Galeria - I piętro

by Gość Sro Lis 07, 2012 5:14 pm

Galeria jest zbiorem połączonych ze sobą pomieszczeń, w których eksponowane są obrazy autorstwa… no właśnie. Kto wie, może będzie ci dane się tego dowiedzieć. Całość zajmuje ogromną powierzchnię, ale taka kompozycja umożliwia skupienie uwagi jedynie na dziełach. Ściany galerii nie są białe czy jasne, wręcz przeciwnie oblane czarną jak smoła farbą sprawiają dość ponure wrażenie. Czerń otoczenia komponuje się z obrazami wykonanymi czerwonym barwnikiem o różnych odcieniach, osadzonych, w starych, zabytkowych, pozłacanych ramach, które same w sobie są piękne. To czy można tym samym mianem określić obrazy pozostawmy tobie, każdy przecież ma inny gust. Przyznasz jednak pewnie rację, że są sugestywne i… dość niepokojące. Tematyka obrazów nie jest łatwa, także nie jest prostym ich interpretacja. Każdy obraz posiada uwidoczniony na małej plakietce tytuł.

„Wenecja o zmroku”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Obraz ukazuje kilka weneckich domów stojących blisko kanału. Pada deszcz, a budynki toną w krwisto czerwonych kroplach. Pod murem jednego z nich stoi oparta postać patrząca gdzieś w dal. Na pierwszym planie widać małą przystań z dobijającą do niej gondolą.

„Paryżanka z siostrą”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Przedstawia dziewczynę pozbawioną twarzy zrośniętą z swoją siostrą bliźniaczką tułowiami, posiadając część ciała od pasa w dół wspólną. Twarz drugiej jest niewidoczna dla odbiorcy, ponieważ kręgosłup wykrzywiony jest w drugą stronę. Oblicze pierwszej siostry bez rysów twarzy, nosa, ust czy oczu przykryte jest pasmem opadających na nagie piersi loków. Siostry siedzą na ziemi trzymając się za ręce.

„Olbrzym”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Malowidło ukazuje mężczyznę przy pracy, wbrew pozorom wcale nie jest obdarzony wielkim wzrostem. To murarz układający kolejne cegły być może muru, być może ściany budynku. W drugiej dłoni trzyma kielnię. Szczegółowo oddana jest anatomia robotnika, wygląda wręcz hiperrealistycznie, oddany jest cień i napięcie każdego mięśnia jego ciała. Strużka potu na jego spracowanym czole wydaje się ciec wprost po płótnie.

„Wąż morski”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Malunek wygląda raczej na niedokończony szkic wykonany kilkoma szybkimi pociągnięciami pędzla. Widać na nim węża morskiego- dziwaczną kreaturę o długim, giętkim ciele pokrytym czymś na kształt pancerza z półprzezroczystych chrząstek. Stwór posiada duże, niezwykle puste, wyłupiaste oczy i mały pysk najeżony karykaturalnie długimi, przypominającymi igły zębami.

„Piekło na wzgórzu”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Dzieło przedstawia płonący zagajnik, rosnący na jakimś wypiętrzeniu. Drzewa stoją w ogniu w oddali. Na pierwszym planie znajduje się diabeł z trójzębem w garści, to jednak co najbardziej zwraca uwagę to grzesznik klęczący u jego stóp. Ma zaszyte grubą nicią usta, wydaje się krzyczeć, lecz nie potrafi wydobyć z siebie ani jednego słowa. Dłonie splecione w błagalnym geście o łaskę są przeraźliwie wychudzone, jak cała sylwetka człowieka. Ma zaczepione w powiekach haki napinające je do góry tak by musiał patrzeć na swą mękę.

„Chleb i wino”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Przewrotny tytuł może zwieść. Malowidło przedstawia leżącego w kałuży krwi długowłosego mężczyznę przepasanego kawałkiem szmaty. Nad nim stoją ludzie ubrani w wieczorowe kreacje. Mężczyzna w meloniku zajadają się przekąską tłumaczy coś swemu koledze o rozbawionej minie. Cieszy go widok ładnej kobiety spoglądającej na niego spod długich rzęs popijającej z pucharka czerwoną ciecz. Panuje atmosfera bankietu.

„Baronowa z kolią”

Obraz namalowany czerwoną farbą, rok powstania nieznany, brak podpisu autora. Kobieta na portrecie jest niezwykle urodziwą damą o pięknych, subtelnych rysach twarzy. Jej oblicze zdobi para rogów przypominających baranie po bokach jej czaszki tuż nad uszami. Tytułowa kolia spoczywa na jej jędrnym, wydatnym biuście, lecz co ciekawe wykonana jest z maleńkich ludzkich czaszek na których są jeszcze resztki mięsa. Wypadające oczy, opuchnięte języki, rozszarpane policzki dotykają jej porcelanowej skóry zostawiając nieprzyjemny oślizgły ślad.