Kurami

Imię i Nazwisko:
Kurami Ketsurui Kishiyama
Wiek:
Nie zdradza go nikomu
Zajęcia:
Nie uczęszcza
Wygląd:
Pewne wydarzenia sprawiły, że ciało wampirzycy uległo drastycznej zmianie. Jej atrakcyjne, kobiece krągłości, zastąpione zostały dziecięcą sylwetką. Choć jest osobą wiekową, wyglądem przypomina trzynastoletnie dziecko. Wzrost tej istoty wynosi sto sześćdziesiąt cztery centymetry, a waga nie przekracza pięćdziesięciu kilogramów, co jak na japońskie standardy, czyni z niej wysoką dziecinkę. Nie tylko wzrost stanowi cechę charakterystyczną. W oczy rzucają się także szkarłatne, długie kosmyki. Sięgające niemal do pasa włosy, przeważnie pozostają rozpuszczone, rzadko zostają związane lub spięte. Wampirzyca często odsłania swoją kolejną cechę, która wyróżnia ją na tle pozostałych nieśmiertelnych – szpiczaste uszy. Ich kształt zdecydowanie odbiega od normy. Przez ich zaostrzenie przypomina bardziej elfa z legend, niż wampira. Nie można jednak zapomnieć o jej krwiożerczym pochodzeniu. Przed fatalną pomyłką uchronić mogą uwydatnione kiełki dziecinki. Uzębienie Kurami jest dość specyficzne. W przeciwieństwie do innych wampirów, posiada ona dwie pary kłów. Jedne z nich, te dłuższe wciąż pozostają na widoku, nie jest w stanie ich ukrywać, jak mogą to robić inni przedstawiciele wampirzego gatunku. Okalają one te mniejsze, już wysuwane kły, które tworzą dodatkowe otwory na ciele ofiar. Kolejnym istotnym elementem jest jej spojrzenie i nie chodzi tu o wiecznie niewzruszony wyraz twarzy. Krwista czerwień jest naturalnym odcieniem oczu tej istoty, nie pojawia się on podczas odczuwania silnych emocji czy w przypadku potężnego głodu, jak ma to miejsce z pozostałymi nieśmiertelnymi. U niej takowe zmiany dotyczą białka, które zabarwia się na czarno. Ponadto to zjawisko ma także miejsce, gdy kobieta wysuwa swoje dodatkowe uzębienie. Tylko żarzący się wzrok pozostaje niezmienny. Kolejną rzeczą są źrenice. Te pod wpływem światła potrafią zmniejszyć się do pionowych źrenic, jak ma to miejsce na przykład u kotów. Pomimo trudnej historii, ciało tej wiekowej istoty jest nieskazitelne, nie posiada żadnej blizny, znamienia, a już tym bardziej tatuażu. Ciekawa może jednak okazać się sama cera. Choć jest ona jasna, nie odbiega od ludzkich standardów.
Zawód:
Nie posiada
Wykształcenie:
Nauki pobierała od przedstawicieli swego rodu
Charakter:
Rozpieszczona małolata, która płaczem i krzykami torturuje rozmówców, aby osiągnąć zamierzone cele. Nie. Choć ciało Kishiyamy uległo drastycznej zmianie, umysł nadal należy do wiekowej wampirzycy. Ten fakt niewątpliwie nie umknie uwadze osób, które przeprowadzą z nią konwersacje. Dumna i dojrzała, stara się nie ukazywać swych słabości wrogom i nie działać pod wpływem impulsu. Jest osobą o kanibalistycznych skłonnościach, która działa niezwykle brutalnie, jednak będąc łowcą idealnym, oprócz nadludzkiej siły i szybkości, do polowań używa kolejnego atutu, którym obdarzyła ją natura – inteligencji. Stara się ocenić siły wroga i porównać je ze swoimi. Jest niezwykle surową i wymagającą istotą, zarówno dla siebie, jak i innych. Nie wybacza i nie zapomina, jednak potrafi pojednać się z wrogiem, jeżeli ich oferty okażą się dla niej korzystne lub gdy sama będzie czerpać korzyści ze współpracy. Nie trudno wyprowadzić ją z równowagi, choć ciężko jest to zauważyć. Zawsze zachowuje wręcz nienaturalny spokój. Niejednokrotnie zdawać by się mogło, że należy do osób całkowicie pozbawionych uczuć. Zimna i nieczuła, takie sprawia wrażenie. Kobieta uwielbia dominować i nie znosi sprzeciwów. Kary jakie stosuje na nieposłusznych sługach są bardziej zmyślne, niż zwykłe spoliczkowanie. Do swoich działań nie stosuje jedynie siły. Kiedy trzeba, potrafi być lisem. Często nawet preferuje stopniowe niszczenie przeciwników, niż bezmyślną wyrzynkę. Z pozoru nieskora do kłótni, gotowa jest pójść na ugodę z każdym. Nie zawsze jednak owe interesy potoczą się z korzyścią dla drugiej ze stron. To podstępna lisica. Intrygi i spiski z jej udziałem są czymś normalnym. Przyjaciół trzyma blisko, wrogów jeszcze bliżej. Często atakuje w najmniej spodziewanym momencie, wbijając nóż w plecy niczego nieświadomej ofierze. Cechą charakterystyczną tej wiekowej kobiety jest na pewno lubieżność. Nie trwoni ona od zbliżeń seksualnych, choć potrafi powstrzymać swój popęd. Jest drapieżnikiem, ale nie zwierzęciem. Nie potrafi żyć w stałym związku, dlatego też unika zobowiązań. W całym swoim życiu miał miejsce tylko jeden wyjątek od tej reguły, choć małżeństwo i tak rozpadło się niezwykle szybko. Nie jest wierną i uczciwą osobą, jednak też nie można zarzucić jej bycia skąpą. Potrafi rozstać się z dobrami materialnymi, ale tak jak zawsze, tylko wtedy, gdy będzie to dla niej korzystne. Cierpliwość niewątpliwie należy do atutów szlachetnej. Nie śpieszy się w swych poczynaniach, działa powoli i rozważnie. Czasem woli czekać na efekty dłużej i mieć pewność, że wszystko pójdzie zgodnie z jej planem, niż zrobić coś szybko, popełniając przy tym śmieszne błędy.  Kurami jest perfekcjonistką. Obsesyjnie dąży do doskonałości, robi to jednak swoimi własnymi sposobami, pomimo tego, potrafi przyznać się do popełnionych błędów, uważa je bowiem za krok do samodoskonalenia. Dostrzega w sobie swe wady, potknięcia. Rozważa nieudane posunięcia i wyciąga z nich wnioski, aby nie popełnić ich w przyszłości. Jak sama twierdzi, dzięki takim zabiegom z każdą chwilą staje się bytem coraz doskonalszym. Działa rozsądnie i choć nie brakuje jej odwagi, potrafi odróżnić ją od głupoty i wycofać się w krytycznym momencie. Z racji na swój styl bycia, jest nieufna wobec innych. Często patrzy towarzyszą w interesach na ręce i ma oczy dookoła głowy. Czujna i wyczulona na najdrobniejsze zmiany w otoczeniu. Nie brakuje jej także brutalności, choć ukazuje ją w swój własny, dystyngowany sposób.
Rodzina:

