Apartament Cassie

-Można powiedzieć? Czyli kogoś tam jeszcze masz.- Odpowiedział spokojnie spoglądając na Cassandre.
Zakrył ręką ślady i myślał nad tym jak je ukryć przed Katy. Zaleje go pytaniami, jak to jest z małymi dziećmi. Nie żałował tego, że wampirzyca się otruła. Nawet nie podziękowała, a to nie była jego wina, że nie dopatrzyła się. Mógł ją tam zostawić, by się już nie obudziła, a jakoś by wyszedł stamtąd i nie koniecznie przez drzwi. Przyzwyczaił się do tego, że wampiry to niewdzięczniki. Chcą tylko brać nie dając nic w zamian. Ale każdy ma swoje wady i zalety. Cornelius też nie jest taki święty, ale ma serce.
Zirytował się, kiedy wampirzyca do poinformowała gdzie ma szukać, jak już je za pierwszym razem znalazł. Wyczuł w jej glosie kpinę lub mu się wydawało.
Był teraz opanowany i spokojny, więc jeśli Cassandra chce go podenerwować musi się bardziej postarać. Jednak nie chciał tego by się nabijała, ale przecież jej nie zabroni, jest u siebie.
-Znalazłem.- Powiedział poprawiając płaszcz by zakryć ukąszenie.

Prawie nigdy nie dziękowała, a szczególnie łowcom i w tym wypadku nie zrobiła wyjątku. Bez jej pomocy siwowłosy nie mógłby wyjść z piwnicy. Jedyne wyjście prowadziło przez drzwi, nie było żadnych ukrytych przejść, więc nie było mowy o tym by w jakikolwiek inny sposób Cornelius mógł się wydostać.
- Prawdopodobnie tak - powiedziała, wzruszając ramionami.
Poniekąd chciała go podenerwować. Tak spokojne siedzenie, nie było dla niej. Zaczynała się wtedy niecierpliwić. Widząc jak łowca próbuje ukryć piękne ślady po jej kłach, zaśmiała się cicho. Spojrzała na niego wyczekująco. Najchętniej udałaby się gdzieś, aby zapolować na jakiś smaczny kąsek, ale wpierw wolała całkowicie wytrzeźwieć. Oczywiście rozmówcy nie będzie wtajemniczać w swoje plany. Im mniej wiesz, lepiej śpisz.

Oddychał głęboko i spokojnie, słuchając, a raczej czując jak spokojne jest jego serce, gdy był znudzony zazwyczaj to robił. Oparł się wygodniej na kanapie, tak jak by był u siebie. Nudziło mi się, a w głowię nie miał nic ciekawego.
Aby przerwać tą ciszę, wyciągnął ręką w stronę Cassandry i złapał ją za ramie, a następnie przyciągnął do siebie. Robił to szybko. Oczywiście mogła na to nie pozwolić, ale łowca nie miał złych zamiarów. Na pewno jej się to nie spodoba, ale chociaż nie będą się nudzić tylko jak by, co to dożerać. Gdy tylko ją przyciągną do siebie nachylił się do jej ucha.
-Nudzi mi się. Wymyśl coś.- Szepnął, a język zmysłowo prześlizgnął się po małżowinie. Jego głos był tajemniczy. Był ciekawy jak ona to odbierze. Niech w końcu coś wymyśli, bo tu jest nudno. Obojętnie, co oby się spodobało obydwóm. Po chwili miał zamiar się odsunąć.
Takie zmiany co 5 minus są nudne i żałosne Pomyślał sobie, kiedy przypomniał sobie, jak wiele twarzy przybrał jednego ranka. Ale jego humorek jest zmienny jak wiatr, co pewnie nieźle namieszało w głowię wampirzycy, ale to dobre. Przynajmniej nie odkryje, kim tak na prawdę jest Cornelius. Ale z tym już koniec teraz przybrał tylko jeden i go nie ma zamiary zmieniać, chyba, że coś się wampirzyca nieciekawego zrobi. Jeśli wampirzyca myśli, że łowca coś na nią szykuje to się myli.

