcze), albo dynamitu.
Szybko wystukał wiadomość mając nadzieję, że ten kloc jest w stanie odpisać cokolwiek więcej. Dobrze by było wiedzieć czy nie wjechać motocyklem przez okno rozdając ból i nie zadając pytań.
Wszedł mając swoje ukryte klamki i licząc na to, że spotka ich tam. Albo chociaż w połowie rozwałki aby móc dołączyć i pomóc.
- Howdy partnerzy. - Mruknął stając w wejściu i rozglądając się niepewnie na lewo i prawo. Miał nadzieję, że nikt nikogo jeszcze nie zabija. Zwłaszcza, że z ulicy nie było widać że wszystko płonie.
- Szukam mojego konfratra. Podobno coś przeskrobał i przyszedłem go wytłumaczyć albo wpłacić kaucję albo coś.
[Grzesiu dał pozwolenie podobnież tak więc przybywam. Jakby się okazało, że Esme i Eryczek ściemnili to olej albo daj znać to będę zmieniał/kasował O:]

Był dużym chłopcem, o tak, tego akurat nie dało się ukryć. Inna kwestia przedstawiała sytuację z zupełnie odmiennej strony, bowiem naprawdę nie tak mógł się skończyć ten wieczór. Więzienie jakkolwiek nie przytulne, w dalszym ciągu pozostawało miejscem do którego przywozi się przestępców, pijaków, bądź ćpunów. Ewentualnie „niewinnych” cywili znajdujących się w nieodpowiednim miejscu oraz porze, której nie sposób doppasować pod najszczęśliwszą.
- Dam spokój jak Ci to wynagrodzę. To moje ostatnie słowo, więc przestań dyskutować, Ericu Thorne. - czasem trudno polemizować z kimś, kto skończył rozmowę i nie dopuszcza do siebie konsensusu. Może nie zaprosi go do eleganckiej restauracji dla snobów, nie odstawi erotycznego tańca na rurze i nie nazwie go miłością swojego życia. Na pewne czynności było zdecydowanie za wcześnie, ale pełna opieka medyczna oraz dobra kolacja powinny załagodzić sprawę na sam początek. Tak, może zaproponuje mu małe co nieco? Zgodziłby się?
- Zbadam Cię wcześniej. - przygryzła wewnętrzną część policzka chcąc stłumić w sobie dalszą chęć na podciągnięcie tematu.
Esmeralda zdziwiła się kiedy Eric wyciągnął telefon, ale sama nie była przecież lepsza. Wiadomość której nadejście zakomunikowała wibracja nieco wytrąciła kobietę z równowagi. A mogło być tak pięknie! Minęło dobrych kilkanaście minut, gdy mały oddział uwolnił ich i co więcej zaproponował asekurację. To nie tak, że nie chciała opuścić więzienia… Świadomość depczącej po piętach rady motywowała lepiej niż trener do spraw hr-u z trzydziestoletnim stażem.
- Chodź ze mną… Skoczę w jedno miejsce, a potem… pójdziemy… - gdzieś razem? Do Ciebie? Do hotelu? Gdziekolwiek. Lekarka nie dokończyła propozycji, bowiem znajome „Howdy” całkowicie zgasiło jej zapał do proponowania czegokolwiek Ericowi.
Zaledwie przez kilka sekund w jej oczach było widoczne rozczarowanie. Nie tak to sobie wyobrażała.
- Myślałam… - westchnęła czując się jak skończona kretynka. Co ona sobie właściwie wyobrażała. A on? Gej jak nic. Ten Leon już wcześniej wydał się podejrzany!
- Jeszcze raz dziękuję za pomoc. W tym wypadku zostawiam Cię w dobrych rękach. - stwierdziła i odwracając się na pięcie, pomaszerowała z grupą zupełnie nieznajomych ludzi.
- Ta… howdy. Dbaj o niego i dopilnuj by zgłosił się do lekarza. Na razie.- rzuciła do Leona nim całkowicie straciła go z oczu.
- Też mam taką nadzieję. - odpowiedziała do zamaskowanego mężczyzny. Ciekawe jak wiele ryzykował tą całą akcją – Dziękuję. Przekaż swojemu pracodawcy wyrazy mojej wdzięczności. - nie powiedział wprost o kogo chodzi, jednak to w jaki sposób określił jej wybawcę było wystarczającą wskazówką. Esmeralda udała się drogą wskazaną przez grupę i prędko oddaliła się od posterunku. Kolejny przystanek – dom Hideo.

