Strzelnica

Zrobił, co zrobił, An też z wielu rzeczy nie byłą dumna i przez lata namnożyło się takich, o których wolałaby nigdy nikomu nie mówić. Naven zachował się jak dupek, choć miał szlachetne pobudki, to jednak nie zmieniało wiele. Czy mogła mieć mu to za złe? Chyba nie, tym bardziej, że doskonale widziała jego postawę i ciężar, który na nim spoczywał. Może powinna przestać się tak mazać, w końcu jej życie nie było takie złe, poza paroma epizodami.
Machnęła ręką.
- Nie będę bić. Może kiedy indziej zasłużysz. Teraz jedynie mogę zaznaczyć swoje oburzenie.
No tak, lata mijają, czas płynie nieubłaganie i choć An fizycznie się niewiele zmieniła, to psychicznie czuła się jak człowiek mający za sobą wiele, wiele lat doświadczeń. Coś w tym zresztą było. Na jego kolejne słowa zaśmiała się i pokiwała głową, a zaraz potem wycelowała w niego palec.
- Racja, ale najpierw muszę nauczyć się strzelać. Jeszcze postrzeliłabym siebie przez przypadek.
Patrząc na jej dzisiejszy trening z bronią, zdecydowanie jeszcze wiele lekcji przed nią, ale sądziła, że jakoś da radę. Naven jawił się jako doświadczony wojak i nie wątpiła, że przekaże jej swoją wiedzę odnośnie wszystkiego, co może jej się przydać w pracy łowcy. A przynajmniej istotne będzie to wyszkolenie bojowe.
Gdy złapał ją za rękę, przymrużyła lekko oczy, ale nic nie powiedziała. Czuła ciepło, nie tylko jego dłoni, ale i jej własne ciepło rozlewające się pod skórą.
- Nie ma źle... - powiedziała cicho. - Przyzwyczajam się... wracam na właściwe tory... powoli. Jest lepiej niż było.
Miewała smętne myśli i dopadał ją dół, ale widziała doskonale, że z każdym dniem jest lepiej, a teraz powinno być jeszcze lepiej, tylko musi to wypracować. Ma cel, ma zadanie, ma się na czym skupić, a nic tak nie działa na smutki jak praca i zajęcie czymś swoich myśli. Do tej pory było to trudne, bo zajęć nie miała praktycznie żadnych, ale teraz? Chciała być dobrej myśli.
- Ja tak nie umiem, zawsze byłam zamknięta. Jako człowiek, jako wampir... to się nie zmieniało. Choć nie... - zmarszczyła czoło. - Kiedyś było inaczej...
Spojrzała na niego, innego wyboru nie miała, skoro obrócił jej twarz. Zadrżała, a potem do głowy wpadła jej inna myśl - myśl, będąca ostrzeżeniem. To będzie błąd, duży błąd.
- Będzie.
Wyciągnęła ręce, dostrzegając jeszcze wyraźniej jego twarz, oczy, wesoły, choć lekko pijany uśmiech, a potem położyła dłonie na szorstkich policzkach i przysuwając się bliżej pocałowała mężczyznę, czując lekkie zawroty głowy i... ciepło, wręcz gorąco, nie tylko z jego strony, co z jej własnej. Miała wrażenie tego, jakby trawiła ją gorączka. I było to przyjemne.