Pozwoliła się przyciągnąć, stawianie oporu nie miało najmniejszego sensu. Nudził się? No to było ich dwoje! Co by zrobić, żeby się nie narobić? O to jest pytanie! Coś trzeba było zaradzić na nudę. To co Cornelius zrobił, zdziwiło nieco wampirzycę? Spojrzała na niego jak na wariata, kiedy się odsunął.
- No i jak smakuję? - zapytała, uśmiechając się niewinnie.
Niespodziewanie usiadła łowcy na kolanach i objęła rękami jego szyję. Zaśmiała się cicho i zbliżyła twarz do twarzy Corna.
- Może pójdziemy na miasto, gdzieś do jakiegoś lokalu? - szepnęła.
Łowca na pewno dosłyszał to co mówiła Cassandra. Była ciekawa reakcji siwowłosego, więc nic więcej nie zrobiła. Miała nadzieję na przyjemny spacer. Co będą w czterech ścianach? Cassie znała sposoby, aby poruszać się w cieniu. Do centrum nie mieli daleko.

Jak smakujesz? Gdybym był wampirem, to znając życie smakowałbym cię jak najdłużej tylko można. Przeleciało mu przez głowę.
-Słodko.- Odpowiedział jej na pierwsze pytanie. Kiedy Cassandra usiadła mu na kolanach, a następnie objęła go za szyje uśmiechnął się. Przyłożył swoją dłoń do jej dolnej części placów i przysunął ją jeszcze bliżej do siebie. Teraz pomiędzy ich twarzami było zaledwie kilka milimetrów.
Ona chce wyjść w dzień do lokalu. Padnie ze zmęczenia, ale Cornelius będzie dobry i jej pomoże. Dziwne było gdyby tego nie usłyszał, była zbyt blisko.
-Pewnie, ze pójdziemy.- Mówił to takim samym głosem jak towarzyszka, jednak zamiast szykować się do wyjścia to jego dłoń bardziej objęła Cassandre.
Jego twarz była w bezruchu, a oczy patrzyło prosto w wampirzycę. Był ciekawy co będą robić w lokalu, ale wolał to niż od siedzenia w nudzie. Chociaż teraz robiło się coraz ciekawiej.

Smakowała słodko? Czegoś tak dziwnego nie słyszała, ale ludzi po winie mówią różne nietypowe rzeczy. Zamruczała cicho, jak mały zadowolony kociak. Spojrzała na łowcę z pytającym spojrzeniem. Co on jeszcze wymyśli?
- To co dokładniej proponujesz?
Oczywiście chodziło jej o wybór jakiegoś ciekawego miejsca albo też dobrego lokalu, gdzie nie wieje nudą i wielce zbuntowanymi nastolatkami. W takich miejscach nic ciekawego się nie zdarzało, jedynie można było liczyć na widok szalejących dzieciaków na parkiecie. Już bardziej interesujące było chodzenie bez celu. Choć wampirzyca musiała przyznać, że młodzi ludzie smakowali dość dobrze, o ile nie byli na jakiś prochach.
Paznokciem przejechała wzdłuż kręgów na karku Corneliusa. Była ciekawa jego kolejnego kroku. Sama nie miała zamiaru robić czegokolwiek pierwsza. Usadowiła się na kolanach łowcy okrakiem, aby było wygodniej.

Niech się tak nie dziwi, skoro zapytała to odpowiedział, a nie koniecznie musiała być to prawda.
Gdzie bym miał ochotę iść? Hymm najlepiej tam gdzie by byli sami, ale...
-Poszedłbym gdzieś się przejść, najlepiej gdzieś na świeżym powietrzu, ale patrząc na porę dnia to możemy iść do jakiegoś bliskiego klubu.- Odpowiedział po krótkim myśleniu. Kiedy Cassandra szukała wygodniejszego miejsca pozwolił jej na to i po chwili sam siebie poprawił.
Miał zamiar wstać z dziewczyną na rękach, kiedy poczuł paznokieć na swoim ciele, wzmocnił uścisk na jej pasie. Lubił tego typu pieszczoty, jednak nie nie miał od kogo ich dostawać.  Dało się usłyszeć jak Cornelius westchnął zadowolony. Chwila słabości, może kilka sekund, coś takiego nie powinno istnieć dla łowcy, ale jednak on przymrużył lekko oczy  i cieszył się chwilą. Każdemu się należy trochę relaksu. Uważał na to by wampirzyca nie posunęła się za daleko, przecież mogła to wykorzystać.
-

