[DUBAJ] Hotel Atlantis

Kyubi także podzielał zdanie swojej siostry. Uważał, że te zasady wśród szlachetnokrwistych były zbyt ostre i należałoby je zmienić. Wiadomo, że na głowach rodu zawsze spoczywała największa odpowiedzialność, szczególnie w szlachetnych rodach. Zapewne w tej sprawie nic nie dałoby się zmienić. Jednak cała sprawa wzbudzała pewne kontrowersje i najlepiej by było przedyskutować ją na zebraniu Rady. Zresztą jasne było, chociażby w przypadku Nadiry, że pakty i umowę małżeńskie można szybko złamać.
Kiedy szlachetna stwierdziła, że kierowała się bardziej szczęściem niż zasadami, wampir spojrzał na nią z nieprzeniknionym, zagadkowym wzrokiem. Kyubiego ciężko było rozgryźć, nawet po wielu latach znajomości wciąż przychodziło to z wielkim trudem. Historia lubi się powtarzać, ciekawe zatem czy i od niego Nadira odejdzie. A wampir nigdy nie miał szczęścia do kobiet, zawsze w pewnym momencie mówiły dość i odchodziły, nie pozostawiając po sobie nic, oprócz chęci zemsty.
Kyubi wiedział jak uparta potrafi być Nadira i jeśli raz coś sobie postanowi, to już tak łatwo z tego nie zrezygnuje. Jednak nie wiedział jak w tym wszystkim zachowa się Victor. Znał go jedynie z kilku przypadkowych i niedługich spotkaniach na zebraniach Rady. I patrząc na jego wypowiedzi, wiedział już po kim tę zaborczość Nadira odziedziczyła. Po swoim ojcu.
- Nie zapominaj, że masz jeszcze męża.
Skoro brat mógł się wstawić za swoją siostrą, to tym bardziej ta rola należała do męża. Kyubi także był głową rodu, zasiadał w radzie, miał szlachetne pochodzenie, więc bądź co bądź jego zdanie także się liczyło.
Wreszcie przeszli do przyjemniejszej części zaślubin. Tańca, w którym to wampir mógł swobodnie podotykać swoją małżonkę. Wiadomo, zmysłowy taniec zbliża do siebie nawet wampiry. Nadira się zgodziła, więc Kyubi zabrał ją na parkiet, rozpoczynając taniec w takt muzyki. Obracał szlachetną, aż w pewnym momencie przyciągnął ją znów do siebie i zarzucił jej nogę na swoje biodro. Trzymając ją w pasie, opuścił ją w stronę ziemi. Sam zaś pochylił się ku niej i złożył delikatny pocałunek na złączeniu obojczyka z szyją.
- Wydadzą nam drugi na moje nazwisko. Powiemy, że tamten zgubiliśmy.
Zaproponował, choć z myśli żony dowiedział się, że raczej ta ich romantyczna ucieczka nie wypali. Musiała pożegnać z gośćmi, bo przecież tak nie wypada. Jakby nie znała męża i uważała, że jego obchodzi jak oni się poczują. Bądź co bądź, znał siostrę na tyle, że prędzej by się z tego uśmiała, niż gniewała na brata.
Westchnął jedynie i pociągnął wampirzycę znów do siebie, prostując się wraz z nią.
- Gdyby nie to, że Twój brat jest gejem, pasowałby do mojej siostry.
Stwierdził nagle, spoglądając w ich stronę. Dawno nie widział takiego uśmiechu na twarzy Agnes. Pewnie tęskniła za rodziną, odkąd wyjechała na kilka lat do Afryki.
- Jaki masz kolor bielizny?
Ot, nie mógł się powstrzymać przed jakże seksiostowskim dowcipem, a jego dłoń znów powędrowała w stronę pośladków żony. Zaraz zresztą pokierował ich kroki w stronę tańczącej pary, musiał przecież od Naizena wyciągnąć klucz do apartamentowca.
- My chyba już pójdziemy. Dasz nam klucz, Naizen?
Spytał szlachetnego, puszczając oczko do swojej siostry. I jeśli tylko udało im się zdobyć od wampira klucz, udali się w stronę samochodu, który odwiedzie ich z powrotem pod hotel, by później przyjechać także po Naizena i Agnes.

Można by było wtedy zorganizować główne spotkanie głów rodzin, w którym ogłosiłoby się wprowadzenie nowych zasad a zniosło stare, które w obecnej epoce są przestarzałe. Wiele rodzin wampirzych ma młodych przywódców z innymi poglądami. Także nie problem byłoby spróbowanie chociaż zorganizowanie takiego spotkania.
Agnes zgodziła się zatańczyć, bo przecież nic innego nie będą robili, a siedzenie to nie w ich stylu. Naizen objął kuzynkę w pasie ujmując jej drugą dłoń w swoją i poprowadził w rytm tańca, co jakiś czas obracając ją wokół osi.
- Od rozwodu z Yuki nie mam nikogo. Jednak powodzi mi się dobrze. Poza klubem nocnym będę rozkręcał dodatkowo inny biznes. - Wampir odpowiedział ze spokojem uśmiechając lekko. Może i pasowałby do Agnes, gdyby nie był gejem. Żadna jeszcze kobieta nie sprawiła, by zmienił orientację. Nawet Yuki się to nie udało.
- A Ty masz kogoś? - Spytał przy okazji, skoro już ten temat wampirzyca zaczęła.
W którymś momencie zbliżyli się do nich Kyubi i Nadira, prosząc o klucz. Domyślił się od razu że chcą już mieć więcej czasu dla siebie. Wyjął więc klucz od ich apartamentu i podał siostrze.
- Udanej nocy. - Życzył im szczerze i gdy się oddalili, spojrzał na Agnes pytająco, co chciałaby robić? Zostać tu czy iść gdzieś pozwiedzać?