Ciepło od niej napływało wzrost nienaturalnie, jednak był trochę tępy i nie rozumiał to co miało dopiero nadejść. Był wystarczająco pijany aby sobie uzmysłowić, że tym dotykiem powoli przekraczał granicę która nie powinien nigdy przekroczyć ale o dziwo jego tępy umysł był zbyt pijany aby zacząć zachowywać się obronnie w stosunku do niej tylko szedł dalej w tą grę.
-Z czasem się nauczyć każdy z czasem się uczy, sam nie potrafiłem do końca nad tym panować ale z czasem się nauczyłem, to przychodzi z dnia na dzień ale jednak...
Miał dokończyć kolejny swój głupi wywód jednak ona mu przeszkodziła mu mówiąc "będę" ten się zawiesił ale z tego wszystkiego zresetowała go chwila gdy ta nie wiadomo z jakich pobudek pocałowała go. No świetnie, to nie miało być tak! nie chciał jej wykorzystać a wychodzi na coś innego, będzie miał cholernego kaca moralnego do tego najgorsze w tym wszystkim, że to nie jest jakaś obca kobieta w barze czy klubie tylko jego podopieczna. Wręcz etyka nie pozwala na takie zachowanie, jego głos w głowie klnął go za to, że pozwolił jej się upić, to nie moralne do cholery ale za razem jakie przyjemne?
Jego ciało zadrżało w nienaturalny sposób, zaczął masować jej policzek ręką, czuł jak fale ciepła uderzają w nią, nie wiedział czy to sprawa alkoholu czy podniecenia? cholera go wie, sam nie wiedział co robić, był na pograniczu swojej wytrzymałości z jednej strony alkohol z drugiej rozsądek. Tak samo odnosiło się to to jego zasad jednak w sumie na co było to jego wcześniejsze gadanie na temat szczęścia itp? może teraz racja, chwila wytchnienia mu się należy, w sumie może lepiej będzie im się przez to dogadywać? są dorośli wiedza co robią.
Nie będąc już obojętny odwzajemnił pocałunek, zrzucił z siebie wszystkie ograniczenia psychiczne jakie miał do tego stopnie, że wsadził swój język w jej usta, pieszcząc jej delikatnymi ruchami. Próbował złapać oddech, ciepło bijące z jego wnętrza, połączenie alkoholu i tej sytuacji, dawno nie uświadczył tego uczucia. Oderwał się od niej przygryzając jej lekko wargę, zaczął głęboko oddychać patrząc się w jej niebieskie oczy swoimi czerwonymi ślepiami. Nie był wampirem, naturalny kolor oczu dziwne co? Jednak, dziwniejsze będzie to co zaraz miał zrobić. Wstał, ten pocałunek go otrzeźwiał, obszedł stół, stanął za nią, obrócił ją swoimi rękami i usadowił tyłkiem na blacie trzymając w tali. Kontrolował się i nie, mógł teraz powiedzieć przepraszam i odejść z drugiej strony mógł ponieść się chwili. Cholerna przyzwoitość go trzymała i nie trzymała w ryzach. Co zrobić? może już nic nie można bo zaszedł za daleko. Jego ręce trzymały ją w tali, delikatnie masując ją po boczkach. Albo dostanie w ryj albo nie, czas się zatrzymał. Zobaczymy co będzie.

Nie wiedziała, co ją kopnęło, żeby to zrobić. Możliwe, ze pijany umysł ubzdurał sobie coś, co uznał za niesamowicie logiczne i normalne, a co z logiką nie miało nic wspólnego. Mówił o szczęściu, o tym, żeby nie trzymać się przeszłości i o tym, by żyć pełnią szczęścia. Sama wspominała, że czuła żal z powodu braku ciepła, no to teraz go doświadczała. To było cholernie złe posunięcie i pewnie będzie tego żałowała, a obecnie jej mózg doznał swego rodzaju szoku, choć wewnętrznie krzyczało w niej wszystko by to przerwała, póki nie jest za późno. Przeraziła się nawet, że Naven ją odepchnie, tak jednak się nie stało i ze zdziwieniem stwierdziła, że odwzajemnił pocałunek.
Nie była urżnięta, mniej więcej wiedziała, co się właśnie dzieje i było to przerażające. Przyjemne, podniecające i przerażające. Mówiła Navenowi, że jako wampir flirtowała i uwodziła mężczyzn, ale nigdy z żadnym się nie przespała. Kończyło się na czułościach i jedzeniu, a potem kasowanie pamięci. Teraz jednak było inaczej, nie byłą już wampirem. Czuła, czułą wszystko mocno i dobitnie i to ją oszołamiało równie silnie co alkohol. Dawno nie czuła już takiego podniecenie, a co ważniejsze, serce biło jej jak oszalałe. Zapomniała już o tym, że ma serce, będąc wampirem te było praktycznie martwe, a teraz boleśnie je odczuwała. Była zaskoczona reakcjami własnego ciała, jakby na nowo je odkrywała, dawne i zapomniane. Oddychała ciężko i gwałtownie.
Oderwali się od siebie i przez chwile wpatrywali. Nie wiedziała co powiedzieć, właściwie chyba czekała, choć nie wiedziała na co. Na to, że powie "dość", albo stwierdzi, że są "zbyt pijani", albo cokolwiek innego. Była jednak cisza, a mężczyzna po chwili wstał, a An nawet nie zauważyła, kiedy nalazła się na blacie. Uniosła głowę, spoglądają na niego lekko otępiale, choć na moment jej wzrok stał się jakby bardziej trzeźwy. Wiedziała, co się święci, on też i oboje zdawali sobie z tego sprawę. To nie był przypadkowy facet, a jej przełożony. To było tak bardzo niewłaściwe.
- My... nie... - otwarła usta i zamknęła, nie wiedząc co powiedzieć.
Zagryzła wargę, walcząc ze sobą, ale przyjemne uczucie, które rozpływało się po jej ciele skutecznie mąciło jej myśli. Do tego jego ręce i dotyk. Cholera! Rozchyliła nogi, chcąc objąć mężczyznę, a rękami chwyciła poły jego kombinezonu i przyciągnęła do siebie. Kości zostały rzucone i oboje podjęli już decyzje, choć wahali się i to mocno. Może to wina alkoholu, może długiego czasu spędzonego w samotności i braku ciepła, może po prostu chcieli coś poczuć. Nic wielkiego, po prostu czysto fizycznego. Nie wiedziała jak on, ale An zdecydowanie czuła jakby się paliła.

