Pokój Dzienny - Salon II - Parter

Teraz dopiero zaczyna się prawdziwa rola Red'a, tamto wszystko to były ledwo lekki pieszczoty, drobne znęcanie się, pokazywanie kto tu dominuje, miało tylko pokazać drugiemu wampirowi, że nie ważne co zrobi, Red i tak będzie dalej kontynuować. Podniósł się na obie stopy, wpatrując w Fabia swoimi szkarłatnymi ślepiami z góry. Stopą przycisnął go do siedziska, rozpinając powoli spodnie, już chciał je z siebie zsunąć, rozebrać się do końca, ale tylko oblizał lubieżnie usta. - Nie, nie zasłużyłeś jeszcze. - rzekł do Fabia, przesuwając stopą po całej klatce piersiowej, najmocniej poruszając w okolicy sutków chłopaka. Teraz dopiero czuł się jak w swoim prawdziwym żywiole, jak podczas robienia czegoś co właściwie utrzymywało go przy życiu. Poniekąd mu to brakowało, nie zawsze w końcu mógł zaspokoić swoje prymitywne potrzeby, chociaż... Teraz pewnie nie będzie miał takiego problemu. Stopę zsuwał powoli w dół, zahaczając nią o krawędź spodni Fioletowego.
- Teraz to dopiero się zaczyna... - wyszeptał cicho, przykucając nad kroczem wampirka. Dłonią sięgnął do krawędzie spodni, sprawnie rozpinając je niemal niewyczuwalnie. Chyba dobrym stwierdzeniem jest tu „praktyka czyni mistrza”, nieprawdaż? Zanim zabrał się do swojej roboty, pochylił się bliżej wampira, spoglądając mu prosto w oczy. - Lepiej żebyś swoimi piskami nie obudził Ereba, bo sprawię, że nie będzie już tak przyjemnie, jak być może. - szepnął do niego z niezwykła powagą, po czym znów odsunął się, łapiąc za krocze wampira. Na nieszczęście ta obietnica był prawdziwa, oczywiście na nieszczęście Fabia, bo Red będzie mógł tylko ze wszystkim iść mocniej. Zacisnął jeszcze mocniej dłoń na kroczu, ugniatając je, drażniąc każdym ruchem, obniżając się czasem, by obetrzeć się lekko o nie. Niestety to uczucie nie było jeszcze na tyle odczuwalne, by mówić tu o czymkolwiek wedle Red'a.
- Wiesz co mnie denerwuje teraz? - zapytał, nie oczekując od niego nawet odpowiedzi, bo zaraz kontynuował. - Cały ubiór na tobie jest teraz denerwujący, nie interesuje mnie co masz na sobie ubrane, wszystko jest tak samo nieważne i tak samo przeszkadza. - dokończył, zsuwając nagłym ruchem bieliznę z chłopaka, odkrywając to, czym najbardziej się interesował. Na początku lekko pozaciskał dłonie na całej długości męskości, by za chwilę przycisnąć ją jak wcześniej chłopaka.
- Nie wytrzymam w tych ubraniach już... - szepnął do siebie, gdy powoli się podnosił i zsunął z siebie spodnie wraz z bokserkami, przyciskając zaraz stopą przyrodzenie chłopaka. Spojrzał się kolejny raz na niego z góry, zrzucając wszelkie ubrania jakie pozostały jeszcze na kanapie, tylko by niepotrzebnie przeszkadzały.
- Szkoda, że już skończył się burbon, ale... - uśmiechnął się sięgając po butelkę whiskey i otwierając ją. - Mamy jeszcze to. - powiedział do Fabia, łapiąc go zaraz za ramię i ciągnąc do góry, rzucając po chwili na oparcie. Sam teraz stał naprzeciw niego, dotykając kilka razy swoją męskością jego twarzy. - Chyba mi też się należy coś więcej z tego, to nie fair, że tylko tobie ma być dobrze. To teraz pij za karę. - i wylał odrobinę whiskey w okolicach mostka, by spłynęła sobie, zahaczając o każdy mięsień jaki napotkała, aż do momentu, gdy popłynęła po lekko pobudzonym przyrodzeniu Red'a. - No dalej, pij. - wręcz rozkazał, zbliżając się jeszcze bardziej do niego.

Mimo poprzedniej otwartości, Fabio zaczynał powoli budować dookoła siebie kruchą skorupę. Nie wiedział nadal czego spodziewać się po Redzie. Chłopak ma potężne doświadczenie, większe niż poprzedni partnerzy wampirka. Innymi słowy, Red jest poziomem znacznie wyżej i to było przerażające, ale zarazem wciągające.
