Strych

Wampir po zaparkowaniu samochodu niedaleko akademii poszedł szukać Clarie, jednakże miał małe przeczucie, że pewnie znajdzie gdzieś na terenie szkoły. Pamiętał, że siostry chodzą raczej tutaj gdzie on kiedyś więc ruszył do przodu. Gdy wszedł do budynku rozejrzał się czy nikogo nie ma ale było pusto. Ruszył dalej przed siebie idąc po schodach na pierwsze piętro kierując w stronę strychu bo kiedyś też w wieku sióstr chował się żeby przemyśleć swoje problemy, a głównie śmierć rodziców która go niestety spotkała w swoim życiu. Niestety nie dzielił się zbytnio tą informacją, a nawet wcale tego nie robił bo nie chciał, zresztą kogo by to obchodziło jego problemy. Westchnął cicho żeby nikt nie usłyszał jego głosu. Przymrużył ślepia rozglądając się idąc cały czas. Z drugiej strony może wspominać dawne czasy dlatego rozglądał się na różne strony. Po pewnym czasie poczuł czyjąś woń niby była bardzo mu znajoma. Po chwili zobaczył w kącie dziewczynę, więc zbliżył się widząc jakby zasypiała w tym miejscu.

Białowłosa słuchała w ciszy muzyki, w końcu się rozluźniając jednak nie na długo, ponieważ po chwili poczuła bardzo znajomy jej zapach, zapach kogoś, kogo kochała. Otworzyła nagle szeroko oczy, podnosząc się szybko z ziemi tuż po tym, jak zauważyła, że to naprawdę był jej ukochany.
- Taka - Uśmiechnęła się smutno - Tęskniłam - mruknęła lekko pod nosem. Pierwszy raz powiedziała to szczerze. Po jej policzku spłynęło parę łez, a ta powolnym krokiem podeszła do niego. Zacisnęła delikatnie rękę na torbie, spuszczając głowę. Czuła się źle, bo wiedziała, że ten pewnie się martwił. Stanęła delikatnie na palcach, muskając jego usta swoimi. Bała się tego, co zrobiła. Nie wiedziała, jak on na to zareaguje. Spojrzała w jego oczy, jednak to w jej oczach dało się ujrzeć teraz strach oraz smutek.

Taka wiedział doskonale, że Arie tu ukryje się bo to jedyna kryjówka w której mogłaby czuć bezpiecznie ale czy na pewno? Po tym co było z tamtym wampirem to można mieć wątpliwości co raz bardziej. W danym momencie usłyszał znajomy głos, tak o była Arie na sto procent.
- Arie, w końcu Cię znalazłem - rzekł zmartwionym głosem do niej. Miał już nadzieję, że nie będzie uciekała po raz enty, bo niedługo przez szukanie dostanie zawału ale moment zawału nie może dostać bo serce mu nie bije, westchnął myśląc dość głupio nad błachostką.
- Tęskniłem też za Tobą - odparł krótko odwzajemniając tymi samymi słowami. Widział smutek dziewczyny, więc torbę odłożył na ziemi żeby nie wysypała się butelka z wodą i drugim płaszczem specjalnie dla Arie żeby mogła ukryć swoje ciało przed promieniami słonecznymi i jak upałem.W danym momencie był zaskoczony jak Arie go pocalowała w usta, tego nie przewidział takiej sytuacji. Jednakże coś musiało w nim stać, że odwzajemnił pocałunek jej. Potem spojrzał się w dziewczynie oczy i przytulił ją do siebie.
- Mam nadzieję, że nie uciekniesz nigdy więcej. Jeśli naprawdę coś Cię gryzie, to mów prosto z mostu zawsze Cię wysłucham i doradzę - rzekł krótko nie puszczając z ramion Arie.