Esme zt

Zobaczmy sobie taką sytuację, jest sobie chłop który bardzo dawno nie miał kobiety i jest sobie kobieta, i to cholernie ładna i... jędrna. Nagle kobieta twardo mówi "Dam spokój jak Ci to wynagrodzę". Czy w uszach mógłby rozlec się piękniejszy dźwięk? Mógł, ale nie wchodźmy w szczegóły... to co powiedziała Esmeralda przypadło mu do gustu dlatego też uśmiechnął się zawadiacko pod nosem. Uniósłby też ręce do góry chcąc podkreślić swoje poddanie się kobiecie, ale nie miał jak przez to, że leżał. Ach gdyby tylko to było łóżko, a nie paskudna prycza.
Wcześniej? Czyżby doktor sugerowała nie szpitalne warunki? No i jak chłop miał się tu nie uśmiechać. Nie śmiał jednak też komentować czegokolwiek. Jeszcze by niechcący zgasił tą iskrę.
Chłopaki z tajnej organizacji myślały, że zostanie w celi? I co jeszcze... Ruszył za nimi i słuchał Esmeraldy gdy nagle przerwała. Potem? Gdzie? Gdzie pójdziemy?! Uniósł brew po czym usłyszał głos kumpla i odwrócił się do niego.
-Leon kurwa co tak długo.- rzucił swoim zwykłym wesołym głosem.
-Trzeba będzie zgarnąć mój motor bo te pierdki tylko kratę nam otwarły.- wzruszył ramionami i wsunął dłonie do kieszenie zerkając teraz na kobietę. Esmeralda miała dziwny wyraz twarzy... czasem widział go u Abigail. Tak, tak... chyba jak ona coś ugotowała, a on akurat ruszał na akcję czy coś.
-Esme.- rzucił nagle i jeszcze zanim odeszła złapał ją bezceremonialnie za ramię. Gdy stanęła puścił ją i wskazał na nią palcem.
-Pamiętaj, że czekam na kawę i wywiad lekarski od ciebie.- powiedział dając jej jasno do zrozumienia że nie pójdzie do innego doktora. Kiedy jednak znikła Eric założył ręce za głowę i jęknął głośno podczas przeciągania się.
-Cholera ładna z niej kobitka. Masz cygara?- oczywiście, że ich nie lubił, ale wiedział też że ten oto osobnik papierosów raczej mieć nie będzie.