Well, dość ciekawa sytuacji się stałą, ograniczenia które do tej pory nakładały się na niego puszczały, czy jak zwierze da się pociągnąć w zwykły wir emocji i namiętności? pewnie tak, w sumie oboje byli samotni. Zbliży ich to zapewne do siebie bardzo, jednak pytanie zasadnicze, które z nich będzie miało pierwsze żal o to co się stało, ona czy on? cholera wie. Cóż, kości zostały rzucone, może i są tylko w relacji podwałdny-podwałdna to jednak natury nie da się oszukać w żaden sposób. Nic nie mówił, nie chciał, jakby zaczął gadać czar by prysł i cała ta chwila poszła by w diabły. Trudno się mówi, pierwsza bariera prysła ona się nie opierała i on też nie zamierzał. W sumie jakie to ludzkie co?

Spoiler:

Nie protestowała, kiedy jej nogi oplotły jego ciało. Mózg protestował jednak ciało było innego zdania, ponosiło się chwili, oddech stał się cięższy, miał mętlik w głowie, wiedział, że robi źle ale walić to trudno.

Spoiler:

Jak zareaguje tego się martwił o to się obawiał, czy zostanie odepchnięty? Cholera go wie, jej kolej jak powie nie to znaczy nie, puści ją w spokoju, wyda rozkaz i tyle będzie z ich namiętnej chwili uniesienia. Dziwne, chce ją uczyć życia ale nigdy by nie pomyślał, że może się to tak skończyć.

Coś było wspominane o wyzbyciu się człowieczeństwa, czy poniesienie się rządzą to nie przypadkiem typowo zwierzęcy instynkt? Nie myślała o tym, w sumie myślenie w tym momencie nie miało znaczenia ani racji bytu. Pozbyli się zahamowań i podjęli prostą decyzję od której nie było już odwrotu, potem będą mieć problem, zwłaszcza że przyjdzie im wspólnie dużo pracować. Komu będzie ciężej? A może będą udawać, że nic się nie stało?
Dawno, bardzo dawno już nikt nie trzymał jej w ramionach. To było prawie jak odkrycie nowego lądu, czysta fizyczna przyjemność, którą po prostu chce się osiągnąć nie zastanawiając się nad konsekwencjami swoich czynów. Odchyliła głowę, czując usta mężczyzny na swojej szyi, tak samo jak i jego zęby. Chciał udawać wampira? A może po prostu tak reagował w namiętności? Nie protestowała.

Spoiler:

Zdecydowanie tego chciała, choćby potem miała żałować i wstydzić. Alkohol puścił hamulce i żadne z nich nie zamierzało powiedzieć stop.

Przyjemność którą jej sprawiał dawała się i jemu we znaki, kiedy wiedział, że nie zostanie odepchnięty uspokoił swój oddech. Zamiast dzikiego szału zaczął powoli i stanowczo kierować swe usta do góry.
Cóż, każdy jest tylko człowiekiem, sytuacja jest bardzo ciekawa i przyjemna i cholera go wie jak i gdzie się skończy. Cieszył trochę w sobie, że dostęp do tego pomieszczenia jest jednak odłączony i nikt nie powołany nie może tutaj wejść. Choć w sumie jedyną osobą która może od tak wparować jest szefu jednak identyfikacja zajmie mu chwilę czasu i daj bóg uda się jakoś w razie czego ukryć tą sytuację. Jednak.

Spoiler:

Chwila zapomnienia każdemu się należała w tym smutnym i brutalnym świecie. Choć wiedział, że już nie ma odwrotu miał w głowie dalej myśl, co będzie potem, jednak wiedział, że jeśli szkolenie ma się odbyć to ta sytuacji nie może na to wpłynąć w żaden sposób. Ciekawa nauka tego życia.

Teraz leciało już z górki. Przestali się zastanawiać nad tym czy ciągnąć to dalej czy przerwać. Nie było już zastanawiania się, było proste działanie i do tego dążyli. A Anais? Tliło się w jej głowie, ze robi źle, a otępiałe myśli to jedno, a ciało, które stało w sprzeczności z myślami to co innego. W tym momencie wyraźnie chciała jednego i do tego dążyła.