- No tak. Trzeba się przyzwyczaić że jesteśmy już małżeństwem. - Odpowiedziała z uśmiechem patrząc na Kyubiego. Oczywistym było, ze poza posiadaniem wsparcia ze strony rodzeństwa, ma się takze małżonka.
Podczas tańca Kyubi już zaczął kombinować z zapasowym kluczek, czego szlachetna nie popierała a już okazała to samym spojrzeniem. Po co robić szopkę, skoro nie problem podejść do jej brata i go poprosić?
- Czy ja wiem... Ładną parę tworzył z Yuki. - Nie była przekonana czy Agnes by do niego pasowała, nawet jak tak spojrzała na nich tańczących razem. Fakt, ładnie wyglądali z czym mogłaby się zgodzić. Ale przywykła już do tego że wraz z Yuki stanowili według niej odpowiednią parę. Z nastawienia do ludzi byli do siebie podobni niosąc im także pomoc. Naizen co prawda może być jedynym szlachetnym wampirem, który żadnego człowieka jeszcze nie przemienił.
Gdy skończyli taniec i zmierzali w stronę jej brata i kuzynki, Kyubi walną w jej kierunku taki tekst, co świadczył o niecierpliwości Casanovy.
- Sprawdzisz później. - Nie zdradziła mu. Będą sami to sobie wampir sprawdzi. Ciekawe jak długo jego ciekawość wytrzyma.
Od Naizena dostali klucz. Pożegnali się i wraz z Kyubim szlachetna zajechała pod hotel, w którym udali prosto do wspólnego apartamentu. Klucze położyła na najbliższym stoliku rozglądając się po pomieszczeniu.

Kyubi przystałby na takie spotkanie, wiedząc że młodsza część społeczeństwa wampirów, a w tym głównie szlachetni, z chęcią odetchnęłaby z ulgą przyjmując taką zmianę. Jednak jak przyjęliby to starsi, gdyby dowiedzieli się, że od tej chwili szlachetnych może być jeszcze mniej, kiedy wejdzie zakaz zmuszania do małżeństw wśród szlachetno krwistych, aby przedłużyć ich linię. Wiadomo, każdy gatunek jest na wymarciu i nic nie da się z tym zrobić. A przecież wampiry uznają się za cywilizowaną rasę, więc powinni przyjąć z dumą nowe zasady.
Wiadomo, że Kyubi zawsze będzie tak kombinował, żeby móc się już dobrać do swojej małżonki, nie zależni od tego, jakie środki miałby ku temu użyć. Wiedział także, że szlachetnej raczej nie spodoba się taka ucieczka, co było widać także po spojrzeniu. Niestety i tym razem musiał jej ustąpić, choć zapewne przy następnym jego zajebistym pomyśle. Skoro zawsze wampir ustępował swojej małżonce, to raz ona mogła i ustąpić jemu.
To prawda, że ładną parę tworzył z Yuki, a sama szlachetna bardzo go kochała. Jednak ten czas minął, rozeszli, szlachetna szukała swojego szczęścia i przyznała się, że kiedyś kochała także i Kyubiego. Zapewne gdyby nie fakt, że tamtej nocy, na tarasie, odrzuciła wampira, brałby ślub teraz z nią, a nie Nadirą. Jednak niczego nie żałował, najwyraźniej tak miło być. Przynajmniej jego żona była silną i dumną kobietą, która sięga po to, czego chce.
– I bardzo go kochała, jednak cierpiała, bo nie była w stanie zdobyć jego uczuć.
Naizen na pewno często wychodził z siebie, żeby dogadzać nawet w łóżku swojej żonie. Ale cóż, ostatnie wydarzenia sprawiły, że wzięli rozwód. Naizen był teraz wolny, spełniając swój obowiązek głowy rodu jakim jest dziedzic, a Yuki może teraz kierować się swoim szczęściem czy też karierą medyczną, o jakiej zawsze marzyła. Choć znając jej pecha, pewnie znów wpakowała się w jakąś kabałę.
Kyubi posiadał sporo cierpliwości. Nie był nastoletnim prawiczkiem, który miał zaraz zobaczyć po raz pierwszy na oczy nagie piersi kobiety. Lubił drażnić się ze swoją żoną, a także lubił sobie od czasu do czasu wypowiedzieć takie, a nie inne słowa. Po prostu był zboczeńcem i nie umiał trzymać rąk przy sobie, szczególnie u boku takie kobiety. W dodatku nie odpowiedziała na jego pytanie i teraz zastanawiał się nad tym, jaki kolor i jak wygląda bielizna Naidry. Ledwo co usłyszał słowa Naizena, na które jedynie mruknął coś pod nosem, wciąż zastanawiając się, jaka bielizna zakrywa piersi i tyłek szlachetnej. To było teraz dla niego najważniejsze.
Wreszcie dotarli do swojego apartamentu, a wampir otworzył drzwi przy pomocy cieniutkiej karty. Jego rzeczy były w komnacie siostry, ale nie było dla niego żadnym problemem przeteleportowanie się tam, aby je zabrać, gdyby były potrzebne.
– Skoro zostaliśmy już sami…
Podszedł do szlachetnej i zaprowadził ją do salonu. Przeważały tam jasne, pastelowe kolory i w sumie było tam wszystko, co powinno znajdować się w każdym, luksusowym salonie. Pierw skierował swoje kroki do barku, robiąc sobie drinka. Nalał whisky do sporej szklaneczki, wrzucił trochę lodu i plasterek cytryny. Oczywiście spytał także małżonki czy ma ochotę na jakiegoś drinka, choć wiedział, iż ta za alkoholem nie przepadała. Poczekał, aż Nadira usiadła na kanapie, chyba że woli sobie postać, i sam zasiadł obok niej. Wyjął z kieszeni pudełeczko z obrączkami, które wcześniej, przy stole, wyciągnął od siostry, zmieniając swoje plany. W pudełeczku były dwie obrączki, wykonane z platyny, o delikatnych, acz trwałych grawerowanych ozdóbkach, wokół krawędzi obrączek. Upił kilka łyków drinka i odstawił szklaneczkę na stolik. Ujął dłoń żony w swoją rękę i złożył na niej mały pocałunek. Nigdy nie należał do romantyków czy wielkich mówców. Zresztą słowa nic nie znaczą, łatwo je złamać albo przemilczeć pewne fakty, zatajając prawdę.
– Powiem Ci coś, czego do tej pory nigdy nie mówiłem żadnej kobiecie, w ramach naszej przysięgi małżeńskiej.
To już w sumie było obyczajem, przysięga małżeńska i zamierzał właśnie złożyć takową szlachetnej. W trakcie swojej jakże zajebistej przemowy, założył na jej serdeczny palec prawej ręki obrączkę.
– I że Cię nie opuszczę, aż do śmierci.
Każdej wiele obiecywał. Był przecież Casanovą, kłamcą, uwodzicielem i kusicielem. Mówił to, czego kobiety chciały usłyszeć, ale nigdy nie obiecywał im tego, że nigdy ich nie opuści.
I żeby jego przysięgi stało się zadość, ucałował wargi swojej żony. Czule, bez wygłupów i o dziwo bez wpychania łap pod jej sukienkę.