Zarumienił się bardziej gdy Red przeszedł do spodenek. Przecież pierwszy raz będzie pokazywał swoją nagość! To było... zawstydzające. Fabio mruknął pod nosem, przez chwilę walcząc o chwilę prywatności poprzez dobranie się do jego dolnej czyści odzieży. Nie chciał tak szybko pokazywać swoich intymności! To było krępujące! Ale przegrał walkę z wampirem, będąc zmuszonym się poddać. Mimo poprzednich dotyków stopą po klatce piersiowej wampirka, to było naprawdę stresujące. Czuł jak jego mięśnie napinają się. czyżby Wampirek się przeliczył nad własnymi możliwościami?
- Nie obudzę go. Będę milczeć, nie pisnę, nie jęknę. Nie usłyszysz nic. Nie obudzę Twojego psa. - może delikatna irytacja wdała się w słowa Fabio, jednak było to całkiem naturalne. Skoro tak, nie da mu żadnej przyjemności ze słuchania jęków rozkoszy. Skoro Red tego chciał... Tak się stanie.
Gdy złapał krocze Fioletowego, ten aż zacisnął usta, odwracając łebek na bok. Wsunął zaciśnięta piąstkę do ust, walcząc z odgłosem przyjemności. Wydał jedynie z siebie niewyraźny pomruk. Zaciśnie też nogi na Czarnym i to bardziej odruchowo, w końcu chłopak dawał pobudzające rozkosze. Fabio aż zaczął twardnieć. I co dalej? Red rzekł odnośnie ubrań. Denerwowała go odzież wierzchnia? Fabio spojrzał na niego w milczeniu, zamrugawszy parę razy. Nim cokolwiek zrobił, już Red pozbył go bielizny. Odruch. Zasłonięcie się łapką. Zaś się mocno napiął, czując się okropnie! Momentalnie poczerwieniał! Lecz nadal nie piszczał. Ścisk na mieczyku był na początku lekki, jednak z chwilo zaś stał się mocny, wręcz bolesny. Fabio w końcu to delikatesik! Pogłaszcz, podmuchaj i noś!
Zresztą sam Red szybko się rozebrał. Faktycznie ubrania przeszkadzały, głównie na ciele Himury. Przecudnie zbudowany wampir. Umięśniony, wspaniały. Tak bardzo chciałby języczkiem dotykać każdego zarysu mięśnia na jego torsie. Aczkolwiek jak pozbyć się tej presji? Poczuł delikatny dreszcz jaki przeszedł przez jego ciało. Także doznał lekkiego szoku gdy chłopak nagle złapał go i rzucił nim o oparcie kanapy. Fabio złapał się mocno, wbijając nań pazurki. Patrzył z dołu na wampira dużymi oczyma. Cóż wyczyniał? Dotyk męskością rozgrzanych policzków wampirka... Fabio skrzywił się, odsuwając wampira od siebie. Nie za szybko? Niezbyt gwałtownie jak na ich pierwszy raz? Ale czy Redowi takie zachowanie się spodoba? Zresztą, zaraz wyznaczył karę fioletowemu. Rozlał po swojej klatce piersiowej whiskey, każąc za chwilę ją pić! I to z przyrodzenia! Fabio zszokowany spojrzał na chłopaka i w zemście ugryzł go mocno TAM! Co to, to nie. Nie pozwoli sobie. Trochę delikatności nie zaszkodzi jednak!

Zasyczał jedynie, czując jak drobne żeby zaciskały się na jego męskości. Kto by pomyślał, że Fioletowy się na takie coś odważy, normalnie jak nie on. Nie ma co ukrywać, zabolało trochę i uraziło dumę, lecz odpłaci się za to, nadrabiając przy tym utraconą dumę.
- Zaigrałeś z ogniem, warto Ci było? - zapytał, znów nie oczekując na jakąkolwiek odpowiedź. Pochylił się lekko nad nim, ciągnąc za brodę ku górze. - Teraz już nie będzie tak miło, jak być mogło. - szepnął z uśmiechem na twarzy. Skoro ten tak się chciał bawić, to nie ma problemu, z czystą przyjemnością sprawi, że to wszystko stanie się istnym piekłem na ziemi.