Spoiler:

Każdy zasługiwał na odrobinę szczęścia, zapomnienia i przyjemności. Niekoniecznie w tej kolejności. Nie wzbraniali się przed tym, a wręcz zachęcali. Kac moralny będzie i to mocny. Ciekawy początek szkolenia.

Zero myśli, tylko przyjemność, dziwne, niby chciał tylko relacji czysto zawodowej a wyszło co innego. Samotność go dobiła? brak bliskiej osoby? może za dużo czasu przebywał w koszarach i an misjach aby zdać sobie sprawę ale do cholery jasnej czemu akurat teraz? Dziwne uczucie, pożądanie, myślał, że już od dawna nic nie jest wstanie go pobudzić a tu proszę.

Spoiler:

Oby tylko nie zrezygnowała, w sumie Naven miał na to wytłumaczenie ale czy dziewczyna z długimi włosami i niebieskimi oczami nie będzie chciała sama z siebie złożyć rezygnacji? szkoda by było jakby to zrobiła Naven jest dobrym nauczycielem jednak teraz dał ponieść się chwili.

Często zdarza się, że ludzie robią dziwne rzeczy, takie, o które wcześniej by się nie podejrzewali. Teraz było podobnie, choć z drugiej strony dwoje dorosłych miało zupełne prawo do takiego postępowania, choć pewnie zasługiwali by na naganę, będąc w miejscu w pracy i przez wzgląd na powiązania służbowe. An nie zaprzątała sobie tym głowy, dała się ponieść.

Spoiler:

To czy obecne wydarzenie wpłynie jakoś na ich pracę to się okaże. Powiedzieć można, że wpłynie na pewno, pytanie tylko brzmi w jaki sposób, negatywny czy pozytywny. Był jej nauczycielem, choć w tym momencie chyba kimś więcej, przynajmniej na te kilka chwil.

W tej jednostce mógłby być duże nieprzyjemności za takie coś, ale Naven i tak wiedział, że nikt nie przyjdzie w sumie, zamknięte drzwi robią swoją robotę. Czuł się trochę jak zwierze bo zamiast kulturalnie na wyrku się pobawić to będą to robić a jakże na stole w jego laboratorium. Cóż trudno się dziwić choć i tak dobrze, że te cholerne blaty nie są za wysoko.

Spoiler:

Takie to życie jest, może chwila wytchnienia w tym całym bajzlu? chwila przyjemności? o konsekwencje swoich czynów będzie się martwił później na razie liczy się tylko chwila.

Robili totalną głupotę, ale oboje byli z tego zadowoleni i nie można było tego zakwestionować. Oboje dali się ponieść chwili i pożądaniu i nie przejmowali się przyszłością, a samym faktem swojego czynu. An nie mogła oderwać wzroku od Navena.

Spoiler:

Szykowała się długa noc. Rozpędzali się ciągnięci własnymi pragnieniami, których w stanie upojenia nie do końca mogli zrozumieć. Laboratorium było jednak w całości do ich dyspozycji.

Cóż, mieli dużo czasu i spokoju, kwestia jedyna że nie było tutaj łóżka czy jakieś innej komfortowej dogodności a tylko ten stół. Trzeba się cieszyć tym co się ma a nie narzekać wiecznie.

Spoiler:

Głupota czy też nie, przyjemność najważniejsza, w końcu i tak każdy umrze a tak chociaż chwytali dzień, czerpali radość, w końcu to nie gwałt a zwykłe pożądanie.

Cieszyli się chwilą, ponosiło ich co ważniejsze, oboje tego chcieli. Z jednej strony mieli dużo czasu, z drugiej wyraźna nerwowość i pośpiech spowodowany długim czasem tłumienia pożądania.

Spoiler:

Jak szaleć to szaleć, potem będzie bicie się w pierś i wyrzuty sumienia.

Świat się zatrzymał, a to co się wokół nich działo nie miało znaczenia, teraz liczyła się chwila i to, że dwoje osób ledwo co się znających połączonych sznurem przeznaczenia dało się wplątać w wir pożądania. Oboje chcieli jak najszybciej, jak najwięcej.

Spoiler:

Oj będzie kac moralny, ale cóż, raz się żyje co?

Tak się stało, choć żadne z nich tego nie planowało, alkohol jednak rozluźnia także pod względem przyzwoitości o oboje tę przyzwoitość porzucili, czy wręcz rzucili ją w kąt. Można byłoby się zdziwić widząc przeszło trzydziestoletniego faceta i ledwo dwudziestoletnią dziewczynę, ale to były tylko pozory.