Nadirze trochę było szkoda Yuki, spokojna wampirzyca przymuszona do związku małżeńskiego z mężczyzną będącym homoseksualistą, to musiało być dla niej trudne doświadczenie. Mimo to i tak dawała radę pomimo problemów ze sobą. Szczęście takie, że Naizen traktował ją dobrze i nie dawał skrzywdzić. A co więcej, nawet poświęcał się jej ratowaniu gdy była w tarapatach. Inaczej teść by go chyba zabił za zlekceważenie jej zniknięć czy porwań. Obowiązek, obowiązkiem. Odkąd przejął w rodzinie najważniejszą rolę, sam zadecydował o swoim życiu i byłej żony. Przy czym jego rozwód przyspieszyła afera, jaką wywołał ich przyrodni brat.
Po tańcu i otrzymaniu klucza do apartamentu, weszli do niego kiedy tylko zajechali na miejsce. Jasność tego pomieszczenia i to jeszcze oświetlona sprawiała piękny widok. Dużo lepszy niż te wszystkie ciemne kolory. Taka czystość panowała w tym miejscu. W momencie gdy Kyubi przygotowywał sobie drinka, szlachetna rozejrzała się teraz dokładniej po salonie aż w końcu usiadła na kanapie. Drinka odmówiła. Nie miała ochoty na picie alkoholu, a ten jeden kieliszek szampana jej wystarczył.
Kyubi dosiadł się do niej i wyjął pudełeczko z obrączkami. Od razu już wiedziała o co mu chodzi i jakie to sprawy zostawił na tę chwilę, gdy będą sam na sam. Wysłuchała go uważnie a przy ostatnich jego słowach, zrobiło się jej ciepło w duszy. Jeżeli jego słowa były szczere, to trudno jej teraz było w nie uwierzyć. Czy aż tak to małżeństwo może go zmienić? Spojrzała na swoją dłoń a później na niego lekko uśmiechając. Powiedzieć cokolwiek nie zdążyła, ponieważ ten zaraz ją pocałował. Odwzajemniła mu pocałunek uciskając mocniej dłoń. Po czym sięgnęła po obrączkę i włożyła mu na palec, mówiąc tę samą standardową przysięgę.
- I także Cię nie opuszczę aż do śmierci.
Także wszelkie oficjalne sprawy mają już za sobą.

Najwyraźniej Yuki nie było pisane znalezienie odpowiedniego mężczyzny, który byłby w stanie zarówno znieść ją, jak i ona znieść swojego wybranka. Zawsze miała pod górkę, przynajmniej z tego, co się dowiedział wampir tak wynikało. Będąc wampirem i żyjąc kilka wieków nic dziwnego, że przeżyło się kilka chwil, o których chciałoby się zapomnieć, ale nie jest to takie łatwe. Każdy prawdziwy mężczyzna, mimo wszystko nie dopuści do tego, by jego kobiecie stała się krzywda. Nie ważne czy ją kocha czy nie. Jeśli byłby pierwszy do wyrządzenia jej krzywdy fizycznej czy psychicznej, to na pewno daleko mu do nazwania siebie samego „mężczyzną”. Ale cóż poradzić, różne indywidua chodzą po tym świecie i każdy ma inne wartości, szczególnie wśród krwiopijców.
Kyubi nie miał nic przeciwko ciemnym kolorom. Ba, uwielbiał je. Może to było jego zboczenie zawodowe, bo i na scenie kiedy występuje w roli basisty górują u niego ciemne barwy. Wreszcie mogli zasiąść na kanapie, a Kyubi trzymał w ręku swojego drinka. I tak jak się wcześniej domyślał, szlachetna odmówiła. Cóż, zapytać wypadało, decyzja i tak zależała tylko od niej. Wiadomo, wampirowi alkoholu zawsze było mało, ale tylko dlatego, że już po prostu nie działał na niego tak jak kiedyś. Nie wiedział ile teraz musiałby wypić, żeby naprawdę porządnie się upić. Więc mógł śmiało w siebie wlewać.
Owszem. Słowa wampira były jak najbardziej szczere. Nie wiedział jedynie, dlaczego w takiej chwili jego własna żona nie uwierzyła w jego słowa. Temu nic nie powiedział, wystarczyły mu myśli Nadiry. W sumie to nie dziwił się, dlaczego kobiety, w tym także Nadira na co wygląda, nie ufają Kyubiemu. Kiedy włożył Nadirze na palec obrączkę i ją pocałował, szlachetna zaraz uczyniła to samo. To proszę, wampir nawet nie stawiał żadnych oporów przed noszeniem obrączki. Trzeba to gdzieś zapisać. Jego wolność została właśnie ukrócona, dzięki tej małej, okrągłej ozdóbce, zakładanej na palec na znak bycia w związku małżeńskim. Przyjrzał się tej błyskotce i westchnął, sięgając po swojego drinka. Upił z niego kilka łyków i z łatowością stwierdził, że wreszcie koniec koniec z wszelkimi formalnościami.
– Może wreszcie pokażesz mi tę swoją bieliznę?
Spytał, upijając kolejne łyki drinka. Alkohol ile rozlewał się w organizmie wampira. No przecież ileż można czekać! Chciała męża zboczeńca, to go ma. Niech się nim teraz odpowiednio zajmie, skoro tak bardzo trzymają się tych tradycji ślubnych. Czas teraz na obrzęd, zwany nocą poślubną, czyż nie? To chyba będzie jego ulubioną częścią zaślubin.

