Isao

Kod:

Siema stary wyjadaczu majtów antygwałtów. Nadal trzymasz się swojego celibatu czy już sobie troszkę popuściłeś pas? Ale do rzeczy, brachu. Słyszałem, że Agnes wróciła ze swoim synalkiem. Może by go do nas capnąć i spróbować na nowo z zespołem? O ile przestaniemy się na siebie fochać jak panienki.
Twój zajebisty kuzyn.

Kod:

Widzisz, na starość umiem zaskakiwać i to nie tylko Ciebie. Ach, po staremu, czyli wciąż mogę Ci podrzucać pornole i Ci dokuczać. Zajebista sprawa, aż mam ochotę Cię upić. Spokojnie, obiecuję nie dobierać się do Twojego tyłka! W końcu zdecydowanie wolę kobiety...
Co do zespołu, to dla zwykłej zabawy o tym pomyślałem. Dobrze nam było razem (kij, że do pedalsko brzmi) i mieliśmy masę wspomnień, a także miałem lepsze powodzenie u lasek, cóż poradzić.
Wydaje mi się, że nieźle sobie radzi na perkusji. Zresztą skontaktuje się z nim, to Ci wszystko przekażę. No i mam nadzieję, że Twój głosik nadal sprawny.
Więc następnym razem wal śmiało. Wiesz, że umie ciężko z jakimikolwiek "przeprosinami". Taaa, możesz uznać, że to właśnie zrobiłem.

Kod:

Te, panie chodzący Pas Cnoty, Lars zgodził się, aby z nami grać. Powiedział, że jak mu postawimy obiad, to zagra nam nawet na lampie. Ja nie wiem jak on chce na czymś takim grać, ale w to nie wnikam. Uznałem, że to za dowcip, fajnie nie? A teraz, trzeba ustalić spotkanie i to jak najszybciej, ciepła kluseczko, bo nam wystygniesz całkowicie. Choć w sumie mogę Cię rozgrzać [XD]

Kod:

No widzisz jaki szybki potrafię być. Nic tylko brać! Nigdy tego nie wybaczysz? Fochasz się jak panienka, mój drogi kuzynku. Przynajmniej był ubaw po pachy. Żałuj, że nie widziałeś wtedy swojej miny! Jebnąłbyś sam, razem z nami, ze śmiechu. Ach, to były czasy.
Nie wiem jak dobrze umie grać. To się okaże na próbie. Ja dziś także jestem zajęty.

Marcus napisał:Burmistrz by zachować swoje dobre imię, będzie tuszował morderstwa. Nie myśl że się poddałem. Zmieniłem tylko zasady swojej organizacji. Niech o nas zapomną, a może i tak samo stanie się z wampirami.

Marcus napisał:Nawzajem.

Marcus napisał:Jeżeli Madeline będzie u Ciebie i jesteś w stanie to pilnuj jej, chroń a nawet wyjedź z nią do innego kraju. Dla jej bezpieczeństwa.

Marcus napisał:Sam nie wiem dokładnie, ale nie jest ciekawie. Zakładam że Burmistrz poszukuje kogoś od nas a Mad wie o tej osobie. Pomóc możesz opiekując się nią i chroniąc, skoro ja nie mogę tego zrobić. Nie zawiedź mnie.

W jej niedużej torebce rozległo się charakterystyczne bzyczenie. Kobieta miała wyciszony telefon, ale wibracje i tak doskonale dawały znać o nowym połączeniu. Wygrzebała telefon z bocznej kieszonki i zerknęła na ekran, przyjrzała się nieznanemu numerowi i uniosła nieco brwi. Późna była już godzina i była zadziwiona tym połączeniem, ale odebrała.
-Tak słucham?
Zamilkła słysząc głos Isao, odsunęła od siebie telefon i jeszcze raz zerknęła na ekran nieco zdziwiona tym, że nie zna tego numeru.
-Noo hej. Jestem u rodzinki... a stało się coś?
Nikt przy niej obcy, niebezpieczny (no powiedźmy) czy też podejrzany się nie znajdował.