Patrzył na całą sytuację trochę wielkimi oczyskami. Rudowłosa, która dała mu magicznego raka gadała z człowiekiem skałą i jakimiś smutnymi panami na pewno nie z policji. Chyba że policja w tym mieście wygląda jak mafijna organizacja, co w sumie pasowało do reszty kolorytu.
- Ma się rozumieć piękna ruda. – Poprawił kapelusz i pozwolił się minąć przez kobitkę. Zdecydowanie za wiele razy to widział. Zraniona damska duma. Ale żeby mafia zgarniała na komisariat za numerek w zaułku? Co tu się w ogóle działo? Czemu jak on ma jakieś przygody to ktoś do niego mierzy, próbuje zabić, demon chce uprawiać z nim seks analny albo grożą mu cewnikiem, a jak Eric idzie przez miasto to zalicza wszystkie laski, zaułki i do tego gada sobie jak kumple z policją.
Wyszedł razem z Erikiem milcząc i rzucając mu jedno z tych magicznych uspokajających od Lisa. Tamci goście wyglądali bardziej na kryminalnych niż vice więc palenie zielska przed policją wydawało mu się ok. W milczeniu odpalił sobie i potem jemu trawiąc jakby absurd tego wszystkiego i w końcu odwrócił się w stronę blondasa.
- Wyjaśnij mi co tu zaszło? Mafia porwała was nap policję bo uprawialiście dziki seks gdzieś na ławce w parku albo motocyklu. Dziewczyna chce ci się odwdzięczyć seksem większą ilością seksu i dlatego muszę anulować szkolenie mojej protegowanej, by po wszystkim myśląc że trzeba będzie odbijać cię z pierdla mam ci podać cygaro po udanym seksie i zaprzyjaźnieniu się z jakimiś triadami.
Leon sam nie potrafił uwierzyć w to co mówi. Ba, w głębi serca rozbawiło go to, gdyby nie fakt że jedyną akcję z dziewczyną jaką miał ostatnio to dwukrotnie próba zabicia go.
- Mam tak wielką ochotę przywalić ci za to w pysk, ale wiem że znowu połamię sobie rękę na twoich zębach… - Westchnął przecierając oczy próbując nie sprawdzić czy na kule jest odporny tak samo.
- Jest ładna, już widziałem ją prawie martwą, oplecioną nitkami i z czarnymi żyłami czy coś. Wszyscy na nią lecieli. – Podszedł do swojego motocyklu i wyciągnął z bagażnika dwa piwa. Jedno rzucił Eryczkowi i zaraz wydoił swoje aby złapać trochę spokoju.
- Zadzwoniłeś, bo jesteś za stary na dwa razy na dzień? – Stuknął się z nim puszką i zgniótł już pustą wrzucając ją do hasioka. W tym momencie dostał SMSa. Odczytał go i mina zrzedła mu trochę.
- Eryk, ja muszę iść. – Westchnął ciężko, dobrze że apteczkę akurat miał ze sobą. – Masz może kajdanki? Musze iść pomóc pewnej wampirzycy w nie umieraniu i w odpowiedzeniu mi na kilka pytań.
Wsiadł na motor i kaszlnął. Dziwne, nigdy wcześniej nie zanosił się kaszlem po cygarze, ale od niedawna coś było nie tak z jego ciałem. Sławne Yokohamskie wirusy.
- Tak w ogóle to cię lubi. Proponowałbym kwiaty, nastrojową muzykę, wino i jeszcze to odratujesz jak bardzo chcesz. – Odpalił silnik i zawarczał nim, by pozwolić mu się rozgrzać.
- Potem pogadamy o wszystkim. Nie wiem jak ty, ale zbliża się święto, trzeba kupić czołg i podziało się dużo dziwnego gówna.
Przybił mu sztamę i ruszył szybko. Widać było że choroba trochę go osłabiła.
- Dozobaczyska.
[z/t]