Zapytać wypadało, ale jej to picie alkoholu nie poprawiało nastroju czy sprawiało przyjemność z samego picia. Nie smakowało jej jakoś. Wolałaby już dostać kielich krwi lub wina zamiast tego.
Nic dziwnego że trochę zaskoczyły ją jego słowa i to w dodatku szczerze wypowiedziane. Czy dotrzyma on tej przysięgi, okaże się zbiegiem lat trwania w danym związku małżeńskim. Tak samo on będzie mógł przekonać się o jej wierności. Kto wie, może trafili na siebie po przeżyciach z poprzednich nieudanych związków?
Przez chwilę szlachetna przyglądała się obrączce z dość ciekawą obróbką. Znów na jej palcu zagościła obrączka. Znów związała się na długi czas. Jak długi, tego nie wiadomo. Na jego pytanie, skierowała spojrzenie w jego stronę. Uśmiechnęła się zaraz i usiadła wygodnie opierając ręką o oparcie kanapy a na niej swoją głowę.
- Nie chciałbyś sam jej zobaczyć? - Uśmiechnęła się zaczepnie zakładając nogę na nogę, po czym wolną ręką zaczęła podnosić materiał długiej sukni aby odkryć swoją nogę i wzbudzić w nim większe zainteresowanie. Jak tak bardzo jest ciekawy jej koloru bielizny to niech sam sprawdzi. Pod suknią miała bieliznę tego samego koloru co suknię, z tym że koronkową.

O kielich krwi zapewne trudno by nie było. W samym hotelu było sporo ludzkich gości, z których można by było użyczyć sobie krwi, a następnie pozbyć się takiego dawcy w dość łatwy i szybki sposób.
Kyubi sam do końca nie wiedział czy faktycznie uda im się wytrzymać w związku długo. Wiedział jedno, jego słowa były szczere i póki co nie widział innej możliwości niż po prostu spędzenia z Nadirą reszty życia. Wiadomo, że nawet wampiry z upływem czasu ulegają pewnym zmianom, nie tylko charakteru. Kyubi jakoś wątpił, a raczej nie wierzył w niewierność swojej żony. Zresztą nie dawał jej powodów do zdrad, zaspokajając ją nader często, ale nie tylko pod seksualnym aspektem.
Wampir po raz pierwszy miał obrączkę na palcu. Szlachetna była pierwszą taką kobietą, która wpłynęła w taki sposób na wampira, że ten z chęcią zabiegał o jej względy, mimo iż raz już zdołała go odrzucić. I musiał przyznać, że po siedmiu wiekach bycia wolnym i nie posiadania niemalże żadnych obowiązków, musiał się przyzwyczaić do swojej nowej roli, jako męża. A przede wszystkim przyzwyczaić do obrączki przylegającej do jego palca.
Szlachetna jednak zaraz przeszła do kuszenia swojego męża, najwyraźniej nie mając nic przeciwko tradycyjnej nocy poślubnej. Założyła nogę na nogę i podciągała powoli coraz wyżej materiał niebieskiej sukienki. Wampir ujął w swoje dłonie stopę szlachetnej, zdejmując z niej bucika. Cóż, pierwszy etap oczepin mają za sobą. Sandałek spadł gdzieś w pobliżu kanapy, na której siedzieli. I rozpoczął delikatny masaż stopy, poczynając od palców, dalej kierując się w stronę kostki i jeszcze wyżej. Przyciągnął ku sobie Nadirę i wargami wodził po skórze, kierując się w stronę ud, a już po chwili wylądował głową pod jej sukienką. Dosłownie. Zarzucił sobie materiał sukienki na głowę, będąc już między nogami szlachetnej.
– Niebieska. Ha! Skąd ja wiedziałem…
Ciekawe czy miała coś jeszcze niebieskiego na sobie? Doszedł jednak do wniosku, że szlachetna będzie wyglądać w obecnej sytuacji o wiele lepiej bez sukienki. Więc jeśli pozwoliła Kyubiemu, już po chwili pozbawił ją zbędnego materiału, rzucając ją gdzieś obok buta przy kanapie. Jego dłonie wędrowały po ciele szlachetnej, składając drobne pocałunki po wewnętrznej stronie ud.

Podczas spędzania wolnego czasu ze sobą Kyubiego i Nadiry w ich wspólnym apartamencie, Naizen opiekował się kuzynką Agnes dotrzymując jej towarzystwa. Tańczyli i rozmawiali a nawet zaproponował spacer. Jednakże podczas niego dostał wiadomość od byłej żony, że Dastan oberwał i zastała go rannego. To go zaraz zaniepokoiło. Przeprosił kuzynkę i jeżeli chciała, odprowadził do jej apartamentu. Wrócił później po swoje rzeczy i wysłał wiadomość Nadirze iż wraca już do Japonii. Powód oczywiście także przedstawił. Jeżeli Agnes zdecydowała się z nim lecieć, to nie będzie miał nic przeciwko.
Zabierając swoją torbę, wyrejestrował się z hotelu pozostawiając klucze. Taksówką zajechał na lotnisko wraz z kuzynką, która zdecydowała się z nim wracać. W ostatniej chwili udało mu się przekonać a nawet przekupić kasjerkę i ochronę by ich wpuścili na pokład. W ten sposób byli wstanie dolecieć do kraju kwitnącej wiśni szybciej niż by myśleli.
Agnes załatwił taksówkę która dowiezie ją do domu i przeprosił iż tak potoczyła się sytuacja. Sam zaś ze swoim lokajem pojechał do posiadłości rodziny Sharp.