Z pewnością go to zestresowało, pewnie jakby Banshee miała tego świadomość nic, a nic by się nie dziwiła, ale nie miała i tak to już w tym życiu bywa. I racja przez telefon ciężko pewne rzeczy wyczuć, więc tkwiła w tej swojej błogiej nieświadomości. Coś jej jednak w tym wszystkim nie pasowało. 
-Ja też, ale jeszcze trochę tu zostanę.
Poinformowała go o swoich planach, kiedy jednak usłyszała wzmiankę o jego nowym numerze zdziwiła się. 
-A to dlaczego? Czyżby fanki odkryły kontakt do Ciebie nie dają chwili wytchnienia?
Spięła się nieco, zaniepokoiła, ale starała sobie to w jakiś racjonalny, wesoły sposób wytłumaczyć, nawet przez myśl jej nie przeszło, że mogło stać mu się coś tak potwornego i tylko dlatego bo to właśnie ona była słabym punktem w jego życiu. 
-Tak. Pewnie, że zadzwonię, ale na pewno wszystko gra?
Drążyła temat, musiała mieć pewność.


Jego to cieszyło, a ją to pewnie zasmuci i zezłości jak, albo raczej o ile wyjdzie to wszystko na jaw. Pewnie tak będzie prędzej czy później, tego się ta nie da po prostu ukryć, ale niech będzie. W tej chwili nawet bladego pojęcia nie miała. 
-Widzę, że się gdzieś włóczysz. Może zostawiłeś go u któregoś z chłopaków z kapeli?
Nasunął się jej właśnie taki pomysł, ale też długo tego tematu nie drążyła. Skoro zgubił to tak też pewnie było, wierzyła mu. I teraz to już oboje mają swoje małe kłamstewka na sumieniu. Kobieta zmarszczyła brwi, coś niezbyt wesoły był jego śmiech, ale pewnie telefon zniekształca jego głos. Dopóki go nie zobaczy to się nie przekona o tym jak jest naprawdę. 
-Pewnie, że możesz. Nikt Ci tego przecież niezabrania.
Naburmuszyła się nieco, co chyba było i tak słychać.
-Skoro Ci tak nudno to może popracujesz nad jakimś tekstem nowym, albo muzyką?
Zawsze to jakieś zajęcie, co może choć trochę pomoże mu jakoś zająć wolny czas. 


Tak skłamała i to jeszcze jako pierwsza i pewnie nigdy się mu do tego nie przyzna, ale raczej wątpliwa sprawa, że wyjdzie to w jakiś sposób na jaw. W każdym bądź razie jest to mniej prawdopodobne niż sytuacja w jakiej znalazł się Isao. Dobrze można zrozumieć te wszystkie męskie dumy i tak dalej, ale skoro był z nią to wszelkie troski powinien z nią dzielić, zwłaszcza kiedy coś działo się z jej powodu. To jednak będzie temat do dyskusji jeżeli Is nie poćwiczy przed lustrem swojego kłamstewka. 
-No tak możliwe, ale dobrze, że mnie o tym informujesz.
Może rzec, że było to coś w jego stylu, więc już przyjęła to ze spokojem i bez podejrzeń. 
-Postaram się, ale jeszcze trochę musisz wytrzymać.
Pewnie jak tylko go zobaczy od razu napoi go swoją krwią, a on nie będzie miał nic do gadania. Chyba, że jakimś cudem doprowadzi się do stanu najedzenia co było bardzo wątpliwą sprawą. A kiedy będzie podawać mu życiodajny, szkarłatny płyn do picia będzie musiał się jej ładnie wytłumaczyć. Żegnał się z nią, kiedy ona czuła taki niedosyt i chciała go słuchać i słuchać. 
-Isao...
Zaczęła aby go powstrzymać przed rozłączeniem się kiedy on dopowiedział słowa, które sprawiły, że zmiękła jeszcze bardziej. Na jej ustach zagościł ciepły uśmiech.
-Wiem, ja Ciebie też.
I miała nadzieję, że wiedział o tym, że był dla niej ważny i, że będzie przy nim niezależnie od tego co się w życiu dzieje i w co się wplącze. 
-Wiesz, że niezależnie do tego co się dzieje będę przy tobie.
Dorzuciła te słowa czując jak znów coś ją niepokoi, takie dziwne uczucie nie wiadomo skąd, tak nagle trafia i nie chce odejść. 


Pożyjemy zobaczymy. Jednak chyba racja, aby prawda długo na jaw nie wyszła. Bo może wyjść z tego na prawdę ciekawa, ale napięta sytuacja. 
Prawda jest taka, że jest uparciuchem i jest to strasznie wkurzające, wszystko sam i sam. Bananowi będzie przykro, że Isao jest taki samowystarczalny. 
-To bardzo dobrze.
Cóż co do krwi to, właśnie ten jego głód może go w jakiś sposób zdradzić, ale na to jeszcze jest czas. Wiele się może zdarzyć do czasu ich spotkania. I pewnie, że chciała go zatrzymać, lubiła z nim rozmawiać 
-Wiem, wiem. Ale u mnie jest wszystko dobrze.
Coś tam może podejrzewała, choć podstaw nie miała, to raczej takie przeczucie. 
-Oj przestań, ale jak chcesz kończyć rozmowę no to dobra, jakoś to przeżyje.