Hierarchia i podstawowe informacje:

Obrzędy oraz tradycje:

Krewni:

Sługa/Pan:
Na tą chwilę nie posiada sługi
Krew:
Czysta B [Dawniej szlachetna]
Moc/e + krótki opis i ograniczenia:
Telekinesis
Moc pozwala wpływać na przedmioty siłą woli. Kurami jest w stanie je odepchnąć, przyciągnąć, podnieść, a nawet przemieścić bez potrzeby używania rąk. Dzięki wampirzej percepcji potrafi oddziaływać także na znajdujące się za nią obiekty, choć jest to działanie mocno ograniczone. Ta wiekowa istota musi znać dokładne położenie rzeczy, aby móc oddziaływać na nią mocą. Kolejnym ogranicznikiem jest ciężar. W przypadku odpychania lub przyciągania radzi sobie znacznie lepiej. Takie działania nie są zbyt wymagające, dzięki czemu może wpłynąć na obiekty do dwustu kilogramów. Gorzej radzi już sobie z podnoszeniem czy przenoszeniem przedmiotów. Tutaj moc ogranicza się zaledwie do stu pięćdziesięciu kilogramów.
Czas trwania: 3 | Odpoczynek: 3
Z osłabieniem:
Czas działania: 1 | Odpoczynek 4 | Podnoszenie: 60kg | Odpychanie: 90kg