[z/t + Agnes]

Skoro zdecydowali się być razem i Kyubi pokazał szlachetnej jak mu na niej zależy, nie poddając się po pierwszym odrzuceniu zaręczyn, być może ich związek długo przetrwa. A i Nadira była pewna co do jego uczuć, że zależy mu na niej bardzo. Oby te uczucia ją nie zawiodły i nie pokazały jakim draniem może okazać się Campbell. Jako iż wiedziała że to zboczeniec, pogodziła się z tym i jak będzie trzeba, to wolałaby aby zaspokajał swoje potrzeby z nią niżeli inną kobietą.
Zaczęła go kusić niczym Ewa jabłkiem Adama. Tu zaś specjalnie założyła nogę na nogę i podciągała wolno materiał swojej sukni. Kyubi nie mógł jakoś wytrzymać. Ujął jej nogę sięgając po stopę. Odpiął jej sandała i zaczął masować skórę jej stopy. Pod nosem zaczęła się cicho śmiać obserwując jego poczynania. Przysunęła się bliżej niego jak tego chciał, ukazując czynami. Zaśmiała się szczerze, kiedy ten wsadził głowę pod jej suknię i ocenił kolor jej bielizny. Normalnie położyła rękę na jego głowie masując mu łeb przez materiał.
- Zaspokoiłeś swoją ciekawość? - Zapytała choć mogło to zabrzmieć także jako stwierdzenie. Nie miała nic przeciwko by ten pozbył się z niej sukni. Dała sobie ją zdjąć. Zaraz po tym ulokowała się na jego udach i wpiła ustami w jego całując namiętnie i zachłannie, rozpinając jego koszulę i starając się ją zdjąć wraz z marynarką. Pierw oczywiście poleciał krawat. W tym czasie rozległ się dźwięk jej komórki przez co przerwała pocałunek. Spojrzała w stronę torby i telekinezą przyciągnęła do siebie torebkę sprawnie chwytając ją w locie. Wyjęła telefon i odczytała wiadomość.
- Naizen z Agnes wracają do Japonii. Podobno Dastanowi coś się stało. - Rzekła z powagą i odpisała bratu, po czym schowała telefon do torby a ta wylądowała zaraz na ławie. Spojrzała na męża, lustrując jego sylwetkę z lekkim uśmiechem.

Szlachetna także powinna od czasu do czasu okazywać swojemu obecnemu mężowi, że zależy jej zarówno na nim jak i związku, w jaki obecnie wspólnie wkroczyli. Nie mogła jedynie wciąż liczyć na gotowe i na to, że tylko Kyubi będzie się starał. Musiała także coś od siebie dać, a nie tylko czekać na to, aż zostanie przyniesione i podane pod nosek szlachetnej. Związki miały to do siebie, że wymagały poświęcać, a co najmniej kompromisów. Nie polegało to tylko na oczekiwaniu o starania z jednej strony, ale dotyczyło to obu stron.
Campbell był draniem, ale postanowił zaryzykować i chociaż raz zrobić coś na tyle szalonego, żeby zaskoczyć wszystkich, w tym samego siebie. Planował nawet zemstę na szlachetnej, ale z niej zrezygnował. Zresztą nie było do czego wracać. Sam był ciekaw czy i jak długo uda im się wytrzymać w takim związku. Oboje byli uparci, a na domiar złego wampir miał tendencję do wpadania w gniew i to bardzo szybko się złościł.
Kyubi umiał się powstrzymać, ale po cóż miałby to czynić, kiedy może sięgnąć po to, co niemalże najbardziej go interesuje? Nie widział w tym najmniejszego sensu, więc mógł śmiało korzystać, kiedy podają mu na talerzu. Wciąż nie rozumiał dlaczego wszyscy narzekają tak bardzo na małżeństwa. Można sobie zawsze pociupciać, kiedy ma się na to ochotę, bo przecież z taką małżonką mieszka się pod jednym dachem, więc od czasu do czasu można ją wykorzystać. A sam seks i dla kobiety jest przyjemny, szczególnie z rąk samego Casanovy. Oddają mu się wszystkie bardzo chętnie.
Już po chwili zresztą wylądował z głową pod niebieską sukienką szlachetnej, aby sprawdzić jaką bieliznę ma na sobie.
- Oczywiście, że nie! Ciekawi mnie, co masz pod tą bielizną.
Doskonale wiedział, co miała pod bielizną, jednakże takiej zabawy nigdy dosyć. Zresztą zaraz utorował sobie drogę do zerknięcia, co miała pod bielizną. Objął ją mocno w pasie, pomagając w ulokowaniu się na jego udach. Łapy Kyubiego od razu powędrowały na nagi szlachetnej, ugniatając je i masując na przemianę. Nie zwrócił nawet uwagi na to, gdy ta pozbyła się jego krawata, rozbierając go i z koszuli. Zdjął ją z siebie i cisnął gdzieś tam na kanapę. Zirytował się jednakże, gdy rozległ się dzwonek telefonu jego małżonki. W dodatku i wieści nie były zbyt przyjazne. Kyubi pamiętał Dastana, choć jedynie z dnia narodzin.
- Na pewno sobie poradzą.
Stwierdził dosadnie, przyciągając znów do siebie szlachetną. Obsypywał brzuch Nadiry drobnymi pocałunkami. Niebieski stanik, który odpiął jedną ręką, zaraz wylądował gdzieś obok kanapy wraz z pozostałymi rzeczami. Delikatnie masował okrężnymi ruchami piersi szlachetnej, pieszcząc językiem sutki. Oparł się plecami wygodniej o oparcie kanapy i nie przestawał pieścić i dotykać swojej pięknej żony. Jeszcze trochę, a jego łapy powędrują w dół, by popieścić także i kobiecość szlachetnej, a następnie zedrze z niej ten delikatny materiał, chroniący kobiecość. Jednak przed Casanovą nic się nie uchroni.