Usiadł między nogami Fabia, łapiąc jego ręce w swoją dłoń, które zaraz uniósł ku górze, przejeżdżając językiem wzdłuż szyi. Wydawało się to przyjemne? Niestety, to tylko pozory. - Wierzysz w demony? Jeśli nie, to czas, by zacząć. - szepnął do ucha, ciągnąc bardziej. Wolną dłonią uderzył dosyć mocno w bok chłopaka, niech poczuje ledwo początki tego co ma zamiar zrobić. Językiem natomiast zjechał do klatki piersiowej, na której pozostawił trzy malinki, przy których robieniu dosyć się wysilił, co mogło zostać zauważone przez mocne ślady. Jedna na wysokości mostka, kolejne dwie nad lewym i prawym sutkiem. - Zobacz jaki ładny trójkąt będziesz miał. - rzekł do niego, przejeżdżając językiem tym razem po sutku. - Przyjemne, nieprawdaż? Szkoda, że już tak przyjemnie nie będzie. - i zacisnął na początku lekko zęby na sutku, z każdą sekundą zaciskając coraz mocniej i mocniej, po czym puszczając, by znowu polizać i zacząć od nowa. Kiedy znudził mu się jeden, ruszył do drugiego, robiąc dokładnie to samo co przy poprzednim.
Na dole jednak też nie planował pozostać bierny, w końcu w tym miejscu planował najwięcej. Na początku tylko ściskał dłoń na przyrodzeniu, wręcz dusił je. Znęcał się, wbijał paznokcie, ciągnął za skórę, robił wszystko by tylko uwyraźnić ból. Z czasem zaczął zsuwać swoją dłoń coraz mocniej i mocniej, ciągnąc tym samym skórę do wręcz samych granic o ile nie mocniej.
- Czujesz jak to jest? - zapytał, wbijając się znów w jego usta, lecz zaraz przerwał. - Sprawię, że będzie jeszcze gorzej i gorzej. - dodał, uśmiechając się zadowolonym. Już się skończył początek, teraz będzie iść coraz dalej i dalej. Nie minęła sekunda, a on nagłym ruchem rzucił znów chłopakiem na kanapę. Zaraz po tym złapał za nogę, by unieść je i rozłożyć. Nie chciało mu się zmieniać co chwilę pozycji, więc w taki sposób mógł mieć wgląd na obie rzeczy, które go interesowały. - I co teraz tu mogę zrobić? - zapytał się sam siebie. Zsunął jedną z rąk do tyłów wampira, by wsunąć w nią nagłym ruchem cały palec. Nie miał już żadnych zahamowań, teraz już kompletnie skończyły się złote czasy.
- Podoba Ci się, prawda? - zapytał, spluwając na jego męskość. Ułożył sobie obie nogi na ramionach, by nie musiał ich trzymać, a że już miał dostęp do wszystkiego co chciał, to mógł się bawić, a bawić. Wolna dłoń znów zacisnęła się na męskości, ściskając niemal od razu całą siłą, przyciskając zarazem do ciała. Zostawił ją w takim stanie, przyciśniętą swoją dłonią, poruszając od czasu do czasu nagłym, mocnym ruchem. Druga dłoń, a raczej palec, który powoli rozpychał jego wnętrze wcale nie był gorszy, również poruszał się nagle, wyciągając nagle go, by zaraz znów wbić się. - A może wolisz pominąć pierwszy i drugi poziom, przechodząc od razu do trzeciego? - zapytał, wbijając zaraz pozostałe dwa palce. Jaka szkoda, że nie miał niczego do sprawienia, by wszystko mniej bolało, doprawdy jaka szkoda. Tylko przyspieszał poruszanie się palcami, wyciąganie ich i ponowne wpychanie. Dopiero po dobrych kilkunastu minutach, gdy już otwór zaczerwieniał całkowicie dookoła postanowił przestać, przynajmniej na razie.
- I co, warto było się zaczynać? - zapytał, odsuwając się lekko od niego, by liznąć lekko jądra, przygryzając je po chwili. Teraz zajmie się tą częścią, znudziły go póki co tyły. - Jesteś teraz na mojej łasce, nie masz już co próbować, bo będzie tylko gorzej. - powiedział, unosząc na chwilę swoje dzikie, szkarłatne spojrzenie. W tym momencie złapał w objęcie swoich ustach całe przyrodzenie, zaczynając od ugryzienia o sile odrobinę większej od tego co zostało mu dane. Uśmiechnął się z satysfakcją na twarzy, lecz nie zaprzestał na tym jednym ugryzieniu. Pozostawiał kolejne, tak samo silne na całej długości, jedyna przyjemność jaka tu była to lekkie ruchy ustami i przerwa między ugryzieniami. Na chwilę wypuścił go z ust, by złapać powietrza. - I tak wiem, że wciąż się podniecasz, wciąż pożądasz, teraz jestem twoim bogiem, który decyduje o dalszym losie. - ogłosił mu, przesuwając się nagle do przodu i agresywnie całując. Zamiast języka w tym pocałunku pojawiały się głównie zęby, gryzł jego wargi naprzemiennie z pocałunkami. Cholera, jeszcze bardziej się rozochacza.