Przyjął od kumpla jedno z tych cudownych cygar po których człowiekowi jakoś lżej się myśli. Westchnął, odpalił je i zaciągnął się mocno rozkoszując smakiem. Nie to co jego żałosne pety, ale teraz potrzebował właśnie tego. Uciekła mu sprzed nosa całkiem prominenta partia, prawdziwa walkiria, a on co. Stał sobie teraz i dumał jakby to było włamać się na parking i odzyskać motocykl.
-Dziki seks?- uniósł brew na kumpla bo czym parsknął śmiechem i złapał się bez ogródek za krok by poprawić portki.
-Chciałbym ale napisała do mnie po pijaku, że się zgubiła czy coś. Wsiadłem na motor by ją znaleźć, a tu jakaś franca wampir chyba chciał z nią zatańczyć. Ledwo zabrałem się za niego, a tu wyskoczyli Szarzy i po balu!- wzruszył ramionami wyjmując na moment cygaro z ust żeby mu się przyjrzeć. Podumał nad jakością po czym znów się zaciągnął.
-Z klatki wyciągnęły nas te typy. Nie mają pojęcia kim jest nasz Grigu, muszą być z zewnątrz. Powiedzieli jednak, że poluje na nią Rada.- westchnął ciężko więc kiedy zobaczył puszkę złapał ją z wielką wdzięcznością. Zaschło mu w gardle przez całe to zdarzenie. Kilka haustów i nie było już połowy puszki.
-Szczochy.- rzucił łapiąc powietrze po długim piciu na bezdechu.
-Wszyscy na nią lecą bo ładna dupa z twarzy, że tak się wyrażę.- uśmiechnął się pod nosem, a w głębi bardzo się ucieszył że sama zainteresowana tego nie usłyszała. Kobiety jakoś nie potrafiły przyjmować łatwo wiejskich komplementów.
Kiedy dopijał piwo Leon odczytywał jakiegoś smsa, zgniótł puszkę podobnie jak on i wrócił do cygara. Spojrzał na niego lekko zdziwiony, ale przecież nie będzie go powstrzymywał. Póki co w dowodzie go jeszcze nie miał.
-Czy ty przypadkiem jakiś chory nie jesteś?- rzucił odczepiając kajdanki od paska spodni. Podrzucił mu i zaczął się rozglądać. Skoro Leo spada to on sam będzie musiał wyrwać ten motor. Trudno. Kolejny wpis w aktach będzie, ech...
-Tylko nie daj się zeżreć przed tym naszym świętem. Sam na czołgu nie pojadę.- rzucił szczerząc zęby. Radę jednak zignorował, Esmeralda nie była taką łatwą trzpiotką, a kwiaty wydawały się banalne. Chociaż może? Nie, nie...
-Cya dumbass.- przybił sztamę obserwując niezbyt zdrowo wyglądającego przyjaciela. Kiedy tamten ruszył nie zostało mu nic innego jak... włamać się na parking!
Dopalił cygaro udając się w kierunku parkingu policyjnego. Siatka, bramka, pewnie wyboje z wysuwanymi kolcami do przebijania opon.
-No rzesz motherfuckers.- podrapał się po tyle głowy po czym wyrzucił cygaro. Bandamka którą miał w tylnej kieszeni spodni trafiła na nos i usta. Podszedł do budki strażnika i przywitał się jednocześnie wsuwając szybko dłoń za szybkę i łapiąc go za kark. Przykro mi gościu. Tak pomyślał kiedy uderzył raz czołem policjanta o blacik znajdujący się pod szybką budki. Dobrze, że był głęboki środek nocy... może nikt mocno nie przyglądał się kamerom... Uniósł blokadę i biegiem puścił się przez parking do swojego motocykla. Wsiadł, zdjął tablicę chowając ją do schowka, odpalił maszynę i ruszył z piskiem. Cóż... trzeba go będzie jakoś przemalować. Uśmiechnął się pod nosem czując się jak za starych lat w Ameryce.

[z/t]

Wreszcie ucieczka.
Stukot skorzystał z pierwszej lepszej okazji gdy rozpoczął się policyjny chaos. Łowcy poszli, policja nadal spała więc i on rozkuł swoje dłonie. Zdołał się wydostać szybko, dzięki własnym zdolnościom. Ale co się już z wampirem działo? Tego już raczej nikt nie wie. Po prostu skierował się w swoją stronę, całkowicie chwycony za nos oraz wonią krwi. Coś przeczuwał, że będą to najdłuższe godziny jego życia. Albo i krótsze? Losu nigdy nikt nie przewidzi.
Ale czy właśnie takie ryzyko nie jest najlepsze?