Przechodząc w swoim życiu przez nieudane związki, wyciągamy z nich wnioski co robiliśmy źle albo czego nie zrobiliśmy by druga osoba nas zaakceptowała. Najpewniej Nadira postara się by także Kyubi coś od niej dostawał. Wiedziała że nie może ciągle na nim polegać i od niego wiele oczekiwać. Przez tyle lat bycia razem, zdążyli się poznać, to powinni wiedzieć jak zaspokoić potrzeby partnera/partnerki, ewentualnie wiedzieć jak umilić im czas czy jaką zrobić niespodziankę. Dopiero co w ten związek wstąpili, to teraz przed nimi zadanie by to utrzymać.
Jego ciekawość nie została zaspokojona. Chciał dosłownie odkryć jej ciało i mieć niczym Ewę na swoich kolanach. A jako że byli sami, mogli sobie na to pozwolić.
- Jak zdejmiesz, to się przekonasz. - Zaczęła dalej kusić. I tak wampir też po chwili uczynił. Poza obdarowywaniem pocałunkami, pozbawił ją stanika i zaczął masować jej piersi. Siedziała na jego udach ukazując podniecenie tym co robił. Przy okazji sięgnęła ręką do jego rozporka i rozpięła go, po czym wsadziła tam swoją łapkę dostając się do jego męskości, zaciskając jego piłeczki. Zbliżyła bardziej i ucałowała go w usta z rozkoszą, zagłębiając i drażniąc języczkiem wnętrze jego jamy ustnej.
- Może w sypialni będzie wygodniej? - Szepnęła mu do ucha przerywając pocałunek i dając dość ciekawą propozycję. Kanapa była trochę za ciasna a w łóżku będą mieli bardzo dużo miejsca.

Przeżycia ucz tak samo jak i błędy, które się popełniło niejednokrotnie. Teraz będąc w całkowicie nowej sytuacji muszą nauczyć się powoli jak to w ogóle jest w tym całym systemie małżeńskim. Może dla Nadiry było to o wiele łatwiejsze, wszak miała już za sobą kilka takich związków. Jednak dla wampira była to całkowita nowość. Po raz pierwszy jest w związku z jakimiś perspektywami, a także obowiązkami. Z chęcią przyjąłby małe zrozumienie i cierpliwość ze strony swojej małżonki. Ale dość o tym, skoro ma przed sobą już prawie całkowicie nagą Nadirę, że aż miło mu patrzeć.
Kusić to ona nie musiała. Sam się skusił już dawno, żeby pozaglądać to tu to tam i to jeszcze na wiele lat przed ślubem. Teraz jedynie podsycał w sobie tę ciekawość, pieszcząc każdy milimetr ciała żony. Każde miejsce musiało zostać dokładnie zbadane i wypieszczone. Nadira zresztą nie pozostawała mu dłuższa. Odpięła mu spodnie i od razu wsunęła swoją zgrabną rączką, by i jego popieścić tam gdzie trzeba. Uwielbiał kiedy to robiła, choć zapewne szlachetna zdawała już sobie z tego sprawę. Inaczje by przecież tego nie robiła, prosta sprawa. Odwzajemnił także pocałunek szlachetnej, delikatnie wodząc językiem po dolnej wardze wampirzycy, by także zgłębić go po chwili do jamy ustnej. Wampir także pomyślał o tym, aby przetransportować się do sypialni, tutaj jednak było trochę za ciasne na ich małe ekscesy.
- Jak sobie życzysz.
Złapał zatem szlachetną w pasie jedną ręką, drugą włożył po kolana i wziął ją na ręce. Wstał i skierował się w stronę sypialni. Nie używał teleportacji, wiedział, że ta jej nie znosiła, a przecież daleko nie mieli do łóżka. Przy okazji mogła poczuć się jak księżniczka, gdy mąż nosi ją na swoich rękach. Znaleźli się zatem w sypialni, a wampir ułożył delikatnie szlachetną na środku łóżka, zdejmując z niej ostatnią część garderoby. Majtki. Teraz obsypywał zaś drobnymi pocałunkami kolano wampirzycy, kierując się w górę, po wewnętrznej stronie uda, ku jej kobiecości. Pozwolił jej także, aby założyła swoje nogi na jego ramiona. Tego najwrażliwszego miejsca oczywiście nie ominął, zaczął je pieścić językiem i wargami, doprowadzając do cenzury. Gdy skończył, pozwolił wampirzycy trochę odetchnąć, a ciału uspokoić się po pierwszej fali przyjemności. Nie przestawał jedna jej dotykać. Jego dłonie wciąż błądziły po ciele szlachetnej, po piersiach, ramionach, brzuchu czy tatli. Delikatnie wodził po skórze palcami, obsypując podbrzusze szlachetnej kilkoma, drobnymi pocałunkami.

Nie tyle co mieli za sobą oczepiny w postaci odpinania bucików z jej stóp, to teraz także Kyubi przeniósł swoją zonę przez próg mieszkania prosto do sypialni. Niby skromnie i inaczej zrealizowane, to jednak pewne zasady zachowali. Co więcej, miał na swoich rękach prawie nagą żonę. Spełnił jej życzenie przenosząc się z nią do zaproponowanego przez nią pomieszczenia. Ułożona na dużym łóżku poczuła przyjemną wygodę. Przymknęła oczy kiedy Kyubi zaczął pieścić jej nogi docierając aż do zakazanego miejsca. Skoro chciał, to narzuciła swoje nogi na jego ramiona, robiąc mu wygodniejszy dostęp. Nie tłumiła w sobie żadnych jęków przyjemności, pozwalając wydobyć się im z jej ust. Oddała się fali przyjemności jaką zafundował jej mąż.
Po odbytej pierwszej części, mogła przez chwilę odpocząć od napływu rozkosznej, początkowej fali przyjemności. Oddech stopniowo się normował a ona spojrzała na niego i to co wyczyniał. W końcu zdecydowała się teraz przejąć pałeczkę. Podniosła do siadu i z uśmieszkiem na twarzy złapała go za ramiona i przewróciła go na plecy w drugą stronę obok siebie. Teraz ona chciała dać mu to, co on dał jej. Zdjęła mu spodnie oraz buty i skarpety. Usiadła na nim okrakiem i zaczęła masować jego męskość, a po chwili zrobiła mu "loda". Dalej to już podchodzi pod cenzurę. Po skończeniu aż doszedł, przerwała przesuwając dłońmi po jego brzuchu aż na tors, przesuwając się coraz wyżej aby złączyć swoje usta z jego w namiętnym pocałunku.