- Nigdy więcej nie ucieknę, obiecuje - szepnęła przez łzy. Strasznie za nim tęskniła, tak naprawdę to nie potrafiła bez niego żyć. Za bardzo go kochała. Pierwszy raz darzyła kogoś tak mocnym uczuciem. Stanęła delikatnie na palcach, ponownie składając delikatny pocałunek na ustach starszego.
- Wracajmy do domu - Szepnęła smutno przy jego uszku. Dawno tam nie była. Jednak wiedziała, że więcej nie chce stamtąd uciekać, przynajmniej nie bez niego. Chciała być z nim do śmierci, nieważne co by się działo. Spojrzała w jego oczy swoimi szkarłatnymi oczami.
- Właśnie... ja... ciebie kocham Takanori - Powiedziała cicho, spuszczając w tym momencie głowę. Mimo że bała się jego reakcji, to wiedziała, że ten będzie z nią na zawsze, do dnia jej śmierci. Wiedziała, że ten odda za nią życie, tak samo, jak ona za niego.
- Przepraszam jeszcze za wszystkie kłopoty, które ci sprawiłam, nie chciałam narażać cię na niebezpieczeństwo - Mruknęła cicho, wtulając się w starszego.
- Chce być teraz tylko z tobą, żyć w spokoju. - dodała po chwili.

Takanori wysłuchał słów Arie wtedy usłyszał słowa że nie ucieknie, no ile słyszał od niej to, ale zaufa jej tym razem bo może faktycznie przemyślała swoją decyzję raz a porządnie. Nie zdawał sobie sprawy, że Arie mogła zakochać się w nim. On zaczynał też czuć coś do Arie, jednakże nie wiedział co to za uczucie mu towarzyszyło od tamtego momentu. Spokojnie spojrzał się na nią.
- Dobrze, ale proszę wypij wodę bo jesteś rozpalona, a na zewnątrz panuje straszny upał nie chcę żebyś zemdlała mi podczas jazdy do domu - odpowiedział dbając o jej zdrowie. Gdy wręczył butelkę z zimną wodą rozkręcona, mógł podnieść ponownie torebkę plastikową i wyciągnął płaszcz idealny w jej rozmiarze, akurat zachował ze swoich starych lat. Nie wiedział że miał jeszcze w szafie starej gdzie chował takie rzeczy jako pamiątki ale ona była w dobrym stanie więc jej da w prezencie. Po usłyszeniu jej wyznania wtedy zrozumiał jedno, to co czuje do niej jest tym samym. Uśmiechnął się na jej słowa, aż miło mu zrobiło na samą myśl że posiada osobę która go kocha.
- Ja Ciebie Też Kocham Arie - odparł krótko wtedy narzucił jej płaszcz na plecy, żeby potem mogła go zapiąć.
- To dla Ciebie jest płaszczyk, żebyś nie musiała czuć pieczących promieni. Nie przepuszcza ich więc możesz śmiało w tym poruszać się. - rzekł krótko. W danym momencie usłyszał kolejne przeprosiny od wampirzycy wtedy pogłaskał delikatnie po jej włosach ręką.
- Nic się nie stało, pamiętaj że nigdy Cię nie zostawię nawet jeśli by niebezpieczeństwo groziło Tobie - odparł szczerze, naprawdę nie chciał stracić ukochanej osoby. Przytulił ją do siebie, a potem pocałował ją delikatnie w usta z uczuciem.
- Ja z Tobą też - odpowiedział krótko do niej.

- Dziękuję - powiedziała słabo, ubierając płaszcz. Następnie wzięła butelkę wody od ukochanego. Zamknęła oczy i wzięła łyka wody. Miała świadomość, że przez upał w każdej chwili mogła stracić przytomność, a i tak była wystarczająco osłabiona. Wypiła jeszcze parę łyków, po czym spojrzała w ciszy na ojczyma. Pamiętała swoją obietnicę, jednak przypomniała sobie o siostrze, więc poprawiła płaszcz, po czym pocałowała wujka.
- Pójdę poszukać Yami, zobaczymy się w domu - Mruknęła przy jego uszku, po czym skierowała się w stronę wyjścia. Przetarła oczy i spojrzała ostatni raz na wujka. Zeszła na dół, po czym wyszła z budynku szkoły.


Z/T