Pierwsze spotkanie

Nastała przepiękna noc gdzie nie było widać, żadnych chmur tylko same gwiazdy oraz okalający księżyc. Wampirzyca miała ochotę w końcu przejść się na spacer więc poszła wzdłuż ulicy gdzie zauważyła po drugiej stronie park. Spokojnym krokiem zaczynała iść i weszła do środka.
- Ehh.. w końcu spokój - odpowiedziała do siebie myśląc o niczym tylko chcąc poczuć powiew wiatru. Caith poczuła jakby delikatny nastrój przebywania w tym miejscu. Gdy zauważyła ławkę postanowiła podejść i usiąść na niej.

Wyszedł z baru wspierając się na dwóch panienkach. Nie były zbyt bystre, ale ostatniego inteligentnego partnera do rozmowy zmuszony był zadźgać w zaułku i upozorować wypadek w którym udział brały przynajmniej trzy wampiry i śrubokręt. Po tak dobrze wykonanej robocie mógł tylko zabrać się za dobieranie do nich w krzakach, a że tylko jedna z dziewcząt z trójkącika była człowiekiem to cóż. Bardzo przykra sytuacja. Jakie pozostawił rozanieloną i wykrwawiającą się biedaczkę w krzakach i klepnął w tyłek drugą z dziewczynek każąc jej się zając dobrze koleżanką. Wampir niższy po prostu się na to zgodził, nie znała jego reputacji ale martwe oczy i zapach świeżej śmierci ciągnęły się za nim mocniej niż narkotyki i alkohol.
Stanął na mostku w parku wyciągając paczkę fajek i gratulując samemu sobie fajności tego wieczora. W końcu dojrzał zbliżającą się niewiastę. A żeby było jasne, pan Jack był zawsze bardzo chętny na panienki, a wampirza wytrzymałość trenowana setkami lat sprawiły, że po szybkim w krzaczkach nawet się dobrze nie zaczął rozkręcać.
Poprawił kołnierz i krawat, ale włosy ułożył w specyficzny sposób. Jakby był trochę nonszalancki ale stylowy i modny.
- Piękna noc, prawda? Księżyc wspaniale odbija się w wodzie. Szum szerc wokoło i ludzie jak i wampiry wokół nas. - Zaczął wyciągając dłoń i uśmiechając się przemiło. - Jackie Estacado, zapalisz ze mną?

Wampirzyca uniosła wzrok ku górze podziwiając nieboskłon aż nie chciało się wracać do zamku dlatego uznała, że pozostanie przez bardzo długi czas. Gdy usłyszała dziwne szmery dochodzące z krzaków jakoś nie zwróciła na to uwagi bo ją to w ogóle nie interesowało tak naprawdę. Lewą ręką poprawiła niesforny kosmyk włosów zakładając za ucho, wtedy oparła się plecami o siedzenie ławki. Po pewnym czasie zaczynała się rozglądać po okolicy mając dziwne wrażenie, że ktoś przebywa w jej kierunku ale to może jedynie wyobraźnia przecież na rzut oka w parku prawie nikogo nie było, chyba? Caithline nie denerwowała się niczym, nawet nie okazywała żadnych obaw bo potrafiła doskonale walczyć i możliwe, że była pewna siebie. Po chwili usłyszała męski głos dochodzący skądś tam i spojrzała się wrzosowymi oczami na niego:
- Hmm tak to prawda, jest przepiękna - odpowiedziała ze spokojem i lekkością w głosie. Nie wiedziała, że kogoś tutaj spotka w tym parku. Ahh co za niespodzianka, pomyślała sobie w myślach. Po wysłuchaniu kolejnych słów wampira poczuła niespodziewanie czyjąś krew, ale tylko przez moment bo wiatr zmył jej owy zapach.
- Ja jestem Caithline Kuroiaishita - odparła krótko przedstawiając się nowemu poznanemu wampirowi. Po chwili usłyszała na temat palenia to pomyślała sobie, że jak dawno nie paliła, a minęło niestety prawie rok po zniknięciu siostry bliźniaczki.
- Oczywiście, mogę z Tobą zapalić - odparła krótko na jego pytanie.