Kyubi nawet zapomniał o tej tradycji przenoszenia żony przez próg mieszkania. Nadrobił to jednak, biorąc Nadirę na ręce, aby zanieść ją do sypialni tak jak sama tego chciała, przy okazji i całkowicie nieświadomie dopełniając kolejnej tradycji zaślubin.
Zatem Kyubi dalej pieścił szlachetną, doprowadzając ją szczytowania. Lubił kiedy dawała upust swojej przyjemności poprzez jęki, jakie z siebie wydobywała. Wówczas nabierał jeszcze większej ochoty na sprawianie wampirzycy przyjemności, jakiej nie da się opisać zwykłymi słowami. Zresztą czuł się dowartościowany jako kochanek, skoro potrafił dać tyle przyjemności swojej kobiecie. Wiadomo, dla niego było to niemal najważniejsze, właściwie to tuż za Nadirą, w takiej kolejności.
Obsypywał ją jeszcze drobnymi pieszczotami, kiedy wampirzyca postanowiła sama przejąć pałeczkę. Oczywiście pozwolił jej na to, poddając się każdemu dotykowi wampirzycy. W sumie lubił kiedy to właśnie kobieta brała spawy w swoje ręce, dominując nad nim. Aczkolwiek rzadko której udawało się to uczynić. Możliwe, że ciężko było okiełznać Casanovę.
Teraz to wampir wylądował plecami na miękkich poduszkach, pozwalając Nadirze na śmiałe pieszczoty. Nie mógł się powstrzymać przed bawieniem się jej długimi włosami, które tak bardzo mu się podobały. A gdy i wampir doszedł, złapał szlachetną za biodra, złączając ich wargi w namiętnym pocałunku. Językiem pieścił dolną wargę wampirzycy, także zahaczając o nią nieco mocniej kłami. Pomógł szlachetnej dosiąść swojego ogiera, wciąż trzymając ją za biodra. Czasami jego dłonie wędrowały ku piersiom szlachetnej, masując je raz delikatniej raz mocniej w rytm ich ciał, łącząc je w jedno i doprowadzając do cenzury.
Po wszystkim wampir przytulił do siebie Nadirę, głaszcząc delikatną skórę jej pleców. Musiał przyznać, że w sumie się w tym wszystkim zapomniał, pamiętając jednak, iż Nadira miała problemy z zajściem w ciążę. Nie martwił się zatem tym zbytnio.
– Chcesz gdzieś wyjechać na miesiąc miodowy?
Zaproponował, składając drobny pocałunek na czubku głowy czarnowłosej.

Na zmianę się dopieścili a potem przeszli do oficjalnego rytuału małżeńskiego w łóżku. Szlachetna odwzajemniła mu pocałunek drażniąc paznokciami jego skórę na brzuchu i torsie. Po rozkosznym oddaniu mu przyjemności, dosiadła jego ogara i wprawiła w ruch swoje biodra, siedząc na nim i pozwalając mu na pieszczenie swoich piersi. Dalej już poszła w ruch cenzura.
Po skończeniu i zaspokojeniu wspólnym, leżała na ciele Kyubiego objęta jego ramionami, mając przymknięte oczy. Nawet nie myślała iż ta noc mogłaby wiele zmienić w ich życiu. A to że mogłaby zajść w ciążę to nie myślała w ogóle. Nie pierwszy raz się tak kochali i do tej pory nic się nie wydarzyło zaskakującego.
- Myślałam że ślub i miesiąc miodowy łączymy w tym kraju. A gdzie chcesz mnie zabrać? - Zapytała układając głowę na jego torsie tak, by móc spojrzeć dobrze na jego twarz, zaciekawiona będąc jego odpowiedzią.

Nawet Kyubi nie dopuszczał do siebie myśli, że ta noc skończy się w taki sposób. Nie dopuszczał do siebie po prostu takiej myśli, że mogłoby się to skończyć czymś więcej niż tylko zabawą ku uciesze ich ciał. Przecież oboje mieli już wystarczająco dużo dzieci, nie przyszłoby im zatem do głowy by postarać się o kolejne. A skoro do tej pory nie zdarzyło się nic zaskakującego, to przecież kiedyś musi być ten pierwszy raz.
Spojrzał na nią, gdy ta spytała gdzie chciałby ją zabrać. W sumie nie wiedział. Nie zastanawiał się nad tym. Na razie byli w Dubaju, tutaj także było co robić, jest co zwiedzać, więc złym pomysłem nie byłoby potraktowanie tego wyjazdy jako miesiąc midowy. Nie wiele par może pozwolić sobie tutaj na pobycie chociażby przez weekend. A jeśli będą chcieli, zawsze mogą przedłużyć swój pobyt.
– Nie zastanawiałem się nad tym. Zawsze możemy przedłużyć pobyt tutaj. Jest kilka ciekawych miejsc, które można zwiedzić.
Stwierdził, wzruszając lekko ramionami. Przywiązał się po prostu do Wenecji, ciągle tam wyjeżdżał przy każdej możliwej okazji, traktując jąkaj drugi dom.
– Idziesz się ze mną wykąpać?
Spytał, schodząc powoli z łóżka. Jeśli się zgodziła, to zaczekał na nią, a jeśli nie, to udał się sam do łazienki.

