Spotkanie rodzinne

Marcus ustalił z Emmą termin spotkania rodzinnego, z jego dziećmi. Kobieta zajęła się przygotowywaniem mieszkania, zaś Marcus miał za zadanie przekazać wiadomość swoich pociechom. Jacob był zadowolony  z faktu, że ojciec zabierze go do mamy i spędzą popołudnie oraz wieczór jako pełna rodzina. Warto dodać, że dnia tego jeszcze nikt nie wiedział o prawdziwej tożsamości Jacoba. Poza oczywiście jego mamą. Chizuru zapewne mogła inaczej przyjął ową wiadomość, że pozna mamę swojego brata. Dla niej i dla Emmy to w sumie będzie ważny moment, aby mogły poznać się tak dobrze, jak to będzie możliwe. Marcus miał tylko nadzieję, że nie będą na siebie naskakiwać i złapią wspólny język.
A zatem, Marcus z dwójką swoich dzieci, przyjechał pod kamienicę, i zaprowadził ich pod drzwi mieszkania Emmy. Ubrał na siebie garnitur, co by odpowiednio się prezentować. Błękitna koszula rozpięta pod szyją no i bez krawata. Aż tak elegancko nie musiał wyglądać. Zapukał do drzwi, aby poinformować kobietę o ich przybyciu.

Dobra gospodyni musi odpowiednio przygotować swój dom, niezależnie od tego jak wygląda. Choć akurat mieszkanie Emmy nie jest za wielkie, za to dość przytulne. Nakryła elegancko stół obrusem, sprawdziła potrawy jakie przygotowała, no i oczywiście uczesała swoje długie włosy w elegancki kok. Oczywiście sama była ubrana w błękitna sukienkę poza kolana, z krótkim rękawami i niewielkim dekoltem. Do tego srebrny naszyjnik. Musiała dobrze wyglądać.
Poprawiła czerwono żółte kwiatu przypominające róże stojące z przezroczystym waznoniku na stole i niebawem dotarło do niej pukanie. Kobita podeszła szybkim krokiem do. drzwi, zajrzała przez tak zwanego judasza i widząc Marcusa oraz pozostałych gości, otworzyła drzwi. Na Dzień dobry posłała promienny uśmiech.
- Witam moich gości, zapraszam. - otworzyła szerzej drzwi, czekając aż wszyscy wejdą. Gdy tylko weszli, mogli ściągnąć buty i udać się do salonu, oczywiście pierw musiała się przedstawić Chizuru, po z Jacobem uściskiem się przywitała. Więc jeśli córka Namikaze podejdzie, Emma poda jej rękę w geście przywitania, no i dopiero po nawiązaniu pierwszego kontaktu przedstawi się. No chyba, że Marcus uczyni to pierwszy. Warto też wspomnieć, że kobieta strasznie się stresowała.

Stres nie było dobry, ale Jacob odczuwał niemal to samo. Co będzie, jeżeli mamie nie będzie się podobała jego przybrana siostra? Co jeżeli nie dojdą one do porozumienia? Straci szanse na pozyskanie pełnej rodziny. Jest jeszcze dzieckiem, a raczej nastolatkiem, więc może i późno, to jednak chciałby mieć pełną rodzinę. I tak wszystko szło w dobrym kierunku.
Ubrany w jasne jeansy, koszulę i cienki sweter bezrękawnik, wszedł do środka kiedy drzwi stały się otworem, a Emma ich zaprosiła do środka.
- Witaj mamo. - Przywitał się z matką uściskiem przytulającym rodzicielkę. Marcus także przywitał kobietę z pocałunkiem w policzek i zaraz przedstawił jej swoją córkę. Teraz obie powinni sobie podać ręce i przedstawić w dobrej woli. Marcus zamknął drzwi za nimi. Jacob od razu zdjął buty i tak samo uczynił zaś jego ojciec.

Skłamałabym gdybym napisała, że Chizuru się nie denerwowała. Od rana latała po całej Oświacie jak wariatka nie wiedząc w co się ubrać, ani jak się zachować. Im bliżej było do spotkania, tym bardziej żołądek brunetki się zaciskał, a kiedy razem z ojcem i bratem znaleźli się pod drzwiami mieszkania Emmy miała wrażenie, że zaraz zwróci śniadanie na wycieraczkę. Niezbyt miły byłby to początek znajomości, nieprawdaż? W każdym razie, sama d końca nie wiedziała, dlaczego tak się denerwuje. Przecież to Emma powinna być bardziej zdenerwowana. To ona chciała wejść do rodziny, nie Chizu. Więc dlaczego? Dlatego, że obawiała się Emmy jako macochy? A może dlatego, że w przypadku kiedy się nie polubią, przestanie czuć tą namiastkę ciepła jaką miała teraz? Chyba po prostu bała się, że Emma jej nie polubi i Marcus będzie musiał wybierać pomiędzy nimi dwiema, co z kolei odbije się również na Jacobie, a tego też przecież nie chciała. Bardzo też możliwe, że traktowała Emmę trochę jak rywalkę swojej mamy. Nigdy nie widziała Haruki i Marcusa razem i chociaż kobieta już nie żyła jakoś ciężko jej było wyobrazić sobie u boku ojca inną kobietę.
Nie miała jednak czasu na pozostanie ze swoimi obawami, ponieważ drzwi zaraz się otworzyły, a ciemnym oczom Chizuru ukazała się elegancko ubrana kobieta, tak inna od tej, której obraz przedstawił jej młodszy brat. To sprawiło, że brunetka jeszcze bardziej się zdenerwowała, ale weszła posłusznie do środka. Kiedy wszyscy znaleźli się w korytarzu i zapadła pełna napięcia cisza, Chizuru spojrzała na blondynkę z trochę wymuszonym uśmiechem i podeszła do niej, wyciągając rękę.
- Chizuru - przedstawiła się, zanim zdążył zrobić to Marcus.

W przypadku gdyby obie kobiety się nie polubiły, czyli Emma i Chizuru, dla Marcusa byłby to oczywiście problem. Chciałby jednak tego uniknąć. Dlatego z Emmą zaplanowali wspólne spotkanie, aby obie panie się poznały na tyle, ile będzie to konieczne. Wiadomo, że ten jeden raz nie sprawi, że nagle będą się akceptowały. Na to potrzeba zdecydowanie dużo czasu. Ale nie lata. Marcus o tym wiedział i Emma także.
Jacob od razu dobrał się do drzwi i powitał matkę jak na syna przystało. Weszli więc wszyscy do środka a Namikaze zamknął drzwi za sobą. Uśmiechnął się na widok Emmy i już chciał przedstawić swoją córkę, to ta pierwsza wypowiedziała swoje imię.
- Chizuru, moja starsza córka. - Dopowiedział, spojrzawszy na Emmę, kładąc dłonie na barkach swojej córki, jakby chciał tym sposobem jej dodać odwagi, choć dzieckiem przecież nie była.
Przedstawianie członków rodziny chyba nie wychodziło mu na dobre. Bo nawet nie wiedział jak Emmę przedstawić swojej córce. Jako kogo? Kochankę? Przyjaciółkę? Zjadłaby go wzrokiem, gdyby użył tego pierwszego określenia, wiedząc jak je uczulona na zastępstwo innej kobiety na miejscu jej zmarłej matki. A jeżeli chodzi o Marcusa i Harukę, to może gdzieś jakieś zdjęcia się zachowały z ich związku? Gdzieś u jego matki muszą być. No ale dzieciaki nie chciały lecieć do babci.
Skoro byli już w środku, zdjęli buty, to mogli przenieść się do salonu.