Time-Out
Wbrew pozorom zdolność ta nie jest związana z czasem, a z materią. Polega na spowolnieniu i zatrzymaniu molekuł wokół wampirzycy. Moc tą silnie ogranicza niewielki zasięg. Wszystko, co znajdzie się w promieniu dwóch metrów od Kurami, zastyga w bezruchu. Kolejną wadą jest czas działania. Time-Out trwa stosunkowo krótko i uniemożliwia używanie innych zdolności, przez co trzeba korzystać z niego rozważnie.
Czas działania: 1 | Odpoczynek: 1 | Zasięg: 2m
Z osłabieniem: Moc zablokowana

Disintegration
Rozpad, dezintegracja. Te słowa idealnie opisują działanie tejże mocy. Dotyk nieśmiertelnej staje się destrukcyjny dla otoczenia, w tym organizmów żywych, niszcząc wszystko, z czym będzie miała kontakt. Rozpad wszystkich tkanek czy materiału nie działa natychmiastowo, a rozprzestrzenia się stopniowo. Im dłużej ciała lub obiekty poddawane są działaniu mocy, tym uszkodzenia są większe. Zdolność wyniszcza stopniowo, działając jak rozprzestrzeniająca się infekcja. Obrażenia zależne są od wielu czynników, w tym ilości tkanki tłuszczowej, a także warstwy ochronnej w postaci ubrań. W przypadku przedramienia przeciętnego mężczyzny, zdolność zacznie wyniszczać mięśnie dopiero w drugim poście, a kości w trzecim, siejąc prawdziwe spustoszenie. Im bliżej ręki wampirzycy, tym obrażenia są głębsze i poważniejsze. Zwykłe muśnięcie dłonią tworzy ranę nie większą niż otarcie, którego można nabawić się spadając z roweru. Z przedmiotami sprawa wydaje się łatwiejsza. Rozkład rzeczy martwych przebiega szybciej i sprawniej. Małe obiekty jak szklanka, ulegają całkowitej dezintegracji po poście oddziaływania, średnie po dwóch, a duże trzech. Co ciekawe, odporne na szkodliwe działanie mocy są przedmioty zawierające w sobie magię, jak artefakty czy broń przeciw wampirom. Cała umiejętność opiera się na kontakcie. Wyrwanie się z uścisku wampirzycy przerwie rozwój „infekcji”.
Czas działania: 3 | Odpoczynek: 4
Z osłabieniem:
Czas działania: 1 | Odpoczynek: 6

Słabości:
- Nietolerancja produktów pochodzenia roślinnego
- Nieprzyswajanie tabletek krwi
- Drażliwość na zapach czosnku i cebuli

Przekleństwo Ody:
- Zmiany wizualne (czarne białka, dodatkowe kły, szpiczaste uszy, pionowe źrenice)
- Wrażliwość na światło słoneczne
- Światłowstręt
- Nadwrażliwość na dźwięk
- Nadmierne pragnienie