zt

Nie działo się za wiele w mieście, niewiedza była jego wadą, no ale patrząc na to, ze podchodził do wszystkiego z dystansem. Miał już kilka rozpraw za sobą, jak i kilka poważniejszych. Przenikały mu się przez uszy dowody na temat wampirów, jednak zbyt twardo stąpał po ziemi, nie uwierzy dopóki nie zobaczy. Przybył do Japonii, do miasta które należało do jednego z najgłośniejszych. Znalazł proste, zwyczajne, skromne lokum, by mieć coś na start i po ugoszczeniu się w swoim gniazdku tutejszym, postanowił dowiedzieć się nieco więcej o mieście. A jako, że był detektywem międzynarodowym, jak i posiadał kontakty, bez większych problemów mógł uzyskać ich na policji, zwłaszcza jeśli zamierzał tutaj zabawić nieco dłużej. Policjanci oczywiście niezbyt byli ufni do Empusa, jednak no patrząc na jego preferencji, nie mieli przeciwwskazań by odmówić mu. To było jego pierwsze miejsce w którym otrzymał bardziej konkretniejsze informacje. Zaproponował także swoją pomoc, gdyby sytuacja tego wymagała.
Po zakończeniu pozyskiwań informacji, postanowił się zwyczajnie oddalić, zostawiając po sobie spis z legitymacji detektywistycznej, jak i wizytówkę.


z/t

Cała rozdygotana, zdołała zabrać ze sobą swój czarny płaszcz w który się ubrała zanim wyszli z lokalu. Na czarnym krwi aż tak nie było widać na jej ubraniach.
Dopiero na komisariacie skorzystała z łazienki żeby obmyć buzię z krwi martwej wampirzycy. Dłonie drżały pod strumieniem ciepłej wody gdy starannie próbowała je domyć. Przepłukała kilka razy twarz i powydłubywała z włosów nieco większe kawałki Nadii. Po czym ruszyła do pokoju przesłuchań. Usiadła na krześle a drżące dłonie objęły kubek z zimną wodą o którą wcześniej poprosiła. Zapach krwi przylegał do niej aż za bardzo. Uwalone pod płaszczem ubranie, szuja i ramiona. Weźmie solidną kąpiel jak wróci do domu, ale teraz.. Spojrzenie przeniosło się z kubka na funkcjonariusza policji. - Seiyushi.. Hayamiri.. mam 21 lat.. i pracuję jako barmanka w wolnych chwilach. - wymamrotała łamiącym się głosem. Wygrzebała z torebki dowód tożsamości, żeby podsunąć go miłemu panu. Powróciła spojrzeniem do plastikowego kubka i zbliżyła go do ust, zwilżając je nieco. Upiła mniejszy łyk i ponownie spojrzała na mężczyznę który ją przesłuchiwał.
- To była obca kobieta, po prostu klientka jak każda inna. Nic ją nie wyróżniało, poza tym że była bardzo ładna i miła. Sprawiała wrażenie osoby zmęczonej.. ale poza tym nie było w niej niczego co by wzbudzało niepokój. - zaczęła bardzo powoli. - Zrobiłam jej drinka, zaproponowała żebym usiadła z nią i porozmawiała. Nie było zbytnio ruchy w lokalu więc zrobiłam sobie coś do picia i kiedy się odwróciłam usłyszałam strzały i.. i.. jej.. jej twarz rozerwała się na części.. krew obryzgała wszystko w koło.. a jej ciało.. ono.. ono po prostu padło na blat a potem na podłogę.. - głos drżał gdy opowiadała o tej gorszej części wydarzenia. - Nie znałam nawet jej imienia.. nie wyglądała na złą osobę.. zwykła kobieta.. - kontynuowała czując jak całe jej ciało się spina. - Sięgnęłam po telefon i zadzwoniłam po policję.. i czekałam do momentu pojawienia się pana.. ot.. cała historia.. - dokończyła na sam koniec. Odebrała od niego swój dowód, gdy wszystko z niego już spisał i schowała do torebki. Dostała nawet wizytówkę, na wypadek gdyby sobie jakieś istotne szczegóły przypomniała odnośnie tego dziwnego zdarzenia.
Gdy odpowiedziała na wszystkie pozostałe pytania została odprowadzona do wyjścia. Zadzwoniła po taksówkę i kiedy ta przyjechała pod komisariat, wsiadła do środka i podała kierowcy adres pod który miał ją zawieźć.

Z tematu