Spoiler:

Spoiler:

Nie wiedział czy było jej dobrze, choć reakcje które widział bardziej odnosiły się do pozytywnego aspektu tego wszystkiego. Cóż, było fajnie, tylko teraz pytanie co dalej, stało się, zrobili to choć nie powinni. Zastanawiał się co dalej będzie.

Spoiler:

Spojrzała na mężczyznę z dołu. Widać było po nim wysiłek, ona sama oddychała ciężko i ciągle lekko drżała. Rozpalone policzki też o tym świadczyły. Była zmęczona, chyba on chyba bardziej, w końcu przyjął na siebie cały ciężar ich akcji. Nie ruszała się, chcąc najpierw uspokoić oddech.
- Naven... - odezwała się wyciągając dłoń do jego twarzy.
Nadal ją trzymało, ale alkohol robił swoje. Czuła znużenie i to silne, mogłaby zasnąć chyba nawet na tym stole, choć do wygodnych nie należał. Przygarnęła jego głowę przyciskają do swojego brzucha. Oj, źle zrobili. Bardzo źle.

-Tak?
Na jej pytanie zadał odpowiedź bo w sumie nie miał co powiedzieć, przez to wszystko zaczął trzeźwieć jednak ciepło jej ciała które odczuwał na swoim policzku było przyjemne, dawno go nie czuł. Nie żeby zaraz się miał zakochać czy coś, po prostu dwójka nawalonych ludzi którzy dawno nie robili ten tego ni stąd ni zowąd zrobiła co miała zrobić. Cóż, trudno, czasu nie da się cofnąć. Jednak, nie miał zamiaru zostawić ten sprawy przemilczanej o to co nie. Spojrzał na nagie ciało An, widać, że zaraz zaśnie. Dziwny początek znajomości nie ma co, szczególnie, że zostaną na dłużej między sobą. Cholera go wie co teraz ale jedno było pewne, na pewno oboje zrzucili z siebie to co mieli zrzucić od bardzo dawna, on ciężko oddychał. Położył swoje w pół-zgięte ciało na jej brzuchu, czuł jak przepona ciężko chodzi. Może właśnie o to chodziło? to co myślał wcześniej? nauczyć życia, mogła w końcu poczuć ciepło kogoś a nie wieczny chłód wampirów. Może to było coś co ich połączy tak, że przestanie przy nim milczeć a rozmawiać?
Kto wie, rękami objął jej nagie ciało, dlatego żałował że to nie łóżko, mógł w spokoju zostawić z myślami ale w sumie nie zrobiłby tego, za miękkie jest w tą grę. Czas to czas, zobaczymy.
-Niech to zostanie tajemnicą między nami.
Odparł ciężko, czuł ukojenie? spokój? zabita czułość pod człowiekiem ze stali nagle miała by pęknąć i pozwolić wyjść na zewnątrz? kto wie, z czasem może coś ale wiedział, że teraz na razie zero alkoholu a trening.

Anais niewiele się nad tym wszystkim zastanawiała, skupiając się na opanowaniu i dojściu do siebie po dość intensywnym seksie. Stół był mało wygodny i trochę zbyt mały, szczególnie dla ich dwojga, ale najwidoczniej niewiele sobie z tego robili. Niewątpliwie kobieta będzie potem narzekać na bóle kości, ale to dopiero pieśń przyszłości. Teraz po prostu leżała. Całe gorąco zaczynało z niej parować i zaczynała odczuwać chłód, ale gdy Naven ją objął i to minęło. Cholerną głupotę zrobiła, choć jej umysł jeszcze nie do końca to ogarniał. Co on sobie o niej pomyśli? Cholera, co sobie pomyślą o niej inni? Była wampirzyca z problemami? Mogli by ją nawet nazwać gorzej.
Na słowa mężczyzny nie odpowiedziała od razu, mógł pomyśleć że zasnęła, ale ruch palców w jego włosach świadczył jednak o czym innym.
- Yhy. - mruknęła. - Nie mam zamiaru nikomu mówić.
To byłoby kłopotliwe. Raz, że to była ich prywatna sprawa i raczej nikomu nic do tego, dwa jednak byli na służbie i gdyby przełożony się dowiedział byłby kłopot, ponieważ pewnie złamali niejedną zasadę. Może gdyby było to poza oświatą, moralniak byłby mniejszy. Jego słowa świadczyły też o tym, że raczej nie miał zamiaru chwalić się przeleceniem byłej wampirzycy. Na tę chwilę An jednak nie miała sił na głębsze rozważanie obecnej sytuacji, będzie na to jeszcze czas, albo zwyczajnie zamilkną, choć ciężko byłoby udawać, że nic się nie stało.
Zamknęła oczy, obejmując Navena. Była bardziej wstawiona od niego i mniej przytomna. Jej oddech zwolnił i nie przejmowała się tym, że leży naga na stole tuląc do piersi praktycznie obcego mężczyznę.