Osłabienie: [Czasowe]
- Zwiększona drażliwość na dźwięki i światło
- Spowolniona regeneracja
- Przytępione zmysły
- Zmniejszone wartości fizyczne
- Zwiększona podatność na ból
- Pogorszony czas reakcji
- Utrudnione posługiwanie się mocami
Pozostałe ważne informacje:
- Walczy dwoma mieczami
- Jej ulubiony styl walki to Niten'ichi-ryū
- Potrafi przeciąć wystrzelony z pistoletu pocisk
- Posiada ponadprzeciętny słuch, co niestety jest mocno powiązane z jej słabością
- Posługuje się trzema językami: łacińskim, starojapońskim i językiem rodowym
- Zna się na zielarstwie oraz tworzeniu trucizn
- Pochodzi z bogatej rodziny
- Jest biseksualna
- Preferuje kobiece ciała
- Nienawidzi swego obecnego wyglądu
- Pragnie zemścić się na rodach zamieszanych w jej uśpienie, w tym rodzie Hiou
- Doskonale posługuje się wszystkimi zmysłami
- Oprócz krwi, spożywa także mięso ofiar
Historia postaci:
Dzieciństwo:
Rodzina, jak i sama wampirzyca, pochodzi z regionu Kanto. Kurami przyszła na świat z kazirodczego związku, który w tamtych czasach był stosowany w rodzie Kishiyama, aby zapewnić czystość krwi swym potomkom. Niestety oprócz krwi szlachetnej, po rodzicach odziedziczyła także nałożone na ród przekleństwo, które uniemożliwiało jej normalne funkcjonowanie za dnia. Było to jednak cechą charakterystyczną tej rodziny, dlatego też przyzwyczajana od najmłodszych lat do swej inności, nie zwracała na nią swej uwagi. Niestety nie miała szczęśliwego dzieciństwa. Była dzieckiem z obowiązku, przez co już od najmłodszych lat wpajano jej zasady rodu i brutalność. Najgorszy okres w życiu rozpoczął się dopiero od szóstego roku życia. Po dwóch długich dla dziecka latach czystych teorii, przyszedł czas na praktykę. Próby były niezwykle brutalne. Katując wciąż delikatną istotkę, hartowano jej ciało i przygotowywano do wkroczenia w dorosłe, okrutne życie. Niejednokrotnie związaną okładano biczem, aby zahartować ciało. Jedną z prób było właśnie zachowanie poufnych danych, pomimo zadawanego bólu. Zasady tej „zabawy” należały do piekielnie prostych. Obiekt nieświadomy prawdziwego celu, przed związaniem dostawał od członków rodziny hasło, które miał wypowiedzieć, aby przerwać torturę. Dziewczynka sądziła, że był to zaledwie sprawdzian wytrzymałości. Im dłużej wytrzyma, tym lepiej dla niej. Niestety była w błędzie. Z racji na solidne uderzenia i wciąż słaby organizm, z jej ust wypłynął kluczowy dla całej akcji wyraz, jednak zamiast poczuć przypływ ulgi i wolność, uderzenia znacznie się nasiliły. Tego dnia nauczyła się dwóch rzeczy. Po pierwsze, nie należy zdradzać wrogowi informacji, po drugie, nie można mu ufać. Z racji tego, że nie trzymała języka za zębami, sprawdzian rzeczywiście przerodził się w test determinacji. Musiała udowodnić, jak bardzo zależy jej na życiu. Wymęczoną i nieprzytomną pozostawiono samą sobie na pełną godzinę, co w połączeniu z wciąż młodym organizmem, było rzeczą niezwykle ciężką do wytrzymania. Kurami się to udało, przeżyła, dzięki czemu otrzymała pomoc medyków. Po pierwszej próbie przyszedł czas na dalszą naukę. Wpajano jej chore zasady rodu, a ona, jak na posłuszne dziecko przystało, przyswajała sobie tą wiedzę. Ponadto zaczęto także wzmacniać ją poprzez solidne ćwiczenia fizyczne i ukierunkowanie rozwoju. Od wyboru ścieżki zależał kolejny egzamin. Kurami uczono jak wykorzystywać wszystkie dostępne zmysły, a nie skupiać się wyłącznie na jednym. Kolejna, równie mało przyjemna próba polegała na zasłonięciu młodej potomkini oczu i zmuszeniu jej do robienia uników, przed rzucanymi przedmiotami. Z tej próby nie wyszła bez obrażeń, ale ostatecznie i ją zaliczyła. Tego typu egzaminów było znacznie więcej, ale ostatnim testem, który ją poddali, była już tylko powtórka pierwszego, tym razem znając zasady, nie pisnęła nawet słowem. Zdała, tracąc przytomność z wyczerpania. Niestety, ale nie oznaczało to, że mogła czuć się bezpiecznie, wciąż nie odkryła swoich zdolności. Ten stan utrzymywał się bardzo długo. Dziesiąte urodziny zbliżały się nieubłaganie, a Kurami wciąż nie odkryła swoich mocy. Groziła jej śmierć. Na szczęście kilka dni przed smutnym terminem, wampirzyca ruszyła przedmiot za pomocą siły woli, dzięki czemu została zaakceptowana przez rodzinę.