Dobra, niech sobie będzie uparty, a proszę bardzo, ale jeszcze mun to bokiem wyjdzie. Sam się o tym przekona i poczuje na własnej skórze. Chyba, że na prawdę jakimś cudem uda mu się to wszystko zataić prze swoją kobitką.
-Pewnie! Doskonale wiesz jaka jestem i będę Cię podpuszczać, zawsze i wszędzie.
Przytaknęła mu śmiejąc się cicho pod nosem. A skoro miała na niego tak zbawienny wpływ przez telefon, miała zamiar podziałać na niego jeszcze lepiej i bardziej osobiście.
-To dobry pomysł, ale...
Zgodziła się, rodzinę należy odwiedzać z tym, że teraz to ona miała inny plan.
-Nie teraz... Jestem już w drodze do Ciebie.
A proszę bardzo będzie miał okazję się nią zaopiekować, a ponad to popisać się swoimi aktorskimi umiejętnościami. 


Już niedługo się o tym przekonamy. Jego reakcja na to, że Banshee ma do niego wpaść zaniepokoiła ją i to bardzo. Coś kombinował, coś jej nie pasowało. 
-Ok,  to na chwilkę, dam Ci buziaka i pójdę do siebie.
Naburmuszyła się, ale odpuściła nieco, nie chciał to nie.
-Mam po drodze, więc nic mnie nie zbawi jak podejdę do Ciebie. Możesz się przecież chwilę wstrzymać. Będę za dosłownie dziesięć minut.
Po tych słowach rozłączyła się, nie czekając już na jego wymówki. Była nieco zdenerwowana, nie podobało jej się zachowanie blondyna. 

Kod:

Isek, Ty mordo dziewicza, wyjeżdżam na jakiś czas. Jadę na poligon wojskowy. Więc musimy przełożyć nasze próby do mojego powrotu. Pozdrów Banshee ode mnie.

Kod:

Nie wiem. Tak mi wpadło do łba. Na starość odpierdalam masę głupot. Swoją drogą, zostaniesz znów wujaszkiem. Cieszysz się Dziewico, co? Zadzwoń do Take, będę wdzięczny, ja siedzę już w samolocie. Trzymaj się stary.

Marcus napisał:Za kilka godzin udaj się do świątyni Ryoan-ji. Tam będzie czekała na Ciebie broń. I jeszcze jedno. Nikomu ani słowa kto Ci broń załatwił. Po prostu ją znalazłeś lub zabrałeś pokonanemu łowcy. Jeżeli się wygadasz, mogę mieć przez to problemy. Rozumiemy się?

Kod:

Nie mogłam Cię znaleźć w klubie. Impreza się skończyła więc i jak się zmyłam. Myślałam, że wyjdziemy razem, ale jak widzę wolisz wszystko robić sam. ;)

Kod:

Przestałbyś się ciągle tymi ludźmi przejmować. Może wówczas to fatum przestałoby ciążyć nad Tobą. Skoro głupia dziewucha się zraniła to widać C H C I A Ł A być pożarta.

Kod:

Kochanie, daj innym żyć własnym życiem. Mają ochotę być gryzieni to świetnie, przynajmniej choć jeden wampir nie będzie w tym momencie polować. ;) Powinieneś być z tego zadowolony bo to w końcu plus, czyż nie? :D Jestem w drodze do Enklawy, muszę odwieźć Gabriela.

Kod:

Postaram się wrócić, choć wątpię, że Tobie się uda szybko stamtąd wyjść skoro jesteś tam zamknięty. Właściwie,przepraszam bardzo ta zraniona dziewczyna się z Tobą tam zamknęła? ;o

Kod:

To może powiesz ładnie pani Omitsu, że masz już plany i żeby Cię wypuściła? W sumie miło by było z jej strony.

Kod:

Nastąpiła mała zmiana planów. Wrócę do domu później, muszę coś pilnego załatwić.

Kod:

Oczywiście. Jesteś w domu? Czy gdzieś na mieście się zgubiłeś?

Kod:

Kilka pięter wyżej znajduje się mój apartament, spotkajmy się tam, co Ty na to? Nie zgubisz się ;) [podała mu piętro i numer mieszkanka]. Chyba, że wolisz miasto.

Kod:

Będę gdzieś tak za półgodzinki.