Gryzienie sutków powodowało rumieńce! Ale także i ból. Fabio poruszył się pod Red'em, jakby chciał się uwolnić! Zwykły odruch... Chęć zaszycia się w ciemnym pokoju, ucieczka od wszystkich. Red stworzył ze swojej miłości ofiarę swoich tortur.
Zapewne jego wrażliwe sutki zaczną brzydko krwawić! Całe ciało zapewne przemieni się w jedną wielką ranę burzącej się krwi. Aż łezki cisnęły się do oczu. Ale miał nie płakać! Zaś zamknął oczka, zaciskając przy tym usta. Zajmowanie się intymnością wampira też z początku wydawało się przyjemne, ale z każdym ruchem doznawał kolejnej fali bólu.
- To boli... Red... - może coś da ten ledwo co słyszalny głosik wypełniony po brzegi błaganiem? Nie chciał takiego pierwszego razu z Red'em. To nie tak miało być... Nie chciał go denerwować. Tak bardzo żałował, że nie wziął od niego tego napitku. Że nie posłuchał.
Teraz jednak było za późno... Red nadal szedł w kierunku znęcania się nad wampirkiem. Chciał coś powiedzieć, poprosić ale został uciszony krótkim, lecz gwałtownym pocałunkiem. I zaś rzucony jak lalka na siedzisko kanapy. Dopiero teraz spojrzał na postać wampira. Ta zimna twarz... Nie raz się uśmiechał, rumienił. A teraz? Cieszył się z pożądania Fioletowego? Czy może jego strachu?
Uderzony bok piekł. Każdy ślad po zębach piekł i drażnił wampirka. Przez chwilę przeszła myśl powracająca do lasu, w miejscu gdzie Red wyznał swoją miłość. Było tak przepięknie, tak magicznie. Fabio czuł się naprawdę szczęśliwy, ale jak widać... nie na długo.
Dłuższy celibat wymagał delikatnego zerwania. Red się o nic nie postarał. Wszedł w wampirka pierw palcem, ale spowodował w nim ból. Nieco głośniejsze westchnięcie, a ciało wampirka wygięło się lekko. Nie miał co zrobić! Himura ułożył go sobie tak, by mieć dostęp do wrażliwości, pozostawiając jednak bezbronnego Fioletowego.
- Red! Przestań! - czy brzmiał tutaj głos wcześniejszy? Ten wypełniony erotyzmem? Nie. Był to wrzask. Protestujący krzyk, mówiący że cała ta zabawa nie podobała mu się. Ciało podniecało się, ale duchem chciał stąd uciec. Każdy ruch palcem był bolesny, powodował mniejsze otarcia. W dodatku zaś zaciskał szpony na mieczyku wampirka, doprowadzając do pulsującego bólu. Fabio aż zapiszczał, wymierzając swoimi pazurkami w ręce wampira. Nie ważne czy go skaleczył, czy też nie. Zaczął się wiercić, ale zacisk na męskości wcale temu nie pomagał. Wbił pazury w kanapę, niemal rozrywając na niej materiał. Dało się słyszeć te pęknięcia na skutek rozerwania. Dwa palce znowu zabolały, cały otworek wampirka aż płonął. Bał się momentu gdy Red przejdzie do sedna sprawy, już nawet czuł jak jego serce bije jak szalone w klatce piersiowej. Ale ta chora miłość... Nie chciał być znowu sam, a Red nie mógł wrócić do slamsów. Miał być dobrym chłopakiem, a wampirek przysiągł że mu pomoże. Pokochał go, pragnął, a teraz dostał za wszystko.
Podczas zajmowania się męskością, Fioletowy czuł te motylki w brzuchu. Z początku było dobrze, niestety zaś poszły w ruch zęby, a Red znowu był brutalny. Bolące ciałko miało dopiero zacząć prawdziwe męki? W czym Fabio zawinił?
- To... nie jest przyjemne. - kolejne słowa, ale tym razem łkanie. Pierwsza łza spłynęła po skroni wampirka, który zaś został ucałowany. Nie było subtelnego pocałunku, tylko pastwienie się nad miękkimi ustami. Z ran zaczęła spływać krew, a wampirek zaś westchnął i... w chwili przerwy wymierzy prosto w policzek Czarnego. Rozzłości go? Trudno. Fabio mimo bycia ofiara losu, chciał pokazać, ze mimo wszystko ma też swoją dumę. A cios w twarz miał być lodowatym strumieniem wody w celu ogarnięcia okrutnego Himury. Co z tego wyniknie?