Młodość:
W tym okresie ród kładł większy nacisk na naukę walki i rozwój osobisty. Z racji tego, że była kobietą, oprócz zajęć czysto fizycznych, rozwijano jej intelekt, ucząc przebiegłości. Przygotowywano ją do roli Matki lub zastępczyni najważniejszej osoby w rodzie. Niestety wysoka funkcja nie gwarantowała szczerego szacunku czy posłuszeństwa. Wiele kobiet pragnęło dostąpić tego zaszczytu, stąd w rodzie istniała spora rywalizacja. Wampirzyce walczyły pomiędzy sobą o wysokie stanowiska w ich specyficznym społeczeństwie, a ona, będąc kolejną potomkinią własnej rodziny, zmuszona była dołączyć do wojny. Młodość była jednak dość przyjemną chwilą w jej życiu, pozwoliła dziewczynie odetchnąć po ciężkim dzieciństwie i zacząć cieszyć się życiem. Przestała być więźniem swego domu, miała nawet prawo do brania udziału w polowaniach, z czego często korzystała. To właśnie podczas nocnych łowów spotkała atrakcyjnego chłopaka o przyjemnym dla niej imieniu. Isao zdołał zawrócić młodej Kurami w głowie, która doświadczyła swojej pierwszej miłości. Romans pomiędzy tą dwójką trwał dwa lata, stali się sobie niezwykle bliscy. Nawet pochodzenie nie miało dla nich większego znaczenia. Szlachetna potrafiła zaakceptować człowieka, przestała dostrzegać w nim marne pożywienie. Niestety przedstawicielom rodu nie spodobało się jej nastawienie. Była łowcą, a mimo to zrobiła wyjątek dla swej zwierzyny, pozwalając mu żyć. Najtrudniejszym testem w życiu nieśmiertelnej, była właśnie próba dojrzałości. Jeden z egzaminatorów zlecił jej niezwykle trudne zadanie, miała zabić Isao. Zadanie ciosu nie było dla niej rzeczą dość łatwą, ale posłusznie wykonała swe polecenie, co miało silny wpływ na jej późniejszy charakter. W końcu emocje były słabością, a ona nie mogła być słaba. Pozbywając się tego, który stanowił dla niej balast, została uznana przez krewniaków za dorosłego członka rodu.

