Karta postaci Pi

Imię i Nazwisko:
Pi. Dawniej te dwie litery były inicjałami, teraz są jego mianem.

Wiek:
Około 150 lat.

Zajęcia:
Brak.

Wygląd:
Nie za wysoki, mierzy 170 cm wzrostu. Waga poniżej przeciętnej, około 55 kg. Twarz i budowa ciała zbliżona bardziej do młodzieńca niżeli do mężczyzny. Jasna cera, chociaż nie aż tak trupio-blada jak miewa większość wampirów. Duże oczy w kolorze płynnego miodu, które pod wpływem bodźca nabierają typowej dla Krwiopijców szkarłatnej barwy. Włosy ciemne, w lekkim nieładzie, nie dłuższe niż do uszu i lekko pofalowane na końcach. Nosi na sobie zawsze zielone, barwne ubranie, najczęściej roboczy kombinezon z kapturem. Lubi mieć podwijane nogawki i rękawki, oraz przywdziewa wygodne trampki. Bawi się w ozdabianie garderoby skórzanymi paskami lub klamrami. Bardzo rzadko rozstaje się ze żółtymi goglami.

Zawód:
Służący.

Wykształcenie:
Zawodowe.

Charakter:
Bardzo posłuszny, ale i ciekawski świata. Jeśli jedno z drugim się nie gryzie, korzysta z ofiarowanych mu wolnych chwil na poznawaniu uroków życia. Ponieważ jednak jego życie zależało w głównej mierze od kaprysów innej osoby, nie rozwinął się towarzysko tak jak powinien. Z reguły milczy, nie mniej potrafi wykrzesać z siebie radość i entuzjazm, oczywiście pod nadzorem Pana. Mimo, że brakuje mu towarzyskiej ogłady, nie lubi samotności i chętnie chociaż z kąta przygląda się i przysłuchuje życiorysom innych osób. Ponadto potrafi zrobić coś z niczego - czy to zabawkę, czy ozdobę do domu lub ogrodu. Ma zatem odrobinę artystycznej i rzemieślniczej duszy. Nie stroni także od cięższych wyzwań, zwłaszcza tych wydanych w formie polecenia.

Rodzina:
Brak.

Sługa/Pan:
Pan: Joffrey.

Krew:
C.

Moc/e + krótki opis i ograniczenia:
1) Przemiana w mysz.
Kolor maści sierści zależy od okoliczności, lecz rozmiarem nie wyróżnia się od innych gryzoni. Może porozumiewać się w tej formie z ludźmi i wampirami. Otrzymuje wszystkie atuty gryzoni, w tym wszystkożerność, spryt, zwinność, szybkość, bezszelestne poruszanie się. Zyskuje też ich wady jak malutki rozmiar, płochliwość.
Czas trwania: 4 posty. Czas odpoczynku: 4 posty.

2) Powłoka.
W dzisiejszych czasach przemoc jest wszędzie. Przy najgorszych okolicznościach Pi może poratować się umiejętnością, która redukuje o połowę zadawane obrażenia oparte na fizycznej sile. Wydaje się wtedy wytrwalszy niż inni krewniacy z jego poziomu, aczkolwiek efektem ubocznym jest silne zmęczenie po zniknięciu bariery.
Czas trwania: 2 posty. Czas odpoczynku: 4 posty.

Słabości:
- Piekielnie boi się kotów i wszelkich kotowatych.

Pozostałe ważne informacje:
- Lubi jeść wszystko, chociaż wiadomo - najbardziej pożywna jest krew.
- Można go złapać na podglądaniu, chociaż wtedy peszy się i ucieka. Po prostu interesuje się po kryjomu życiem innych osób.
- Umie pływać.
- Może pochwalić się akrobatycznymi popisami.
- Miewa bóle głowy. Jest to efekt uboczny mocy Powłoki i częstych spustoszeń w jego pamięci przez osoby trzecie.

Historia postaci:
Osobiście nic nie pamięta z przeszłości. Wiele razy wymazywano mu pamięć, czy to umiejętnościami czy przemocą. Jako narrator uchylę rąbka tajemnicy i powiem, że jego pierwsze pojawienie się na scenie publicznej miało miejsce w więzieniu. Był towarzyszem jednego z więźniów skazanego na krzesło elektryczne. Próbował podnieść go na duchu i zabawiać sztuczkami ze szpulą od nici. Tak, mowa tu o Mr. Jingles, który znany był przede wszystkim z opowieści Stephana Kinga "Zielona Mila". Po rozstaniu z pierwszym właścicielem zaopiekował się nim Paul Edgecomb - strażnik więzienny. Potem ich losy rozeszły się wraz z nastaniem II wojny światowej, gdzie bardziej debiutował jako informator. Niestety bardzo często trafiał na wampiry, które go niewoliły w klatkach i zmuszały do różnych zabaw, a gdy Pi nudził im się - odsprzedawano go kolejnym wampirom. Przechodził tak z rąk do rąk ponad sto razy, z nikim więcej prócz Eduardem Delacroix nie zaprzyjaźnił się, ani nie dzielił się swoimi przemyśleniami. Ot, stał się sługą, i to dosyć wykwalifikowanym.

Inne wasze konta: Xin, *yuu etc.

Akcept <3