Hmm, zasnęła, no ciekawe. Alkohol i wszystko inne dawało się we znaki co więcej! Naven nie mógł pozwolić na to aby spała w tak spartańskich warunkach. Kiedy już zasnęła ten odkleił się od niej, popatrzą na nią jak Bóg ją stworzył, złożył na siebie bieliznę i kombinezon. Wytrzeźwiał i nie był zmęczony, może to lata praktyki jako żołnierz go u uodporniły na sen czy jak?.
Przeciągnął ją nogi na stół, zakrył jej kombinezonem aby nie leżała z gołymi na wierzchu wiadomo co. Może i jego pracownia nie wydawała się zbyt komfortowa to jednak miał tutaj trochę sprzętu typowo wojskowego. Podszedł do magazynku, wyjął z niego karimatę i śpiwór. Wziął pod pachę to co zdobył i ruszył do miejsca w którym spała. Nie chcąc jej budzić, pogłaskał po głowie, rozłożył karimatę, rozwinął śpiwór, wziął ją na ręce, byłą o dziwo bardzo lekka. Położył na śpiworze, zasunął ją w środku a jako poduszka posłużył wcześniej dany jej kombinezon.
Dobra, tak może spać spokojnie, jakby ktoś przyszedł czy coś ma usprawiedliwienie. Spojrzał na nią kucając obok jej głowy, uśmiechnął się do śpiącej niewiasty. Pokręcił głową, miał lekkie wyrzuty sumienia ale cóż, jak wstanie to porozmawiają na ten temat. Sam za to, poszedł do obszaru testowego.
Jakby nie przyjście nowego rekruta testował by dalej w spokoju ten nowy egzoszkielet co zabrał z pobliskiej jednostki. Cholerny prototyp jednak miał co do niego parę planów, chciał aby to coś działało!
Choć oświata posiada własne kombinezony bojowe to jednak te różnią się od egzo tym, że nie mają wsparcia dla funkcji motorycznych organizmu. Wspomaganie chodzenia, skakania czy nawet możliwość walki wręcz na poziomie wampira szlachetnego. W sumie, jeśli by dobrze przeprojektować ten wynalazek technik mógłby służyć jako skuteczna broń dla jego podopiecznej. Właśnie wpadł na pomysł co mógłby z tym zrobić, jednak najpierw musi policzyć, pokalibrować i zrozumieć zasadę działania oraz w późniejszych etapach dokonać pomiarów tego urządzenia. Oparł się o szybę, na przeciwko niego leżała Anais, za szybą, obok biurek, spoglądał to raz na ekran i na nią.

Zasnęła, zdecydowanie zasnęła. Zmęczenie i alkohol dały się we znaki. Zasnęła dość mocno, więc nie bardzo reagowała na przeniesienie, poza niewyraźnymi pomrukami, zaraz potem leżała już spokojnie, jedynie od czasu do czasu się wiercąc i pomrukując, jakby jakiś sen ją męczył. Ile tak spała? Nie byłaby w stanie odpowiedzieć, ale gdy w końcu otworzyła oczy, pierwsze co ją uderzyło to ból głowy. Zaraz potem zastanowiło ją to, gdzie się znajduje i dlaczego jest w... no własnie w czym? Mruknęła, wyjmując rce ze śpiwora i łapiąc się za głowę.
- Boże drogi i wszyscy święci... - mruknęła, unosząc się i stwierdzając, że jest naga. - Szlag...
Przetarła oczy, wyraźnie zaspana i zdezorientowana. Jeszcze nie wszystko do niej dochodziło, choć powoli wspomnienia zaczęły napływać, a wraz z nimi przerażenie. Potrząsnęła głową, próbując się dobudzić i odgarnęła włosy z twarzy, które były obecnie w kompletnym nieładzie. Rozejrzała się wokół, siadając i jednocześnie przyciskając do ciała śpiwór.
- Naven? - spojrzała na mężczyznę, a jej oczy zrobiły się wielkie jak spodki.
Zaraz też zaczęła szukać swojej bielizny, która kilka godzin wcześniej została rozrzucona. Jęknęła.
- Moja głowa... Co ja...?
Myśli jej się nie bardzo układały, z każdą chwilą jednak przypominała sobie więcej i to wcale nie były wesołe myśli. Wpakowała się w kłopoty i to już pierwszego dnia szkolenia, nie ma to jak robienie dobrego wrażenia.