Dorosłość:
Kobieta nie spieszyła się z opuszczaniem rodzinnych stron. Postanowiła żyć u boku rodziców, pomagając domowi w rozwoju osobistym, a także przekazując swoją wiedzę młodszemu pokoleniu. Nie pełniła jednak roli nauczycielki, a bardziej doradcy, który bazując na własnych doświadczeniach, starał się wspomagać kolejnych potomków. To właśnie w tym okresie w rodzie zawrzało, urodziło się bowiem dziecko, pozbawione klątwy. Był to pierwszy przedstawiciel rodziny, nienarodzony z kazirodczego związku. Wampiry dostrzegły korzyści, które płynęły z takiego połączenia i zaczęły szukać powiązań z innymi rodami. Niejednokrotnie dopuszczali się porwań, aby zniwelować niepożądane słabości. To właśnie wtedy ich nastawienie do „nieczystych” uległo zmianie. Przedstawiciele niższej krwi stali się wręcz pożądanymi dziećmi. Kurami otrzymała polecenie od swej matki, miała spłodzić mieszane dziecko. Z tego też względu postanowiła rozpocząć wędrówkę po Japonii. Długo szukała idealnych kandydatów i pomimo wielu miłosnych przygód, nie mogła znaleźć tego jedynego. W końcu osiedliła się w Edo, nieświadoma tego, że to właśnie tutaj odnajdzie to, czego tak bardzo szuka. Początkowe życie w mieście nie różniło się od tego, które wiodła dotychczas. Liczne polowania, zabójstwa, walki z wybawcami ludzkości i unikanie światła dziennego. Wszystko to stanowiło swoistą rutynę i powoli nużyło długowieczną. Z owego stanu wyratowało ją przypadkowe spotkanie z Thanatosem. Mężczyzna z początku miał skończyć jako kolejny posiłek wiekowej już istoty, jednak posiadał w sobie coś, co zniechęciło kobietę do działania. Zaproponowała za to wspólne polowanie, które uwieńczone zostało przyjemnym dla obu zbliżeniem. Niestety, a może stety, Kurami zaszła w ciąże. Jej już i tak duże zapotrzebowanie na krew, wzrosło jeszcze szybciej. Wiecznie nienasycona zaczęła zabijać niemal wszystkich, na których natknęła się podczas nocnych polowań. Jednak już wtedy potrafiła poskromić swoje zwierzęce zapędy, kontrolując własne ciało. To właśnie dlatego nie przyniosła Thanatosowi wstydu podczas jego spotkania z Rieconem. Pomimo silnego głodu, zachowywała się niezwykle naturalnie. Ciąża nie mogła niestety pozostać sekretem, z tego też względu ciężarna postanowiła porozmawiać z ojcem dziecka. Mężczyzna zaproponował małżeństwo, aby móc zapewnić potomkowi choć złudzenie normalnej rodziny. Wampirzyca nie potrafiła się z nikim związać, miała zbyt lubieżny styl bycia, aby pozostawać wierną komukolwiek. Ostrzegła go przed tym. Nieśmiertelny przyjął to do wiadomości, co zaowocowało związkiem. Z początku to właśnie mężowi poświęcała dużo czasu, jednak w końcu zabawa z tym samym partnerem ją znużyła. Zaczęła się od niego odsuwać. Ich relacje ulegały drastycznej zmianie, a oni trwali przy sobie tylko po to, aby wspólnie odchować syna. Stało się, ich dziecko osiągnęło wystarczający wiek, aby przestać dłużej ciągnąć tą farsę. Kurami oznajmiła Thanatosowi, że czas najwyższy się rozejść. Po udanej rozmowie opuściła jego dom i udała się w kolejną podróż po kraju. Zwiedzała wiele miejsc, jednak najbardziej atrakcyjnym miasteczkiem wydała się sama Yokohama. To tam postanowiła zamieszkać. Zabijając jedną z rodzin mieszkających na obrzeżach miasta, przejęła ich posiadłość, tworząc swoje własne gniazdko. To właśnie do tego miejsca sprowadzała porwanych nieszczęśników, których przetrzymywała i pożerała. Często upuszczała z nich krew, aby jak przystało na damę, pić ją z naczynia. Ofiarami tej nieśmiertelnej padło wiele osób z miasta oraz okolic. Nie tylko prości ludzie kończyli jako posiłek, ale także przedstawiciele rodzin łowiecki czy rodów wampirzych. Przysporzyła sobie wielu wrogów, przez co zamach na jej osobę był tylko kwestią czasu. Spodziewała się ruchu ze strony łowców, nie sądziła jednak, że w tej bitwie towarzyszyć im będą wampiry. Pomimo stworzenia swoich sługusów, przewaga wroga była zbyt duża, co skończyło się klęską szlachetnej. Unieruchomiona solidnym zaklęciem, nie mogła się wyrwać się przeciwnikom. Zaraz po tym rozpoczął się prawdziwy koszmar. Pomimo blokady zdolności, jeden z wampirów postanowił ułatwić pracę łowcom, którzy postanowili zapieczętować nieśmiertelną w górach. Efektem tego była degradacja krwi i osłabienie ciała. Szlachetna straciła swą potęgę, a także dorosły wygląd, stając się zwykłym dzieckiem. Krzyki nie zniechęciły obrońców miasta. W końcu Kurami spoczęła w górskiej krypcie. Strażnikami pozostawionej w letargu istoty stał się ród Hiou. Wykonywał swoją pracę należycie. Przez ponad dwieście lat nieśmiertelna pozostawała uśpiona, aż w końcu ktoś postanowił ją zbudzić. Kyoji Hiou wdarł się do miejsca jej spoczynku przerywając letarg. Liczył na współpracę, a stał się pierwszą ofiarą przebudzonej.
Inne wasze konta:
Dahlia (przygarnięta sierotka)

Akcept!