Koniec tego dobrego. Mają iść na miasto, a nie siedzieć i leniuchować. Kto to widział, aby przez ponad pół dnia nic nie robić, tylko upijać się winem. Mały spacer był jak najbardziej wskazany. Cassie uśmiechnęła się, widząc, że łowca się odprężył. W takim momencie mogli spokojnie pójść do jakiegoś lokalu. Wstała i bez słowa wyszła z salonu. Skierowała się do swojego pokoju. Musiała przecież się przebrać w coś innego. Z szafy udało jej się wyciągnąć zieloną bluzę z kapturem. Aż dziwiła się, że coś ma coś takiego. Przeprała się szybko i zeszła z powrotem do Corneliusa.
- To co gotowy? - zapytała.
Chyba zdążył się przygotować, przez ten czas co jej nie było? Wampirzyca spojrzała na stół, na którym stała butelka oraz dwa kieliszki. Postanowiła to później posprzątać. Teraz zdecydowanie nie miała na to ochoty. Oparła się o ścianę czekając na łowce. Lepiej żeby się pośpieszył, wampirzyca nie lubiła czekać.

NIe nacieszył się długo tym przyjemnym uczuciem. Kiedy wstała spojrzał na nią jak niezadowolone dziecko, któremu się coś zabrało. No ale mieli gdzieś iść, więc zrozumiał. Chociaż jak by miał wybór to nie przerywał by tego.
Skoro wyszła z pokoju bez słowa to on również wstał i poprawił się co nieco. Spojrzał na telefon i stwierdził, ze mia dużo roboty, ale pieprzył to. Chyba może sobie zrobić mały urlop. Haruje całymi dniami i nie ma nic z tego. Spojrzał również na stół na którym stały naczynia. Miał zamiar je posprzątać, ale zrezygnował gdyż wampirzyca już wróciła.
-Zawsze.- Odpowiedział jej na pytanie i podszedł do niej. -Wyglądasz super.- powiedział uśmiechając się do niej. Lubił takie ubrania nosić i podziwiać, a zwłaszcza na pięknych kobietach takich jak Cassandra. -Prowadź.- Skoro zaproponowała to niech prowadzi. Był ciekawy gdzie ona zapragnie go zaprowadzić.

No to skoro już byli gotowi do wyjścia, to nie pozostało nic innego jak opuścić ten dom. Wampirzyca otworzyła drzwi i wpierw wpuściła przodem Corneliusa, po czym sama wyszła. Oczywiście zamknęła drzwi na klucz. Nie chciała przecież, żeby ktoś jej się włamał. Jeszcze by zrobił bałagan, przy wynoszeniu rzeczy i wampirzyca będzie musiała wtedy sprzątać. Zdecydowanie jej się to nie opłacało.
- Żebym ja jeszcze znała jakieś fajne miejsca - westchnęła.
No nic. To wejdą do tego lokalu, który będzie wydawał się dość normalny. No chyba, że trafi się tak, iż będą chodzić przez długi czas, nie mogąc nic znaleźć, to wtedy wejdą gdziekolwiek. Za długo na słońcu też nie chciała przecież chodzić.
- No to w drogę - powiedziała, ruszając.
Nałożyła kaptur na głowę z wiadomych względów. Lepiej unikać słońca tak bardzo jak się da!

z/t

Wyszli w apartamentu, a Cornelius ,,grzecznie" szedł za Cassandrą. Patrzył  i czekał, aż zamknie drzwi.
-Dasz radę. Jak by co to się przejdziemy, jednak będziemy musieli uważać.- Odparł patrząc jak naciąga sobie na głowę kaptur. Wyglądała jak facet z takim kapturem. Wampirzyca może być pewna, że łowca pomoże jej nawet wtedy gdy słonce jej da popalić.

Z/t