Cóż, patrząc na tabelki i wykresy na ścianie nie dało się nie zauważyć, że coś zaczęło się ruszać w śpiworze. O proszę, księżniczka wstała, pewnie kac moralny i kac normalny dawały sobie w znaki . Chyba była troszkę zawstydzona, komora testów miała wewnątrz głośniki i mikrofony aby obierać i nadawać sygnały do reszty pomieszczeń.
-Witam śpioszku, ułatwię Ci zadanie.
No po pierwsze to Naven był dżentelmenem, więc pstryknął przycisk na klawiaturze którą miał w ręku i szkło zrobiło się mleczne. Chciał jej oszczędzić wstydu którego i tak już doznała budząc się nago.
Sam wpatrywał się w ciekłokrystaliczne monitory na szybach, dalej obliczenia i symulacje mu nie pasowały. Czegoś brakowało w tym egzoszkielecie, zastanawiał się aby nie poprosić jednego z inżynierów co pracował przy budowie kombinezonów oświaty aby mu pomógł to dostroić. Cóż.
-Jak się ubierzesz, zapraszam do mnie.
Z głośników wydobyła się komenda, ciekawe jak zareaguje. Na razie był spokojny, jak przyjdzie to sobie wyjaśnią co tu zaszło, w sumie nie chciał po sobie dawać znać, że przejmuje się to sytuację, może to będzie dala niej lepiej? może świadomość, że z tego wszystkiego on nie będzie brał jakiś konsekwencji? jedno jest pewne, na pewno nie będzie taryfy ulgowej, choć starego dziadka kusiło nagle wyłączyć zaćmienie szyb i zobaczyć ponownie jej nagi tyłek ale tego nie zrobi. Jeszcze ucieknie czy jak?

Miała nieciekawą pobudkę, do tego była mocno zakłopotana. Pewność siebie sprzed kilku godzin się ulotniła, a może po prostu An była jeszcze zbyt zdezorientowana i zaspana, by ogarniać sytuację. Do tego kac ją męczył i głowa jej pękała z bólu. Zerknęła na mężczyznę, który znajdował się za szybą, ale było go słychać. Po chwili szyba zrobiła się biła i już przestała widzieć Navena.
- Och...
Nie ma co, nie spodziewała się tego, jak również faktu, ze najwyraźniej łowca podszedł co całej sytuacji dość lekko i jeszcze chciał jej kilka spraw ułatwić. Nie czekała długo, tylko wygramoliła się ze śpiwora i naga oraz bosa pomaszerowała w poszukiwaniu bielizny. Podłoga była strasznie zimna, dlatego robiła to dość szybko, omal się nie przewracając. Zaraz potem wróciła do śpiwora, gdzie był kombinezon. Wbiła się w niego zapinając pod samą szyję. Nadal było jej chłodno, ale lada moment jej ciało powinno odzyskać równowagę termiczną.
Zawahała się. Choć w głowie jej huczało, doskonale pamiętała ostatnie zdarzenia, poza niewielkimi lukami. Wyluzowane podejście mężczyzny było dla niej niejednoznaczne, a sama poniekąd miała ochotę walnąć się w łeb. Nie żeby żałowała samego czynu, ale sytuacja, okoliczności, ich status, jak również miejsce... to już był problem. Odetchnęła i podeszła sztywnym krokiem, wchodząc zaraz do pomieszczenia i zamykając za sobą drzwi. Stanęła teraz twarzą w twarz z Navenem. Przede wszystkim obawiała się jego reakcji i nastawienia. A nuż, będzie chciał ją odesłać?
- Emm... spałeś w ogóle? - głupie pytanie, ale w sumie nie wiedziała, co powiedzieć, a od czegoś trzeba było zacząć.
Mentalnie przygotowywała się na jakiś wykład, reprymendę, albo cokolwiek innego. W każdym razie, na nic miłego. Jego lekkie podejście i ton głosu mogły być tylko fasadą, a nie czymś rzeczywistym. Patrząc na niego, nie mogła sobie nie przypomnieć tego, co zrobili.