Po miziali się jak długo chcieli, spędzając tę poślubną noc w taki sposób jak tego oboje pragnęli, to nie powinni wysuwać już wniosków, że mogło do czegoś dojść. Nic jeszcze nie ma, więc niech cieszą się tym że są ze sobą i to na bardzo długie lata. Miejmy nadzieję że i wieki.
-Więc zostańmy tu jeszcze trochę. - Spodobało się jej to miasto, zatem zaproponowała by zostali tu jeszcze z parę dni. Góra dwa, trzy. Jest co zwiedzać a chętnie by poznała te rejony miasta. Przeważnie nocą, gdzie to oświetlone okolice dają wspaniały urok krajobrazu miasta.
- Oczywiście. - Czemu miałaby mu odmówić wspólnej kąpieli? Ujęła jego rękę i polazła z mężem do łazienki, gdzie wzięli wspólną kąpiel. Jeden drugiemu zapewne umył głowę, nacieszając się długością włosów. Tak jak Kyubi uwielbiał jej włosy, tak i ona podziwiała jego. Szkoda by było, jakby miał teraz skrócić. Co prawda źle by nie wyglądał, ale szkoda potem przerabiać długie końcówki na peruki. By nacieszyć się dotykiem ciała, sama obmyła mu je a potem pozwoliła to samo uczynić jemu. Na pewno by chciał przemyć jej piersi mogąc je raz jeszcze po dotykać.
Po wspólnej kąpieli, gdy nastawał ranek, najprawdopodobniej zechcą się przespać. W końcu po podróży i całej nocy potrzebne im będzie kilka godzin snu.

Miasto kryło w sobie jeszcze wiele ciekawych niespodzianek do zwiedzenia. Zapewne na jutrzejszy dzień się tam właśnie wybiorą. Może nie było to aż takie duże agroturystyczne miejsce, ale nawet hotele i restauracje z zewnątrz wyglądały nieziemsko i warto było się przy nich chociaż na chwilę zatrzymać, aby popodziwiać ich architekturę i nowoczesny sposób budowania takich drapaczy chmur. Pierw jednak udali się wziąć wspólną kąpiel, gdzie to wampir nie omieszkał po raz kolejny po dotykać szlachetnej. Pierw napuścił trochę ciepłej wody, wlał do niej jakichś pachnących płynów na takie okazje i ogołocił róże z ich płatków, które zostały wykorzystane do wspólnej kąpieli. Tak by zwiędły i na nic by się nie więcej nie przydały, a tak mogą wykorzystać je w taki sposób. Hotele dbały o wszelkie potrzeby swoich gości, szczególnie tak sławnych i bogatych jak Kyubi i Nadira. Dopiero wówczas pozwolił szlachetnej wejść do środka, samemu także zajmując miejsce w wielkiej wannie. Oczywiście zaczął delikatnie przemywać ciało żony, pieszcząc, znaczy myjąc bardzo dokładnie, jej piersi, talie, aż wreszcie zanurzył swoją dłoń z gąbką znacznie głębiej, docierając do tych zakazanych miejsc. Także porządnie wymył żonę, skupiając się dalej na jej włosach. Z długimi zawsze był problem z myciem. Poradził sobie jednak sprawnie i dalej już pozwolił, aby teraz to żona zajęła się mężem, odwzajemniając swoje pieszczoty w wielkiej wannie. Następnie po jakże ekscytującym wieczorze i przyjemnej nocy, udali się spać, by wypocząć przed kolejną nocą, którą spędzą nad zwiedzaniem.
Tuż po przebudzeniu się ze snu, Kyubi postarał się o krew dla nich, którą mogli spożyć przed wyruszeniem na podbój Dubaju. Pierw wampir zabrał ją na przejażdżkę po centrum miasta, by dotrzeć wreszcie pod drugi najwyższy na świecie drapacz chmur. Jedynie zatrzymali się pod nim, aby Nadira mogła ujrzeć go z bliska. W środku nie było nic ciekawego do zwiedzania, same sale konferencyjne i kilka przedsiębiorstw, a więc nudy. Mogli ruszyć dalej w przejażdżkę.
Następnie zabrał ją na wycieczkę do [You must be registered and logged in to see this link.]. Chciała zobaczyć delfiny, więc będzie miała ku temu idealną okazję. Przeszli się zatem po oceanarium, na spokojnie, spędzając tam kilka godzin. Nie przeszkadzało im, że byli tam już sami, mieli wszystko tylko i wyłącznie dla siebie. A kiedy skończyli spacerować, zabrał ją na dłuższy spacer po centrum miasta i na zakupy, jeśli chciała przywieźć sobie jakąś pamiątkę z Dubaju. Można powiedzieć, iż kolejny wieczór zakończył się bardzo obficie i ciekawie.

Zatem oboje wykąpali się wspólnie w wielkiej luksusowej wannie, której woda była przyjemna i pachniała zapachowymi olejkami a także przyozdobiona była płatkami róż. Nastrój był bardzo romantyczny. Oboje umyli się dokładnie dotykają nawzajem. Być może umycie długich włosów było trudne, ale nie dla tych co mają w tym wprawę.
Po wspólnej kąpieli udali się spać, a po południu wybrali wspólnie na zwiedzanie miasta. Z zewnątrz budowle robiły większe wrażenie niżeli wewnątrz. Architektura tego kraju była co prawda imponująca. Już wiedziała jakie miasto polecić swojemu synowi, jeżeli jeszcze tu nie był. Największą satysfakcję jej sprawiło zwiedzanie oceanarium. Dłużej przyglądała się delfinom jak i orkom.
Tak zaś minęło im kilka dni pobytu w mieście. Zwiedzili i porobili co chcieli. A co drugą noc spędzali razem w apartamencie na pieszczotach czy wspólnym wspominaniu, rozmowach a nawet oglądaniu filmów. Gdy nadszedł dzień powrotu, spakowali się, odmeldowali i dojechali na lotnisko. Stamtąd prosto do Japonii.


[z/t + Kyubi]