Odłożył na bok klawiaturę, spojrzał na zmieszanego rekruta. Chyba miała strasznego kaca moralnego. W sumie on tez miał, ale nie tak dużego. Po prostu byli tylko ludźmi, ona miała ochotę na to i on cóż, tak się stało, nie da się tego odwrócić. Przecież nie są małymi dziećmi co nie? Są dorośli, nie miał zamiaru koniec końców się na niej wyżywać, to by mogło źle wpłynąć na jej moralne i nawet na jego bo co to za kara, żadna, chwila zapomnienia miała obrobić się w masakryczną karę? to nie te czasy.
-Nie.-odparł uśmiechnięty jak zawsze.-Nie byłem śpiący, chciałem trochę popracować.
Odparł krótko, obiekt testowy przy jej wejściu znowu zrobił się przezroczysty jak wcześniej. Miała kaca moralnego, nie był też tytanem aby ją karać. W sumie to co zamierzał zrobić nie miało się nijak do kary. Spojrzał swoimi krwistoczerwonymi oczami w jej błękit.
-Jeśli się, źle czujesz albo masz jakieś pytania to powiedz.-pogłaskał ją po głowę-Nie jestem tyranem, nie mam zamiaru Ciebie karać czy dawać Ci jakaś nauczkę na przyszłość. Było, minęło nie cofniemy czasu.
Uśmiechnął się serdecznie do niej.
-Sprawdź czy masz przy sobie wyposażenie dla pewności, bo chyba nie masz jeszcze tego odruchu.
Tak naprawdę przewidywał dla niej tylko trening strzelecki, niech pójdzie, postrzela on poobserwuje z którego z monitora.
Tak Tak Naven tez musiał pracować nie wcale ciężej niż reszta łowców. Tutaj walczył z technologią taka sytuacji. Może to ona ucieknie?
Taka myśl przyszła mu do głowy, w sumie to co było wcześniej nie było takie złe, w sumie szkoda tylko, że nie było tego dobrego miejsca. Jakieś łóżko czy coś, chyba pomyśli o tym bo w sumie czemu by tu nie nocować, przestrzeni dużo, broń pod ręką. Tylko od braku okien można ześwirować. Trochę to pogięte ale cóż, takie prawo. Czekał na jej jakieś reakcje, może się otworzy i powie coś więcej. W sumie to miał ochotę ją przytulić, pogłaskać po głowie, ogrzać swoim ciałem i powiedzieć. Nic się nie stało, będzie dobrze. Jednak nie mógł tego zrobić z jednej prostej przyczyny. Był jej przełożonym i tak nagięli wystarczająco zasady. Jeśli to by nie było w tym budynku tylko gdzieś indziej. Może by to inaczej wyglądało? inaczej by się zachował? cholera go wie.

Była zakłopotana i nie umiała tego ukryć, ale głównie dlatego, że nie wiedziała co z tego wyjdzie i jakie konsekwencje za to poniesie. Fakt faktem, byli dorośli, ale miejsce pracy i relacja ich łącząca nie były sprzyjające innym aspektom. Gdyby miała powiedzieć szerze, to nie żałowała, oboje wynieśli z tego sporo przyjemności, o co przecież miało chodzić. Choć to, że było to pod wpływem nietrzeźwości to już inna kwestia. Może po prostu potrzebowali zachęty. Miała kaca moralnego, ale wolała ostrożnie wybadać sytuację.
Słuchała więc, a gdy pogłaskał ją po głowie, aż ją ścięło w żołądku, co jednak nie miało nic wspólnego z odruchem wymiotnym i było wręcz przyjemnym uczuciem. Naven podszedł do tej sytuacji na luzie, nie wydawał się zakłopotany i nie wyglądał na takiego, co miałby żałować.
- Nie... to znaczy... - zagryzła wargę, ale powoli spięcie z niej schodziło. - Wiem, że to nie było zbyt właściwe, ale... nie żałuję. - uśmiechnęła się słabo, jakby chcąc dać znać, że ich chwile zapomnienia były naprawdę czymś dobrym. - Poza faktem, że głowa mi pęka.
O tak. Raczej miała sporą tolerancję na alkohol, ale wypijając tą samą ilość co mężczyzna, a będąc zdecydowanie drobniejszej postury, wypity trunek podziałał na nią mocniej niż w jego przypadku. Zaczęła się klepać po kombinezonie sprawdzając czy wszystko ma, ale chyba ostatniej nocy (?) po wrzuceniu ubrania niczego nie straciła po drodze. Skinęła głową, że chyba wszystko jest na miejscu i wzięła wdech, prostując się i patrząc mu prosto w oczy.
- Nie żałuje, choć to nie było właściwe, ale czy ty... czy żałujesz?
Podeszła krok bliżej unosząc głowę. Był zdecydowanie wyższy od niej, więc siłą rzeczy patrzyła na niego z dołu. Zacisnęła usta. Temat był kłopotliwy, ale po ostatnim chyba wypadałoby pewne kwestie wyjaśnić do końca, zamiast kisić się w niepewności milczeniu, albo unikając tematu i udając, że nic się nie wydarzyło. Był jej przełożonym, to prawda, znajdowała się niżej w hierarchii, ale obecnie nie o to tu chodziło, nie o relacje służbowe. Jeżeli mieli współpracować, to dobrze wiedzieć na czym się stoi. Zdecydowanie przekroczyli pewne granice, przez co zmieniła się nieco perspektywa.